Mijn kruidenvrouw — geboetseerd uit aarde, gevormd door mijn handen — en nu draagt ze ook zaad.
In haar hoofd: waterkers, fris en helder
In haar borsten: passiebloem links, zonnehoed rechts — voor hart en weerstand
In haar dijen: anijs en kamille, zacht en kruidig
En tussen haar benen… munt, tintelend en wakker
Binnen in mijn atelier staat mijn zonneaftreksel:: een kruidenolie die langzaam de geur, kleur en kracht van bloemen en kruiden in zich opneemt. Ik laat ze trekken ongeveer 3 à 4 weken in een basisolie, op een warme plek, zacht bewogen door zonlicht en aandacht.
Een maceraat maken is meer dan alleen een recept volgen. Het vraagt liefde, tijd en aanraking.
Elke dag even draaien, zacht schudden, een blik werpen. Zo geef je het terug wat het jou straks zal geven: warmte, troost, heling.
Het is een samenwerking met de tijd en met de planten die hun werking stukje bij beetje afstaan.
Just look at her bloom! Our little apple tree is once again bursting with delicate white flowers — a promise of sweet, crisp apples to come. It always amazes me how much beauty and abundance one small tree can offer, especially right here in the heart of a city garden.
Even in an urban backyard in the Randstad, it’s absolutely possible to grow your own organic fruit. A little care, a little patience, and nature does the rest.
April in the garden is full of anticipation. Everything’s waking up — the bees are busy (you can just spot the hive in the background!), the soil is soft, and the light feels a little warmer each day.
I’m already dreaming of those first bites of sun-warmed apples come late summer. But for now, I’m simply enjoying the blossoms. Fragile. Fleeting. And full of life.
Meanwhile indoors::
🧵 Siem, My Little Shadow
Wherever I go, she follows. And wherever I settle — at the sewing table, by the clay, in the garden — Siem finds a spot close by, usually right in the action.
Here she is, mid-inspection of my sewing supplies. That look? Equal parts judgment and devotion. She’s not entirely sure why I’m fussing with fabric when I could be scratching under her chin, but she stays. Always close. Always watching.
She’s my 10 year-young cat, my silent companion, my little shadow with sharp blue eyes and a heart that beats softly next to mine.
No matter what I’m making, it feels a little more complete with Siem by my side.
We had the most beautiful early spring day. Soft sun, blue skies stretching wide over green fields, and the land already whispering promises of new life.
A perfect day for walking — breathing in the stillness, soaking in the light, and feeling the quiet rhythm of the seasons shift. Somewhere between winter’s hush and spring’s first song.
And then, home again… Just in time to catch this view: the crescent moon rising with Venus glowing just above it — like a blessing in the sky. A reminder that beginnings don’t have to be loud to be powerful.
✨ What a magical way to welcome Imbolc — the turning point where light begins to return, seeds begin to stir, and hope gently awakens.
02.02:: 🌿 Clay Days — Garden Goddesses in the Making
I’ve been happily tucked away in my clay studio, shaping a new series of frost-proof herbal women — earthy, expressive garden sculptures designed to live outdoors all year round. Each one is hand-built with love, made to hold herbs, flowers… or even birdseed if you like!
They’re now ready to be fired — the next exciting step before they can settle into the garden and begin their new lives among the growing things. I can already picture them standing among the blooms, cradling thyme and calendula, welcoming bees and birds alike.
As the days lengthen, it’s almost time to start sowing this year’s herbs. I’m dreaming of chamomile, lemon balm, wild mint… and I can’t wait to see how my kruidenvrouwtjes look when filled with living green.
🌼 I also have two ready-made herbal women available for adoption! They’re weatherproof, one-of-a-kind, and just as lovely used as planters or as whimsical bird-feeding bowls. I’m happy to take custom orders too.
11.02:: ✂️ A Quiet Afternoon Project
Time to hem the curtains — a slow, satisfying little sewing job I’ve actually been looking forward to. Just me, a tin full of pins and thread, some good light, and a calm rhythm of stitches.
It’s lovely how even small, practical handwork can feel like a creative pause in the day. A moment to breathe. To mend. To make.
13.02:: 💘 Room With a View (and a Heart Full of Love)
Back in my room with a view — sky soft and pastel, just a hint of pink in the clouds. Tomorrow is Valentine’s Day, and honestly… I feel like I’m floating on a little pink cloud already.
That in love feeling is still here, just like 21 years ago. Only now, it’s wiser. Deeper. More grounded. And somehow even more tender.
I feel so grateful to be here — in this moment, in this light, in this love.
Wishing you a beautiful Valentine’s Day — whether you’re celebrating with someone else or simply celebrating you. Because you, too, are worthy of love, softness, and joy. 🌷
🌸 Flowers Old & New
The first bouquet — now three weeks old — is still standing tall and smiling softly from the kitchen table. A little faded, a little wild, but still full of charm.
The second bouquet just arrived and hasn’t even been arranged yet, but already the colours are lighting up the room. Bright pinks, bold orange, soft purples — like a burst of spring waiting to be placed.
It’s such a small thing, but flowers really do lift the heart. Old ones with memories. New ones with promise.
17.02:: ☀️ Sunshine Outside and In
Blue skies, bright light, and a cheerful little walk with my four-legged shadow. The world feels wide and alive on days like these — crisp winter air, long shadows from the pollarded trees, and the soft rustle of reeds by the water.
Back home, the sunshine follows me inside… dancing across the table and lighting up my beautiful little Valentine’s Day flowers. A simple bouquet, but it brings me so much joy. Red, white, green, soft yellow — like a promise that spring is slowly on its way.
Feeling deeply grateful today. For sunlight. For small walks. For bright blooms in a jar. For all the ordinary things that make life quietly wonderful.
18.02:: ❄️ Sunshine, Frost & Thin Ice
A bright, cold day — the kind that stings your cheeks and sparkles on the water. The little coots were boldly strutting across the thin ice, their tiny feet tapping a rhythm as if the pond were glass.
Meanwhile, Amna found something far more interesting in the frozen ground, completely unfazed by the chill.
Late winter has a magic all its own. Quiet. Crisp. Full of strange little moments — birds walking where they should swim, light stretching just a bit longer, and paws pressing softly into frosty soil.
21.02:: 🐝 February Flight: The Bees Are Back
What a beautiful sight — our bees are back in action! After months tucked away in the quiet dark of the hive, the first warm day in February brought a burst of life and motion. The air filled with the soft hum of wings, as the bees emerged to stretch, to fly… and, quite literally, to relieve themselves.
This first outing of the season is called the cleansing flight — a charming term for an essential need. Bees won’t soil the hive, so after a long winter indoors, they need this moment to empty their tiny stomachs and reset. But today, I saw something even more exciting…
They weren’t just flying. They were working.
I spotted the first foragers returning with golden bundles of pollen tucked tightly to their legs — a sure sign that flowers are blooming, food is available, and most importantly: the queen is alive and well.
The Hope of Spring
Early spring always brings a little bit of tension for a beekeeper. You never quite know how your colony fared through the cold, the damp, and the months without fresh forage. Did they have enough food? Did disease or mould creep in? Has the queen survived?
But the sight of pollen-laden bees flying with purpose tells you everything you need to know. The hive is waking up. The queen has likely started laying her first eggs. The cycle of life is beginning again.
And with it, a new generation of pollinators will soon emerge — ready to visit flowers, support ecosystems, and quietly play their part in the blooming of spring.
In a world that often rushes forward, bees remind us to move with the seasons. To pause. To prepare. To return, when the moment is right, with purpose.
February is still fragile. But it’s full of promise. And today, the bees whispered: we made it.
28.02:: 👀 Watched From Afar
Siem is keeping a close (and slightly judgmental) eye on me from her favourite lookout spot on the stairs today. She’s not one to rush, but I know what she’s waiting for…
Time to light the wood stove so Madam can stretch out in her royal spot by the fire. Because clearly, her comfort is the priority.
Sometimes all you need is to light the fire, grab a good book, and treat yourself to a giant mug of herbal tea. 🍵 The world slows down a little. The warmth creeps in. And suddenly, everything feels just a bit softer. How do you spend your moments of pause?
Het maken van dit eerste magische boomvaasje was niet alleen een leerproces, maar ook een inspirerende ervaring. Ik ontdekte hoeveel ik geniet van het balanceren tussen controle en het loslaten van mijn verwachtingen. Het proces van werken met porselein is als een dialoog: je moet luisteren naar het materiaal, voelen hoe het zich gedraagt en vooral vertrouwen dat het zich vormt naar jouw handen—en soms juist andersom.
Dit vaasje is pas het begin. Ik heb zoveel nieuwe ideeën voor verschillende soorten boomvaasjes, elk met hun eigen unieke vormen en persoonlijkheden. Misschien wordt de volgende wel wat kleurrijker, met subtiele tinten groen en bruin om de natuurlijke uitstraling nog meer te benadrukken.
Dankbaarheid en Inspiratie
Ik ben ongelooflijk dankbaar voor de positieve reacties die ik heb ontvangen op Instagram, van mensen die, net als ik, de magie van dit vaasje zien. Het moedigt me aan om verder te experimenteren en mijn eigen pad te blijven volgen, zonder te vervallen in kopieergedrag. Het is precies dat gevoel van verkenning, dat loslaten van wat anderen doen, dat dit vaasje tot leven heeft gebracht.
Dus, als je zelf creatief bezig bent, wil ik je uitnodigen om ook jouw eigen weg te zoeken. Vind jouw boom, jouw verhaal, en laat het groeien in de vorm die alleen jij kunt maken. De reis is vaak net zo magisch als het eindresultaat zelf.
Het maken van mijn porseleinen torso vaasje was niet alleen een artistiek proces, maar ook een persoonlijke oefening in het loslaten van perfectionisme. Zoals velen heb ik vaak de neiging om elk detail tot in de perfectie te willen uitvoeren, maar dit project leert me om de schoonheid te zien in het onvolmaakte.
Porselein: Een Bewuste Keuze
Voor dit project koos ik voor porselein, en dat was een weloverwogen beslissing. Porselein heeft een verfijnde elegantie, gecombineerd met een fragiele kracht die me blijft fascineren. Het leek me het perfecte medium om de delicate zachtheid van bloemen, natuur, en vrouwelijkheid te vangen en om te zetten in een kunstwerk. Werken met porselein brengt echter zijn eigen uitdagingen met zich mee; het vraagt om geduld en een flexibele aanpak, iets wat je alleen leert door te experimenteren, fouten te maken, en telkens opnieuw te proberen.
Toen ik aan het torso vaasje begon, had ik in mijn hoofd al een duidelijk beeld van hoe het eruit moest komen te zien. Elk detail moest precies kloppen—de rondingen, de textuur van de huid, de harmonie tussen vorm en leegte. Maar al snel realiseerde ik me dat porselein niet zomaar doet wat ik wil. Het is een materiaal met een eigen wil, en dat betekent dat er barstjes ontstaan, dat het zich anders vormt, dat de zachtheid niet altijd precies zo verschijnt als ik voor ogen had.
Het Loslaten van Perfectie
Juist die eigenschap van porselein dwong me om mijn streven naar perfectie los te laten. Er waren momenten waarop een barstje ontstond op een plek die ik niet had gepland, of een vorm die net wat anders uitviel dan ik wilde. Vroeger zou ik deze “onvolkomenheden” als fouten hebben gezien, als redenen om opnieuw te beginnen. Maar in plaats daarvan besloot ik ze dit keer te omarmen. Ik zag ze als onderdeel van het verhaal van het vaasje, als kenmerken die het uniek maakten.
Werken met porselein werd zo een oefening in acceptatie. De torsovorm die ik creëerde was niet alleen een eerbetoon aan de vrouwelijke vormen, maar ook aan de kwetsbaarheid en de imperfectie die inherent is aan zowel het menselijk lichaam als aan creativiteit zelf. De natuurlijke elementen en lijnen op de torso zijn als de lijnen van iemands levensverhaal—niet perfect glad, maar vol van karakter en unieke nuances.
Een Continu Proces
Loslaten van perfectionisme is voor mij geen doel dat ik zomaar bereik, het is een proces waar ik voortdurend aan werk. Iedere keer dat ik met mijn handen in de klei of porselein zit, herinner ik mezelf eraan dat de echte schoonheid zit in het proces, niet in het eindresultaat. Dit vaasje, deze torso, staat symbool voor die reis: een herinnering dat kwetsbaarheid en onvolmaaktheid net zo mooi kunnen zijn als een gladde, foutloze afwerking.
Misschien dat ik ooit nog een vaasje maak dat helemaal voldoet aan dat ideaalbeeld in mijn hoofd, maar voor nu is dit vaasje perfect in zijn eigen onvolkomenheid. Het is een stille getuige van mijn eigen groei, van mijn poging om meer los te laten, om meer in het moment te zijn, en om schoonheid te vinden in de dingen zoals ze zijn, en niet zoals ze zouden moeten zijn.
Ik wil jullie mijn nieuwste creatie laten zien: een porseleinen beeld van Gaia, helemaal versierd met paddenstoelen, bloemen, bladeren, én zelfs een schattige muis en slak!
🌸🍄 Het beeld symboliseert de kracht en schoonheid van de natuur, die letterlijk door haar heen groeit.
De paddenstoelen geven een sprookjesachtige touch, de bloemen zorgen voor kleur en leven, en de kleine muis en slak brengen wat speelsheid in het geheel. 🐭🐌 Het porselein is zowel fragiel als krachtig – net als de aarde zelf. Een perfect reminder om lief te zijn voor onze planeet! 🌍
Ik ben supertrots op hoe het is geworden en kan niet wachten om te horen wat jullie ervan vinden! ✨
Geïnspireerd door de zonnebloem in mijn tuin, besloot ik een sculptuur te maken van Clytia, de nimf uit de Griekse mythologie die veranderde in een zonnebloem. In dit beeld heb ik elementen van de zonnebloem verwerkt om zowel de schoonheid als de droefheid van haar lot te vangen.
De kleine zonnebloemblaadjes symboliseren haar geleidelijke transformatie van nimf naar bloem, terwijl de grotere bladeren haar verbondenheid met de aarde en natuur benadrukken. Deze elementen laten zien hoe Clytia één wordt met de bloem en haar metamorfose voltooit.
Haar gezicht toont schaamte en melancholie, met ogen die naar beneden zijn gericht, alsof ze de zon niet meer ziet, wat haar verlangen naar Apollo weerspiegelt. Haar haar, gevormd uit zonnebloembladeren die langs haar schouders vallen, benadrukt het transformatieproces van mens naar plant.
Deze combinatie van bloemen en bladeren in haar haar en gezicht geeft een gevoel van beweging en eenheid met de natuur, als symbool van haar uiteindelijke verandering in een zonnebloem die altijd naar de zon gericht blijft. Clytia’s tragische verhaal van onbereikbare liefde en transformatie is de kern van dit beeld.
Een prachtige zonnebloem 🌻 in eigen tuin staat heerlijk met haar hoofdje naar de zon gericht. Kennen jullie eigenlijk de mythe van de zonnebloem?
Er was eens een nimf, een soort waterelfje, die Clytia heette. Ze woonde in een mooie tuin vol bloemen en beekjes. Clytia had een groot geheim: ze was verliefd, smoorverliefd, op Apollo, de god van de zon. Elke dag reed Apollo door de hemel in zijn gouden zonnewagen, en Clytia kon haar ogen niet van hem afhouden. Ze vond hem zó mooi, met zijn stralende gezicht en warme glimlach!
Maar Apollo, die zag Clytia niet echt staan. Zijn hart klopte voor iemand anders, een andere nimf genaamd Leucothea. Dit maakte Clytia erg verdrietig, want ze wilde niets liever dan dat Apollo haar ook zou zien en van haar zou houden. Ze werd zo jaloers dat ze Leucothea’s geheim aan haar strenge vader vertelde, in de hoop dat Apollo dan toch bij haar zou komen. Maar in plaats daarvan werd Leucothea’s vader boos en liet hij zijn dochter opsluiten. Dit maakte Apollo erg verdrietig en hij wilde helemaal niets meer te maken hebben met Clytia.
Clytia was diep bedroefd. Ze kon niet meer eten, niet meer slapen, en elke dag zat ze op een rots, alleen maar kijkend naar Apollo die door de lucht reed. Ze hoopte dat hij haar ooit zou opmerken en haar liefde zou beantwoorden. Maar dat gebeurde niet.
Langzaam begon Clytia te veranderen. Haar voeten begonnen wortels te krijgen die zich in de grond vastzetten. Haar armen veranderden in lange groene bladeren en haar gezicht werd een grote, gele bloem die altijd naar de zon gedraaid stond. Zo werd Clytia een zonnebloem.
Nu nog steeds, elke dag, draait de zonnebloem haar gezicht naar de zon, van zonsopgang tot zonsondergang, alsof ze Apollo nog steeds volgt en hoopt dat hij haar ooit zal zien.
En dat is waarom zonnebloemen altijd naar de zon draaien. Ze zijn een herinnering aan Clytia’s grote, maar trieste liefde voor Apollo – een liefde die bleef duren, zelfs toen ze een bloem werd.
There are, after all, early bloomers and late bloomers. Reflecting on my second burnout since December 2023, I’ve come to realize that I can’t push my way through or work my way out of burnout by trying harder. Instead, I need to learn to be gentler with myself and find balance in my life. Recently, I’ve discovered that spending time in nature, working in my potter’s studio, and hand-sewing have become essential parts of my healing process. Each of these activities has helped me in different ways to cope with and recover from burnout.
Embracing Nature
My husband’s hand
Spending time in nature has been incredibly therapeutic. There’s something profoundly healing about being surrounded by trees, listening to the birds, and feeling the breeze on my skin. Nature has a way of grounding me, reminding me to slow down and breathe. I’ve found that regular walks in the woods or simply sitting in my garden can help clear my mind and reduce stress. Being in nature allows me to reconnect with myself and find peace amidst the chaos.
Creating in the Potter’s Studio
Experimenting with nature and clay
Working in my potter’s studio has also been a significant part of my healing journey. The tactile experience of shaping clay with my hands is both meditative and creative. It requires focus and presence, which helps me to stay in the moment and forget about my worries. The process of creating something beautiful from raw materials is deeply satisfying and gives me a sense of accomplishment. Pottery has taught me patience and the importance of taking things one step at a time, which is a valuable lesson for someone prone to burnout.
Hand-Sewing Projects
Busy working on my 16th century hand 🪡 shift.
Lastly, my hand-sewing projects have provided a much-needed sense of calm and purpose. There’s something incredibly soothing about the repetitive motion of needle and thread, and working on a project outside in my garden with a pillow on my lap adds to the tranquility. Hand-sewing requires patience and attention to detail, which helps me to slow down and focus on the present. Completing a project, like my historical dress for Castlefest, gives me a tangible sense of progress and achievement.
The Lessons Learned
Through these activities, I’m learning to listen to my body and honor its need for rest and recovery. I’m finding that true healing comes from balancing activity with rest, creativity with stillness. I’m beginning to understand that it’s okay to take time for myself and that doing so is essential for my well-being. These activities are helping me to build a life that is more sustainable and joyful, one that allows me to bloom in my own time.
If you’re struggling with burnout, I encourage you to find activities that bring you peace and joy. Whether it’s spending time in nature, creating with your hands, or engaging in a hobby that you love, make time for the things that nourish your soul. Remember, we are not meant to function like machines. Honoring our natural limits and taking time to rest is not a luxury; it’s a necessity for a healthy, balanced life.
Yours in healing, Mme Bluestocking
🌷 Balans Vinden: Lessen van Burnout en de Weg naar Herstel
Er zijn immers vroege bloeiers en late bloeiers. Als ik terugkijk op mijn tweede burnout sinds december 2023, realiseer ik me dat ik er niet doorheen kan pushen of eruit kan werken door harder mijn best te doen. In plaats daarvan moet ik leren milder voor mezelf te zijn en balans in mijn leven te vinden. Onlangs heb ik ontdekt dat tijd doorbrengen in de natuur, werken in mijn pottenbakkerij, en handnaaien essentiële onderdelen zijn geworden van mijn herstelproces. Elk van deze activiteiten heeft me op verschillende manieren geholpen om met burnout om te gaan en te herstellen.
Omarmen van de Natuur
Tijd doorbrengen in de natuur is ongelooflijk therapeutisch gebleken. Er is iets diep helends aan omringd zijn door bomen, het luisteren naar de vogels, en het voelen van de wind op mijn huid. De natuur heeft een manier om me te aarden en me eraan te herinneren om te vertragen en adem te halen. Ik heb gemerkt dat regelmatige wandelingen in het bos of gewoon zitten in mijn tuin mijn geest kunnen verhelderen en stress verminderen. In de natuur zijn helpt me opnieuw contact te maken met mezelf en vrede te vinden temidden van de chaos.
Creëren in de Pottenbakkerij
Werken in mijn pottenbakkerij is ook een belangrijk onderdeel van mijn herstelreis geworden. De tactiele ervaring van het vormen van klei met mijn handen is zowel meditatief als creatief. Het vereist focus en aanwezigheid, wat me helpt om in het moment te blijven en mijn zorgen te vergeten. Het proces van iets moois maken van ruwe materialen is diep bevredigend en geeft me een gevoel van prestatie. Pottenbakken heeft me geduld geleerd en het belang van dingen stap voor stap nemen, wat een waardevolle les is voor iemand die vatbaar is voor burnout.
Handnaaiprojecten
Ten slotte hebben mijn handnaaiprojecten een broodnodig gevoel van rust en doel gegeven. Er is iets ongelooflijk rustgevends aan de repetitieve beweging van naald en draad, en werken aan een project buiten in mijn tuin met een kussen op mijn schoot draagt bij aan de sereniteit. Handnaaien vereist geduld en aandacht voor detail, wat me helpt te vertragen en me te concentreren op het heden. Het voltooien van een project, zoals mijn historische jurk voor Castlefest, geeft me een tastbaar gevoel van vooruitgang en prestatie.
De Geleerde Lessen
Door deze activiteiten leer ik naar mijn lichaam te luisteren en de behoefte aan rust en herstel te respecteren. Ik ontdek dat echt herstel komt van het balanceren van activiteit met rust, creativiteit met stilte. Ik begin te begrijpen dat het oké is om tijd voor mezelf te nemen en dat dit essentieel is voor mijn welzijn. Deze activiteiten helpen me een leven op te bouwen dat duurzamer en vreugdevoller is, een leven dat me toestaat in mijn eigen tijd te bloeien.
Als je worstelt met burnout, moedig ik je aan activiteiten te vinden die je vrede en vreugde brengen. Of het nu tijd doorbrengen in de natuur is, creëren met je handen, of het beoefenen van een hobby die je liefhebt, maak tijd voor de dingen die je ziel voeden. Vergeet niet, we zijn niet bedoeld om als machines te functioneren. Het respecteren van onze natuurlijke grenzen en tijd nemen om te rusten is geen luxe; het is een noodzaak voor een gezond, gebalanceerd leven.
As the sun reached its zenith on the longest day of the year, the air is thick with the warmth and vibrancy of summer. The Summer Solstice, or Litha, is a time of celebration, abundance, and the powerful energy of the sun at its peak. This year, I found inspiration in the heart of my garden, beneath the sprawling branches of the magical fig tree.
The fig tree has always held a special place in my garden. Its broad, verdant leaves provide a lush canopy, offering shade and a sense of tranquility. Figs, with their rich history and symbolism, represent wisdom, prosperity, and the divine feminine. The tree’s presence feels almost otherworldly, a living connection to ancient wisdom and natural magic.
In crafting my Summer Solstice vase, I wanted to capture the essence of this magnificent tree. Using the coiling technique, I hand built the vase, layer by layer, allowing the process to be a meditative journey. Each coil represented a spiral of energy, an echo of the sun’s journey across the sky.
The leaves were the heart of this creation. I spent many hours beneath this fig tree, carefully selecting leaves that spoke to me, each one a perfect specimen of nature’s artistry. Pressing these leaves into the soft clay, I felt a deep connection to the tree, as if its ancient wisdom was being imprinted into my work. The leaves left their intricate veins and textures in the clay, creating a tapestry of patterns that danced across the surface of the vase.
Afterwards I went over those perfect veins to show how we as humans simply cannot craft a leave as perfectly as mother-nature. For some you this might not make sense. But hopefully for some it does.
As the vase took shape, I chose glazes that reflected the vibrancy of summer: a deep, verdant green to honor the fig tree’s foliage, and a warm, golden hue to symbolize the solstice sun. Similar to this photo.
When I opened the kiln, the finished piece emerged, shimmering with the representative energy of the season, but intentionally not as perfect as Mother Nature.
This Summer Solstice vase is more than just a piece of pottery; it is a celebration of life, light, and the natural world. It stands as a tribute to the magical fig tree and the endless cycles of growth and renewal that define our existence.
The days following the longest day, as I place the vase in a place of honor, I reflect on the gifts of the season. The Summer Solstice reminds us to bask in the light, to embrace the fullness of life, and to celebrate our connection to the earth. The fig tree, with its wisdom and grace, teaches us to root ourselves deeply, to grow towards the light, and to give generously.
May this vase serve as a reminder of the magic that surrounds us, the beauty in the natural world, and the eternal dance of the sun and earth. As we move forward, let us carry the warmth and energy of the solstice within us, nurturing our creativity and our spirits, much like the fig tree nurtures its leaves and fruits.
Blessings of the Summer Solstice to all, and may your days be filled with light, love, and the magic of nature.
Oh, what a beautiful day we had yesterday! It was one of those days filled with charming moments and wonderful experiences, truly a day to treasure and share.
Elburg, The Netherlands 2024
Our little adventure started in the picturesque town of Elburg, a place that simply exudes charm with its historic core and peaceful surroundings.
Here behind lays the Cloister Garden
A Magical Concert in the Cloister Garden
Our first stop was the enchanting cloister garden in Elburg, where we were lucky enough to attend a Vivaldi concert.
Picture this: a lush, green garden, peaceful and serene, providing the perfect backdrop for the mesmerizing melodies of Vivaldi’s Four Seasons.
Oeps the yellow nails are trying to make an appearance
Even though we had a bit of rain now and then, it didn’t dampen our spirits at all. Each guest was thoughtfully given a poncho, and the soft patter of rain on our ponchos created a lovely, soothing background to the music.
The magic of the afternoon was truly enhanced by the birds that seemed to join in with the concert. Their natural songs intertwined beautifully with the violin’s notes, making it feel as if the entire garden was alive with music. It was as though we had stepped into another world, surrounded by the harmonious blend of baroque music and nature’s beauty.
All in jolly spirit | Family fun
Discoveries in the Dr. A. Vogel Gardens
The entrance to the biggest herbal garden in The Netherlands, I think.🤔
After the concert, we made our way to the Dr. A. Vogel gardens, renowned for their medicinal herbs and plants.
We wandered through the lush beds of herbs and flowers, not just looking, but also smelling and tasting.
White Sage
The air was filled with the delightful scents of lavender, rosemary, and thyme. It was a true feast for the senses! We discovered new flavors and healing properties of plants that we might have otherwise overlooked.
One of the highlights of our visit was the barefoot path.
There’s something so liberating about taking off your shoes and walking barefoot over different natural surfaces.
Full contact with Mother Nature
From soft grass and warm sand to cool pebbles and squishy mud – every step was a new experience, bringing us closer to nature in the most delightful way.
Scheep’s wool
Culinary Indulgence at De Ossenstal
Our afternoon ended with a visit to De Ossenstal, a restaurant famous for its pancakes and its beautiful setting in the Veluwe woods. We treated ourselves to delicious pancakes, crispy at the edges and perfectly golden brown. The choices were plentiful and tempting, but I finally settled on a classic pancake with cheese, pineapple, onion, bell pepper, and syrup – simply scrumptious!
No meal is complete without a good drink, so I indulged in a Midas triple beer. This artisanal beer, rich and full of flavor, was the perfect end to our culinary treat. As we savored our beer, we enjoyed the view of the green fields, live-streamed on a large screen in the restaurant, adding to the serene and cozy atmosphere.
A Day to Treasure
Yesterday was a day filled with new discoveries, beautiful music, and delicious food and drink. It was a day where we could truly relax and enjoy all the lovely things this area has to offer. We’re already looking forward to more special moments like this and discovering new places soon.
So, here’s to more adventures and delightful days ahead!
🌷 Een Dag om te Koesteren: Onze Heerlijke Uitstap
Oh, wat hadden we gisteren een prachtige dag! Het was een van die dagen gevuld met charmante momenten en wonderlijke ervaringen, echt een dag om te koesteren en te delen. Ons kleine avontuur begon in het pittoreske stadje Elburg, een plek die gewoon straalt van charme met zijn historische kern en vredige omgeving.
Een Magisch Concert in de Kloostertuin
Onze eerste stop was de betoverende kloostertuin in Elburg, waar we het geluk hadden om een Vivaldi-concert bij te wonen. Stel je dit voor: een weelderige, groene tuin, rustig en sereen, die het perfecte decor vormde voor de betoverende melodieën van Vivaldi’s Vier Jaargetijden. Hoewel we af en toe wat regen hadden, deed dat onze stemming helemaal geen kwaad. Elke gast kreeg doordacht een poncho, en het zachte getik van regen op onze poncho’s zorgde voor een heerlijk rustgevende achtergrond bij de muziek.
De magie van de middag werd echt versterkt door de vogels die leken mee te doen met het concert. Hun natuurlijke gezang verweefde zich prachtig met de vioolnoten, waardoor het voelde alsof de hele tuin tot leven kwam met muziek. Het was alsof we in een andere wereld waren gestapt, omringd door de harmonieuze mix van barokmuziek en de schoonheid van de natuur.
Ontdekkingen in de Dr. A. Vogel Tuinen
Na het concert gingen we naar de Dr. A. Vogel tuinen, beroemd om hun geneeskrachtige kruiden en planten. We wandelden door de weelderige bedden van kruiden en bloemen, niet alleen kijkend, maar ook ruikend en proevend. De lucht was gevuld met de heerlijke geuren van lavendel, rozemarijn en tijm. Het was een waar feest voor de zintuigen! We ontdekten nieuwe smaken en geneeskrachtige eigenschappen van planten die we anders misschien over het hoofd zouden zien.
Een van de hoogtepunten van ons bezoek was het blotevoetenpad. Er is iets zo bevrijdend aan het uittrekken van je schoenen en op blote voeten over verschillende natuurlijke oppervlakken lopen. Van zacht gras en warme zand tot koele kiezels en modderige paden – elke stap was een nieuwe ervaring, die ons op de meest verrukkelijke manier dichter bij de natuur bracht.
Culinaire Verwennerij bij De Ossenstal
Onze middag eindigde met een bezoek aan De Ossenstal, een restaurant dat beroemd is om zijn pannenkoeken en zijn prachtige ligging in de Veluwse bossen. We trakteerden onszelf op heerlijke pannenkoeken, knapperig aan de randen en perfect goudbruin gebakken. De keuzes waren overvloedig en verleidelijk, maar uiteindelijk koos ik voor een klassieke pannenkoek met kaas, ananas, ui, paprika en stroop – gewoon verrukkelijk!
Geen maaltijd is compleet zonder een goed drankje, dus trakteerde ik mezelf op een Midas trippel bier. Dit ambachtelijke bier, rijk en vol van smaak, was de perfecte afsluiting van onze culinaire traktatie. Terwijl we van ons bier genoten, keken we naar het uitzicht over de groene velden, live gestreamd op een groot scherm in het restaurant, wat bijdroeg aan de serene en gezellige sfeer.
Een Dag om te Koesteren
Gisteren was een dag vol nieuwe ontdekkingen, prachtige muziek en heerlijk eten en drinken. Het was een dag waarop we echt konden ontspannen en genieten van al het moois dat deze omgeving te bieden heeft. We kijken er al naar uit om snel weer zulke bijzondere momenten te beleven en nieuwe plekken te ontdekken.
Hello lovely people! I hope you’re all doing well. We’ve just returned from our enchanting road trip through Scandinavia, and I’m thrilled to share a bit about our return home and the joy it has brought us.
A rose explosion in front of my house
Stepping through our front door, Siem and Ming, our Siamese cats, were over the moon to see us. Their purrs and affectionate rubs were the warmest welcome we could have asked for.
Tiny little Siem, my spirit animal
There’s something incredibly heartwarming about being home, surrounded by the familiar comforts and the love of our furry companions.
Siem, Ming, and Amna the Sheltie
As I settled back in, my heart swelled with gratitude. Our little corner of the world, on the edge of Delft and The Hague in South Holland, felt even more special after our travels. I couldn’t wait to get back into my pottery studio, fondly known as “The Dirty Potter.” Nestled in our back garden, this studio is my sanctuary. The inspiration from our Scandinavian adventure had my fingers itching to shape clay into new, exciting pieces.
Mister Hare is now in the oven at 1100 Celsius hopefully he will survive without any cracks. More about that in the next post.
Yesterday, we decided to make the most of the beautiful day and took our new bikes out for a spin. We cycled through the Driemanspolder and the picturesque Dutch landscape. The area around us is truly a gem—fields stretching as far as the eye can see, dotted with charming windmills and crisscrossed by serene canals. The tranquility of the countryside, with its vibrant greenery and open skies, makes every ride a peaceful escape.
His and hers, so happy with our new bikes
Being back home almost feels like an extension of our holiday. The beauty that surrounds us here in South Holland is a constant source of inspiration and joy. Whether it’s the charming streets of Delft, with their historic buildings and quaint cafes, or the bustling yet elegant atmosphere of The Hague, I feel incredibly fortunate to call this place home.
Driemanspolder with a view on The Hague skyline
The Driemanspolder, in particular, is a cyclist’s dream. The well-maintained paths meander through stunning natural scenery, offering breathtaking views at every turn. It’s a haven for wildlife, and there’s always something new to discover. The fresh air and the gentle sound of the wind rustling through the trees make it a perfect retreat, right on our doorstep.
The typical Dutch Molens
As I embrace the beauty of everyday life here, I’m reminded of how travel broadens our perspectives and deepens our appreciation for home. Our Scandinavian adventure has filled me with creative energy, and I can’t wait to channel that into my pottery. Each piece I create will carry a bit of the magic from our journey, infused with the warmth and familiarity of home.
A little botanical tree pot that I created yesterday Can’t wait to so it after it’s all done. Let me know if you want to follow a long the whole process
Thank you for sharing in this little slice of our lives. Until next time, happy days and creative journeys!
🌷
Weer Thuis: De Schoonheid van het Dagelijkse Leven Omarmen
Hallo lieve mensen! Ik hoop dat het goed met jullie gaat. We zijn net terug van onze betoverende roadtrip door Scandinavië, en ik ben blij om een beetje te delen over onze thuiskomst en de vreugde die het ons heeft gebracht.
Toen we door onze voordeur stapten, waren Siem en Ming, onze Siamezen, dolblij om ons te zien. Hun gespin en liefdevolle kopjes gaven ons het warmste welkom dat we ons konden wensen. Er is iets ongelooflijk hartverwarmends aan weer thuis zijn, omringd door vertrouwde gemakken en de liefde van onze harige metgezellen.
Terwijl ik me weer thuis voelde, vulde mijn hart zich met dankbaarheid. Ons hoekje van de wereld, op de rand van Delft en Den Haag in Zuid-Holland, voelde na onze reizen nog specialer. Ik kon niet wachten om weer aan de slag te gaan in mijn pottenbakkerij, liefdevol bekend als “The Dirty Potter.” Gelegen in onze achtertuin, is deze studio mijn toevluchtsoord. De inspiratie van ons Scandinavische avontuur liet mijn vingers jeuken om klei in nieuwe, opwindende stukken te vormen.
Gisteren besloten we om optimaal gebruik te maken van de prachtige dag en gingen we met onze nieuwe fietsen op pad. We fietsten door de Driemanspolder en het schilderachtige Nederlandse landschap. De omgeving om ons heen is echt een juweeltje—velden zover het oog reikt, bezaaid met charmante molens en doorkruist door serene kanalen. De rust van het platteland, met zijn levendige groen en open luchten, maakt elke rit tot een vredige ontsnapping.
Weer thuis zijn voelt bijna als een verlenging van onze vakantie. De schoonheid die ons hier in Zuid-Holland omringt, is een constante bron van inspiratie en vreugde. Of het nu de charmante straten van Delft zijn, met hun historische gebouwen en gezellige cafés, of de bruisende maar elegante sfeer van Den Haag, ik voel me ongelooflijk gelukkig om deze plek mijn thuis te noemen.
De Driemanspolder is in het bijzonder een droom voor fietsers. De goed onderhouden paden slingeren door adembenemende natuurlijke landschappen, met op elke bocht prachtige uitzichten. Het is een toevluchtsoord voor wilde dieren, en er is altijd iets nieuws te ontdekken. De frisse lucht en het zachte geluid van de wind die door de bomen ruist, maken het tot een perfecte retraite, vlakbij huis.
Terwijl ik de schoonheid van het dagelijkse leven hier omarm, word ik eraan herinnerd hoe reizen onze perspectieven verbreedt en onze waardering voor thuis verdiept. Ons Scandinavische avontuur heeft me gevuld met creatieve energie, en ik kan niet wachten om dat in mijn pottenbakken te gieten. Elk stuk dat ik maak, zal een beetje van de magie van onze reis dragen, doordrenkt met de warmte en vertrouwdheid van thuis.
Bedankt dat je deel uitmaakt van dit kleine stukje van ons leven. Tot de volgende keer, fijne dagen en creatieve reizen!
De paddenstoelen geven een sprookjesachtige touch, de bloemen zorgen voor kleur en leven, en de kleine muis en slak brengen wat speelsheid in het geheel. 🐭🐌 Het porselein is zowel fragiel als krachtig – net als de aarde zelf. Een perfect reminder om lief te zijn voor onze planeet! 🌍
