Een Ochtend op het Mistige Strand van Le Conquet: Een Wandeling vol Schoonheid en Rust

Vlinder schelpen noem ik ze

Vanmorgen ontwaakten we in Le Conquet, een klein, pittoresk dorpje aan de ruige kust van Bretagne. De mist hing laag boven de zee, en er hing een serene stilte in de lucht die de magie van de vroege ochtend versterkte. Aart, Amna en ik besloten de dag te beginnen met een wandeling langs het strand, in de hoop de rust en schoonheid van deze bijzondere plek in ons op te nemen.

Het strand van Le Conquet was gehuld in een zachte sluier van mist, die de wereld om ons heen een dromerige, bijna etherische kwaliteit gaf. Het geluid van de golven die tegen de zand sloegen, was gedempt, alsof de mist zelfs de kracht van de zee in toom hield. Terwijl we over het zand liepen, voelde ik de koele bries op mijn gezicht en de zilte geur van de oceaan in mijn neus. Amna, onze trouwe hond, sprong vrolijk rond, haar pootafdrukken achterlatend in het vochtige zand.

De duinen langs het strand waren begroeid met allerlei soorten kruiden en planten die perfect gedijden in dit zoute, winderige klimaat. We kwamen langs bamboes op het strand die me terug liet denken aan mijn kinder en pubertijd opgroeiend aan de kust van de Atlantische oceaan in Zuid-Afrika.

Maar ook de rotsen en de stenen die op elkaar gestapeld zijn. Stenen die op elkaar gestapeld worden, vaak “steenmannetjes” genoemd of “cairns” in het Engels, hebben in verschillende culturen en contexten diverse symbolische betekenissen:

  1. Balans en Stabiliteit
  2. Richting en Wegwijzer
  3. Geduld en Toewijding
  4. Herinnering en Eerbetoon 
  5. Spirituele Groei: klinkt misschien raar, maar in spirituele contexten kunnen gestapelde stenen symbool staan voor de lagen van groei en ontwikkeling die een persoon doormaakt. Elke steen vertegenwoordigt een stap in het persoonlijke of spirituele groeiproces, en de stapel als geheel kan de voortgang en opbouw naar verlichting of innerlijke vrede symboliseren.

Verderop zagen we braam, klimop, weegbree, paardenbloemen, distels en nog veel meer. 

Weegbree was een van de eerste kruiden die we tegenkwamen, verspreid over het pad door de duinen. Deze nederige plant, vaak over het hoofd gezien, heeft krachtige geneeskrachtige eigenschappen. Weegbree staat bekend om zijn helende werking bij wondjes en insectenbeten; de bladeren kunnen gekneusd worden en direct op de huid worden aangebracht om verlichting te bieden. De boodschap van de weegbree is er een van bescheiden kracht: “Zelfs de kleinste onder ons kunnen grootse genezing brengen.” Het is een herinnering om niet te onderschatten wat ogenschijnlijk gewoon lijkt, want er schuilt vaak meer kracht in eenvoud dan we denken.

Verderop, tussen de duinen en langs de randen van het pad, zagen we de braamstruiken groeien, hun doornige takken vol met rijpende bessen. De braam is een symbool van overvloed en doorzettingsvermogen. Deze struiken weten zich in de meest onherbergzame grond vast te zetten en dragen elk jaar opnieuw hun zoete vruchten. Bramen nodigen ons uit om de vruchten van ons harde werk te oogsten en ons niet te laten ontmoedigen door obstakels op ons pad. Ze vertellen ons: “Soms moet je door doornen heen om de zoetste vruchten te bereiken.”

Tussen het hoge gras en langs de paden vonden we ook distels met hun stekelige bladeren en paarse bloemen. Hoewel distels vaak worden gezien als ongewenst onkruid, hebben ze een diepere betekenis. Ze staan voor bescherming en veerkracht. Distels leren ons om onze grenzen te bewaken en onze ruimte te beschermen, maar ook om doorzettingsvermogen te tonen, zelfs in vijandige omgevingen. Hun boodschap is: “Laat je niet ontmoedigen door tegenslagen. Waar stekels zijn, is er ook kracht om te bloeien.”

Paardenbloemen waren overal te vinden, hun zonnige gele bloemen een fel contrast tegen de grijze mist. Deze ogenschijnlijk eenvoudige bloem is een symbool van hoop en veerkracht. Paardenbloemen gedijen waar andere planten moeite hebben, en hun zaadjes worden door de wind meegenomen om overal nieuwe leven te brengen. De boodschap van de paardenbloem is er een van optimisme en doorzettingsvermogen: “Vergeet niet te dromen en hoop te hebben, want zelfs de kleinste wens kan zich verspreiden en bloeien.” Ze herinneren ons eraan dat er altijd nieuwe mogelijkheden zijn, zelfs in de meest onverwachte omstandigheden.

Tot slot, terwijl we dichter bij de rotsen kwamen, zagen we klimop dat zich stevig vastklampte aan de stenen en trapje die de duingebied en het strand verbinden. Klimop staat symbool voor vasthoudendheid en trouw.

Deze plant weet zich in bijna elke situatie staande te houden en vindt altijd een manier om te klimmen en te groeien, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden. De klimop fluistert: “Blijf trouw aan jezelf en je pad. Ongeacht de uitdagingen die je tegenkomt, je hebt de kracht om te blijven groeien en je doel te bereiken.

Ik voelde me bijna als een kind, vol verwondering over de schatten die de natuur voor ons had achtergelaten. Aart lachte en hielp me zoeken, terwijl Amna nieuwsgierig aan elke schelp snuffelde.

Na een tijdje liepen we naar de rotsen die de kustlijn van Le Conquet kenmerken. Deze rotsformaties, door de eeuwen heen uitgesleten door wind en water, hadden iets tijdloos en krachtigs.

aart klom voorzichtig over de gladde stenen en bewonderden de natuurlijke schoonheid om ons heen.

De rotsen vertelden een verhaal van eeuwenoude kracht en standvastigheid, herinnerend aan de onverzettelijkheid van de natuur.

Terwijl we daar stonden, omgeven door de mist, de geur van de oceaan, en het zachte geluid van de golven, voelde ik een diepe rust over me heen komen. Dit was een ochtend die voelde als een tijdloze pauze, een moment van pure connectie met de natuur en met elkaar.

Deze ochtend op het strand van Le Conquet herinnerde me aan de schoonheid van eenvoud. Er is iets magisch aan de vroege uren, wanneer de wereld nog stil en kalm is, en alles gehuld is in een zachte deken van mist. Het is een tijd voor reflectie, voor verbinding met de natuur, en voor het vinden van vrede in de kleine dingen: de geur van kruiden in de duinen, de kleuren van ischelpen op het strand, en de kracht van rotsen die eeuw na eeuw standhouden tegen de zee.

Varens bij de zee (Le Conquet)

S’avonds aangekomen bij de meest westelijke kust/puntje van Frankrijk! Wat een prachtige plek. Meteen uit de camper, maar in de miserige regen naar buiten gerend en de Atlantische oceaan begroet. Hier wil ik niet meer weg!

Bedankt Peter-Jan voor de goede tip! We staan niet op de camping (die was al dicht), maar wel in de duinen. Weer een voordeel van onze camper!

Heb nog om 21:00 gekookt omdat we veel te laat op ons plekje zijn aangekomen. Maar alles kan op vakantie. Voordeel is dat we niet rekening hoeven te houden met anderen.

Eerste keer dat ik varens zie bij de zee/ oceaan. En jullie vragen je vast af wat de boodschap van varen is. Nou het zit zo: De varen is een plant die vaak geassocieerd wordt met magie, mysterie, en het onzichtbare. In veel culturen wordt de varen gezien als een symbool van bescherming en verborgen schoonheid. Omdat varens vaak in schaduwrijke, mysterieuze plekken groeien, worden ze ook in verband gebracht met het idee dat er schoonheid en waarde te vinden is in het onbekende en onzichtbare.

Boodschap van de Varen:
“Ik leid je naar verborgen schatten en bescherm je op je reis. Vertrouw op het onbekende, want niet alles wat waardevol is, ligt aan de oppervlakte. Er zijn geheimen en magie in de schaduwen van het leven; ontdek de schoonheid die in het onzichtbare schuilt en omarm de mysterie van het leven. Soms vind je het meest waardevolle daar waar je het het minst verwacht.”

De varen moedigt ons aan om het onbekende niet te vrezen, maar het te verkennen, en om te vertrouwen dat er in het leven verborgen schatten en ervaringen zijn die ons zullen verrijken, zelfs als ze niet meteen zichtbaar zijn. Het herinnert ons eraan dat het de moeite waard is om dieper te kijken en de verborgen schoonheid te ontdekken.

Een Magische Boswandeling in Paimpont: Op Avontuur en de Wijsheid van de Kruiden en Slang 🐍

Vanmiddag maakten we een bijzondere wandeling in het betoverende bos van Paimpont, bekend als het bos van Brocéliande, waar de legenden van Merlijn de Tovenaar nog altijd in de lucht lijken te hangen. Samen met mijn man en onze trouwe hond, Amna, lieten we ons meevoeren door de magie van dit eeuwenoude woud.

Contact maken met de aarde hier voelt heel bijzonder

Zodra we het bos betraden, werden we verwelkomd door een weelde aan geuren en kleuren. En een heel lief lang dun slangetje. Helaas had ik mijn camera toen nog niet in hand of klaar om een foto te maken. Eigenlijk wilde ik alleen een mooie wandeling maken zonder foto’s etc. Maar toen dat slangetje mijn pad kruiste dacht ik meteen aan de symbool van slang en dat er vast nog meer moois hier zijn te ontdekken.

De slang is een krachtig en veelzijdig symbool dat in veel culturen geassocieerd wordt met transformatie, genezing, en wijsheid. Slangen staan bekend om hun vermogen om hun huid te vervellen, wat hen symbolen maakt van vernieuwing en wedergeboorte. Ze worden ook vaak gezien als bewakers van geheimen en verborgen kennis.

Boodschap van de Slang: “Ik breng transformatie en genezing. Het is tijd om oude gewoontes, overtuigingen, of patronen los te laten die je niet langer dienen. Net zoals ik mijn huid afschud om te groeien, word jij uitgenodigd om te vernieuwen en te transformeren. In deze transformatie ligt de mogelijkheid voor diepgaande genezing en spirituele groei. Durf de diepte in te gaan en ontdek de verborgen wijsheid die in jou schuilt. Het is een tijd van krachtige verandering, en jij hebt de kracht om hier doorheen te gaan en sterker tevoorschijn te komen.”

De slang moedigt ons aan om niet bang te zijn voor verandering en om de innerlijke reis van transformatie aan te gaan. Het herinnert ons eraan dat met elke verandering en uitdaging de mogelijkheid komt voor groei, genezing, en het bereiken van een hoger bewustzijn. De slang vraagt je om je angsten onder ogen te zien, om je oude huid af te werpen, en om open te staan voor de nieuwe fase van je leven die voor je ligt.

De zon scheen door de dichte bladeren, en haar stralen speelden met de schaduwen op het mosrijke pad. Amna dartelde voor ons uit, altijd op zoek naar nieuwe ontdekkingen. Aart en ik genoten van de serene stilte, slechts onderbroken door het zachte ritselen van bladeren en het gezang van vogels.

Tijdens onze wandeling kwamen we verschillende kruiden tegen die ons als oude vrienden begroetten. De eerste die ons opviel, was de Berk. Met zijn zilverwitte stam leek de berk ons te roepen. De berk stond daar als een baken van vernieuwing en zuivering. Zijn boodschap was helder: “Laat los wat je niet langer dient, en sta open voor nieuwe kansen. Vernieuwing begint wanneer je het oude achter je laat en de frisse energie van het nieuwe omarmt.”

Iets verderop ontdekten we een groepje Varens die schuilgingen in de schaduw van hoge eiken. Deze planten, met hun delicate en toch robuuste bladeren, herinnerden ons eraan dat niet alles wat waardevol is aan de oppervlakte ligt. De boodschap van de varens was: “Er schuilt magie en schoonheid in het onzichtbare. Durf te vertrouwen op het onbekende en ontdek de verborgen schatten die het leven je biedt.”

In het bos, langs de smalle weg die wij volgen zijn we omringd door oude Es bomen. Zijn takken reikten hoog de lucht in, waar het zonlicht vrij spel had; als een stille, maar krachtige uitnodiging om naar boven te kijken en ons uit te strekken naar onze hoogste potentieel. De es fluisterde: “Echte persoonlijke groei ligt buiten je comfortzone. Durf te springen, confronteer je angsten en ontdek het moois dat nog in jou verborgen ligt.”

Deze wandeling, omringd door de wijsheid van de kruiden, voelde als een innerlijke reis. Elk kruid dat we tegenkwamen, droeg bij aan een groter geheel, een boodschap die de natuur voor ons had: Omarm verandering, vertrouw op het onbekende en durf jezelf uit te dagen. Het bos van Paimpont gaf ons niet alleen rust, maar ook de inspiratie om met een frisse blik naar ons leven te kijken.

Aan het einde van de wandeling, terwijl de zon langzaam zakte en het bos werd omhuld door een zachte schemer, voelde ik me opgeladen en in balans. Amna, moe van haar ontdekkingen, liep tevreden naast ons. deze middag was een zeldzaam en waardevol moment van verbinding, niet alleen met elkaar, maar ook met de natuur en de diepere boodschappen die zij ons gaf.

De kruiden in het bos van Paimpont hebben ons geleerd dat de natuur altijd met ons spreekt, als we maar bereid zijn om te luisteren. Ze nodigen ons uit om ons leven met nieuwe ogen te zien, met een open hart en een nieuwsgierige geest. En terwijl we terugliepen naar onze camper, voelde ik me gezegend door de wijsheid van het bos en de kruiden die ons op ons pad waren verschenen.