Keltische Godinnen in Klei: Cerridwen, Rhiannon en Elen van de Wegen

De wereld van de Keltische mythologie zit vol met krachtige verhalen over godinnen die niet alleen de natuur, maar ook diepere spirituele lessen vertegenwoordigen. In mijn werk als pottenbakker en keramist put ik graag inspiratie uit oude verhalen om betekenisvolle stukken te creëren die hun energie en wijsheid belichamen. In deze blogpost wil ik drie bijzondere Keltische godinnen met jullie delen: Cerridwen, Rhiannon, en Elen van de Wegen. 

Elk van deze godinnen draagt een unieke kracht in zich die ons vandaag de dag nog steeds kan inspireren. Daarnaast vertel ik over mijn persoonlijke ervaringen en uitdagingen tijdens het creëren van hun beeldjes in klei.

Cerridwen: De Godin van Wijsheid en Transformatie

Cerridwen is een van de meest fascinerende en mysterieuze figuren in de Keltische mythologie. Ze staat bekend als de godin van wijsheid, kennis, en transformatie. Cerridwen wordt vaak afgebeeld met haar magische ketel, de “cauldron of inspiration,” waarin ze een brouwsel van wijsheid en kennis bereidt. Volgens de mythe wilde Cerridwen haar zoon, die niet gezegend was met schoonheid of charme, helpen door hem bovennatuurlijke wijsheid te geven. Het brouwsel moest echter een jaar en een dag koken, (tijdens mijn Bachelor in Engelse taal en cultuur was dit een terugkerend thema) en op de laatste dag, door een ongeluk, kreeg de jonge jongen Gwion Bach enkele druppels van de magische vloeistof te pakken. Wat volgde was een epische transformatie-achtervolging tussen Cerridwen en Gwion, waarin ze beiden verschillende vormen aannamen, totdat Gwion uiteindelijk werd gereïncarneerd als de grote dichter Taliesin.

Inspiratie voor Vandaag: Cerridwen’s verhaal is een krachtige herinnering aan het potentieel van transformatie en de zoektocht naar wijsheid. Haar ketel staat symbool voor de diepe, innerlijke processen van verandering die we allemaal doorlopen. Net als Cerridwen kunnen we in ons eigen leven de kracht van transformatie omarmen door de lessen en ervaringen—zowel de goede als de moeilijke—die op ons pad komen.

Het Creatieproces: Het boetseren van Cerridwen was voor mij een proces van diepte en geduld. Ik wilde haar weergeven als een krachtige, bijna mystieke figuur, staande bij haar ketel. De ketel zelf, als bron van transformatie en magie, was een centraal element in het beeld. Het was uitdagend om de textuur en symboliek van de ketel in de klei weer te geven, maar juist dat gaf de sculptuur zijn unieke karakter en energie. Misschien dat iemand het meteen herkent?

Cerridwen: De Godin van Wijsheid en Transformatie

Rhiannon: De Godin van Vrijheid en Magie

Rhiannon is een iconische godin in de Keltische mythologie en wordt vaak geassocieerd met paarden, magie en vrijheid. Haar verhaal begint als zij verliefd wordt op Pwyll, een sterfelijke prins. Hun liefde komt met uitdagingen en obstakels, waaronder een valse beschuldiging van het doden van haar eigen kind, wat resulteerde in jarenlange straf waarin ze als straf mensen moest dragen als een paard. Uiteindelijk wordt haar onschuld bewezen en wordt ze herenigd met haar zoon. Rhiannon’s paard, een belangrijk symbool in haar verhaal, staat voor kracht, vrijheid, en de moed om door te gaan, zelfs in de moeilijkste tijden.

Inspiratie voor Vandaag: Rhiannon leert ons door te zetten ondanks onrecht of tegenslag en trouw te blijven aan onszelf. Haar verhaal staat symbool voor innerlijke kracht, onafhankelijkheid en de durf om onze eigen waarheid te leven, ongeacht wat anderen zeggen of doen.

Het Creatieproces: Het beeld van Rhiannon creëren was een bijzonder inspirerende reis. Het paard is een symbool van kracht en vrijheid, en ik wilde deze energie vastleggen in het beeld. De vloeiende lijnen van het paard en de sterke maar zachte aanwezigheid van Rhiannon waren cruciaal in dit stuk. De balans tussen de twee figuren, hoe ze elkaar ondersteunen en versterken, was een centrale focus tijdens het creatieproces.

Rhiannon: De Godin van Vrijheid en Magie

Elen van de Wegen: Bewaker van de Paden

Elen van de Wegen, of Elen of the Ways, is een godin die minder bekend is, mar een diepe spirituele betekenis heeft. Zij wordt gezien als de beschermster van de paden, vooral de oude dierenpaden en wegen die door de natuur lopen. Elen wordt vaak afgebeeld met een hinde, wat haar verbondenheid met de natuur en het volgen van natuurlijke wegen symboliseert. Haar naam is verbonden met “de wegen”, zowel fysiek als spiritueel, en zij inspireert degenen die hun eigen unieke pad volgen, ongeacht hoe onbekend of uitdagend dat pad kan zijn.

Inspiratie voor Vandaag: Elen herinnert ons eraan om onze eigen weg te volgen en om te vertrouwen op onze intuïtie. In een wereld die vaak vaste routes en richtingen dicteert, spoort Elen ons aan om te luisteren naar onze innerlijke gids en de natuurlijke wereld om ons heen.

Het Creatieproces: Elen boetseren voelde als het brengen van een oude, bijna vergeten wijsheid naar voren. Haar verbinding met de hinde, een dier dat symbool staat voor gevoeligheid en intuïtie, was iets dat ik subtiel wilde laten doorschemeren in de sculptuur. De elegantie en kracht van de hinde, gecombineerd met de vastberaden en beschermende houding van Elen, maakten dit beeld een van mijn meest betekenisvolle creaties.

Elen van de Wegen: Bewaker van de Paden

De Reis van Mythe naar Klei

Deze Keltische godinnen brengen oude verhalen tot leven en bieden ons tijdloze lessen van wijsheid, vrijheid, en authenticiteit. Het maken van hun beeldjes in klei was voor mij meer dan alleen een artistiek proces; het was een reis die me dieper verbond met deze archetypische energieën en met mijn eigen creativiteit. Elk stuk dat ik maakte, was een ontmoeting met de eeuwenoude wijsheid die door deze godinnen spreekt.

Mijn hoop is dat deze sculpturen niet alleen visueel aanspreken, maar ook een bron van inspiratie kunnen zijn voor iedereen die ze bekijkt. Of het nu gaat om Cerridwen’s transformatieve kracht, Rhiannon’s strijd voor gerechtigheid, of Elen’s beschermende aanwezigheid over onze paden—elk van deze godinnen biedt een unieke gids en spiegel voor ons eigen leven.

En nu moeten ze eerst drogen op de kast, daarna de oven (1200 graden Celsius) in en geglazuurd worden en weer de oven in…

Klei sculptuur

Vandaag heb ik voor het eerst een portret sculptuur uit klei gemaakt. Toen ik begon, had ik geen idee wie of wat er naar voren zou komen. Tot mijn grote verrassing kwam het gezicht van een Khoisan vrouw tevoorschijn, een prachtige herinnering aan de oorspronkelijke bewoners van Zuidelijk Afrika.

Mijn eerste sculptuur en wat was dit een magische moment

Khoisan vrouwen zijn al eeuwenlang de hoeders van hun gemeenschappen, met een diepe kennis van de natuur en een sterke verbondenheid met het land. Ze speelden een cruciale rol in de samenleving, als verzamelaarsters, genezers en verhalenvertellers. Hun kracht, wijsheid en doorzettingsvermogen zijn een bron van inspiratie voor mij.

Met mijn Zuid-Afrikaanse roots voel ik me diep verbonden met hun verhaal en ben ik dankbaar dat ik via mijn kunst een stukje van hun geest mag eren. 🌍✊🏽

#SculptureArt #SouthAfricanRoots

Project Dragonfly

::English translation and photos below:: 🌿

🌷Na een bewogen zomer wil ik graag iets bijzonders met jullie delen. Ik ben namelijk begonnen aan een nieuw creatief project dat ik “Project Dragonfly” heb genoemd. De libel is voor mij een symbool van transformatie, flexibiliteit en de moed om buiten je comfortzone te treden. Dit project is mijn manier om deze eigenschappen te omarmen en mezelf uit te dagen op een nieuwe, onverwachte manier.

Mijn atelier is een rustige oase geworden, een plek waar ik de rust en ruimte vind die Virginia Woolf zo mooi beschreef in “A Room of One’s Own.” Het is hier, in deze kalme omgeving, dat ik de vrijheid voel om te creëren zonder de druk van perfectie of prestatie. Deze zomer heb ik veel nagedacht over hoe ik mijn leven en werk meer in lijn kan brengen met wie ik echt ben, los van wat de maatschappij van me verwacht. Ik merk dat dit vooral belangrijk is voor mijn mentale gezondheid, zeker nu ik nog steeds herstellende ben van een burn-out.

Ik leer steeds meer om de imperfecties te omarmen, en dat is een belangrijke les in mijn werk met klei—een medium waarin perfectie niet bestaat. Klei vraagt om loslaten, om het accepteren van wat is. Het helpt me om mijn ware zelf te uiten zonder de dwang om aan verwachtingen te voldoen.

Dus als ik wat minder online ben, weet dan dat het goed met me gaat—ik ben gewoon diep verzonken in een rustig, creatief proces. Ik neem de tijd om te mediteren, te creëren, en de perfectionist in mij los te laten, zodat ik met mijn handen kan vormgeven wat in mijn hoofd en hart leeft. 🌱

🌿 After an eventful summer, I’d like to share something special with you. I’ve embarked on a new creative project that I’ve named “Project Dragonfly.” For me, the dragonfly symbolizes transformation, flexibility, and the courage to step outside your comfort zone. This project is my way of embracing these qualities and challenging myself in a new, unexpected way.

My Apple tree in the garden is bearing lush green apples

My studio has become a peaceful oasis, a place where I find the calm and space that Virginia Woolf so beautifully described in “A Room of One’s Own.” It’s here, in this serene environment, that I feel the freedom to create without the pressure of perfection or performance.

Just a peak of where I’m spending my time

This summer, I spent a lot of time reflecting on how I can align my life and work more with who I truly am, apart from what society expects of me. I find this especially important for my mental health, particularly as I’m still recovering from burnout.

If you are looking for some special tea or soap, let me know.

I’m learning more and more to embrace imperfections, and that’s an important lesson in my work with clay—a medium where perfection doesn’t exist. Clay demands letting go, accepting what is. It helps me express my true self without the compulsion to meet expectations.

So if I’m less active online, know that I’m doing well—I’m just deeply immersed in a calm, creative process. I’m taking the time to meditate, create, and let go of the perfectionist in me, so I can shape with my hands what lives in my mind and heart. 🌱

@the_dirty_potter

Summer Solstice Reflection: The Fig Tree Vase

As the sun reached its zenith on the longest day of the year, the air is thick with the warmth and vibrancy of summer. The Summer Solstice, or Litha, is a time of celebration, abundance, and the powerful energy of the sun at its peak. This year, I found inspiration in the heart of my garden, beneath the sprawling branches of the magical fig tree.

The fig tree has always held a special place in my garden. Its broad, verdant leaves provide a lush canopy, offering shade and a sense of tranquility. Figs, with their rich history and symbolism, represent wisdom, prosperity, and the divine feminine. The tree’s presence feels almost otherworldly, a living connection to ancient wisdom and natural magic.

In crafting my Summer Solstice vase, I wanted to capture the essence of this magnificent tree. Using the coiling technique, I hand built the vase, layer by layer, allowing the process to be a meditative journey. Each coil represented a spiral of energy, an echo of the sun’s journey across the sky.

The leaves were the heart of this creation. I spent many hours beneath this fig tree, carefully selecting leaves that spoke to me, each one a perfect specimen of nature’s artistry. Pressing these leaves into the soft clay, I felt a deep connection to the tree, as if its ancient wisdom was being imprinted into my work. The leaves left their intricate veins and textures in the clay, creating a tapestry of patterns that danced across the surface of the vase.

Afterwards I went over those perfect veins to show how we as humans simply cannot craft a leave as perfectly as mother-nature. For some you this might not make sense. But hopefully for some it does.

As the vase took shape, I chose glazes that reflected the vibrancy of summer: a deep, verdant green to honor the fig tree’s foliage, and a warm, golden hue to symbolize the solstice sun. Similar to this photo.

When I opened the kiln, the finished piece emerged, shimmering with the representative energy of the season, but intentionally not as perfect as Mother Nature.

This Summer Solstice vase is more than just a piece of pottery; it is a celebration of life, light, and the natural world. It stands as a tribute to the magical fig tree and the endless cycles of growth and renewal that define our existence.

The days following the longest day, as I place the vase in a place of honor, I reflect on the gifts of the season. The Summer Solstice reminds us to bask in the light, to embrace the fullness of life, and to celebrate our connection to the earth. The fig tree, with its wisdom and grace, teaches us to root ourselves deeply, to grow towards the light, and to give generously.

May this vase serve as a reminder of the magic that surrounds us, the beauty in the natural world, and the eternal dance of the sun and earth. As we move forward, let us carry the warmth and energy of the solstice within us, nurturing our creativity and our spirits, much like the fig tree nurtures its leaves and fruits.

Blessings of the Summer Solstice to all, and may your days be filled with light, love, and the magic of nature.

Crafting Harvey the Hare: A Journey in Clay

Hello lovely people! I hope you’re all doing well. Today, I’m excited to share a special project from my pottery studio, The Dirty Potter (the website will be available soon where I will also sell my ceramics). Nestled in our back garden, on the edge of Delft and The Hague, this little sanctuary has been buzzing with creativity.

What’s actually happening behind this door?

Let me introduce you to Harvey the Hare, a life-size sculpture that has been a true labor of love.

The process of creating Harvey began with an armature made from newspaper. This lightweight framework provided the basic shape and support needed to build up the clay. I carefully molded and shaped the newspaper, ensuring every curve and contour was just right.

Setting up the armature

Once the form was ready, it was time to start adding the clay.

This is what Harvey is made of

Layer by layer, Harvey began to take shape. There’s something incredibly therapeutic about working with clay—feeling its cool, pliable texture in your hands and watching a piece of art emerge. Sculpting Harvey required patience and attention to detail, as I wanted to capture the lively spirit and graceful form of a hare. The ears, the expressive eyes, the powerful legs—each part was carefully crafted and refined.

Harvey is sculpted

Once the sculpting was complete, Harvey needed to dry thoroughly before the first firing. This drying phase is crucial, as any remaining moisture can cause the sculpture to crack in the kiln. After a few weeks (I wanted to make sure he was thoroughly dry; and I was on holiday), it was time for the biscuit firing, also known as the bisque firing. Harvey was placed in the kiln and fired at 1100°C. This initial firing hardens the clay, making it durable and ready for glazing. I prefer 1100°C over 1000°C because the clay turns lighter the warmer it is fired.

Ready to be bisque fired at 1100 Celsius

The hole in his back is made before the first firing; when the clay is leather hard. This little hole is where the lamp will be fitted once Harvey is all glazed up.

Fresh from the kiln. Now Harvey is Bisque fired. Still not waterproof.

The glazing process is where the magic truly happens. I chose a combination of earthy tones and subtle glazes to bring Harvey to life.

But I also made another glaze from scratch to add a personal touch

Applying the glaze is a delicate task, requiring precision and creativity. I carefully brushed, dipped, and layered the glazes, envisioning how they would meld and react in the kiln’s heat.

Glazing in process

Now, it was time for the final firing.

Very important not to skip this part: always make sure there is no glaze on the parts that will make contact with oven. Glaze melts when it’s hot and sticks to the surface and hardens. Once it is cold you can’t get from the surface.

Harvey was then placed back in the kiln, this time fired at 1200°C. This higher temperature causes the glazes to melt and fuse to the clay, creating a beautiful, glass-like finish. The anticipation during this phase is always palpable—waiting to see how the glazes have transformed and brought the sculpture to life.

After the kiln cooled and I could finally open it, there stood Harvey in all his glory. The glazes had turned out even better than I had hoped, adding depth and character to his form. Seeing the finished piece was incredibly rewarding, a testament to the hours of work, weeks of waiting, and love poured into it.

Harvey the Hare now proudly sits in my studio, a reminder of the joy and satisfaction that comes from creating art.

Look who arrived all in tact from the kiln

This project has been a journey of exploration, patience, and creativity, and I’m so thrilled to share it with you. I decided to turn Harvey into a lamp.

Time to turn Harvey into a lamp

Thank you for joining me on this little adventure in clay. I hope it inspires you to embrace your creative passions, whatever they may be. Until next time, happy crafting and creative journeys!

Good company while reading

For more updates and behind-the-scenes glimpses, don’t forget to follow me on Instagram @mme_bluestocking and @the_dirty_potter