Geïnspireerd door de zonnebloem in mijn tuin, besloot ik een sculptuur te maken van Clytia, de nimf uit de Griekse mythologie die veranderde in een zonnebloem. In dit beeld heb ik elementen van de zonnebloem verwerkt om zowel de schoonheid als de droefheid van haar lot te vangen.
De kleine zonnebloemblaadjes symboliseren haar geleidelijke transformatie van nimf naar bloem, terwijl de grotere bladeren haar verbondenheid met de aarde en natuur benadrukken. Deze elementen laten zien hoe Clytia één wordt met de bloem en haar metamorfose voltooit.
Haar gezicht toont schaamte en melancholie, met ogen die naar beneden zijn gericht, alsof ze de zon niet meer ziet, wat haar verlangen naar Apollo weerspiegelt. Haar haar, gevormd uit zonnebloembladeren die langs haar schouders vallen, benadrukt het transformatieproces van mens naar plant.
Deze combinatie van bloemen en bladeren in haar haar en gezicht geeft een gevoel van beweging en eenheid met de natuur, als symbool van haar uiteindelijke verandering in een zonnebloem die altijd naar de zon gericht blijft. Clytia’s tragische verhaal van onbereikbare liefde en transformatie is de kern van dit beeld.
Leave a Reply