Tag: nature

Het Porseleinen Torso Vaasje: Een Reis van Creatie en Loslaten

Mme BluestockingLeave a comment

www.instagram.com/reel/DAeMp6xIz6I/

Work in progress::

Het maken van mijn porseleinen torso vaasje was niet alleen een artistiek proces, maar ook een persoonlijke oefening in het loslaten van perfectionisme. Zoals velen heb ik vaak de neiging om elk detail tot in de perfectie te willen uitvoeren, maar dit project leert me om de schoonheid te zien in het onvolmaakte.

Porselein: Een Bewuste Keuze

Voor dit project koos ik voor porselein, en dat was een weloverwogen beslissing. Porselein heeft een verfijnde elegantie, gecombineerd met een fragiele kracht die me blijft fascineren. Het leek me het perfecte medium om de delicate zachtheid van bloemen, natuur, en vrouwelijkheid te vangen en om te zetten in een kunstwerk. Werken met porselein brengt echter zijn eigen uitdagingen met zich mee; het vraagt om geduld en een flexibele aanpak, iets wat je alleen leert door te experimenteren, fouten te maken, en telkens opnieuw te proberen.

Toen ik aan het torso vaasje begon, had ik in mijn hoofd al een duidelijk beeld van hoe het eruit moest komen te zien. Elk detail moest precies kloppen—de rondingen, de textuur van de huid, de harmonie tussen vorm en leegte. Maar al snel realiseerde ik me dat porselein niet zomaar doet wat ik wil. Het is een materiaal met een eigen wil, en dat betekent dat er barstjes ontstaan, dat het zich anders vormt, dat de zachtheid niet altijd precies zo verschijnt als ik voor ogen had.

Het Loslaten van Perfectie

Juist die eigenschap van porselein dwong me om mijn streven naar perfectie los te laten. Er waren momenten waarop een barstje ontstond op een plek die ik niet had gepland, of een vorm die net wat anders uitviel dan ik wilde. Vroeger zou ik deze “onvolkomenheden” als fouten hebben gezien, als redenen om opnieuw te beginnen. Maar in plaats daarvan besloot ik ze dit keer te omarmen. Ik zag ze als onderdeel van het verhaal van het vaasje, als kenmerken die het uniek maakten.

Werken met porselein werd zo een oefening in acceptatie. De torsovorm die ik creëerde was niet alleen een eerbetoon aan de vrouwelijke vormen, maar ook aan de kwetsbaarheid en de imperfectie die inherent is aan zowel het menselijk lichaam als aan creativiteit zelf. De natuurlijke elementen en lijnen op de torso zijn als de lijnen van iemands levensverhaal—niet perfect glad, maar vol van karakter en unieke nuances.

Een Continu Proces

Loslaten van perfectionisme is voor mij geen doel dat ik zomaar bereik, het is een proces waar ik voortdurend aan werk. Iedere keer dat ik met mijn handen in de klei of porselein zit, herinner ik mezelf eraan dat de echte schoonheid zit in het proces, niet in het eindresultaat. Dit vaasje, deze torso, staat symbool voor die reis: een herinnering dat kwetsbaarheid en onvolmaaktheid net zo mooi kunnen zijn als een gladde, foutloze afwerking.

Misschien dat ik ooit nog een vaasje maak dat helemaal voldoet aan dat ideaalbeeld in mijn hoofd, maar voor nu is dit vaasje perfect in zijn eigen onvolkomenheid. Het is een stille getuige van mijn eigen groei, van mijn poging om meer los te laten, om meer in het moment te zijn, en om schoonheid te vinden in de dingen zoals ze zijn, en niet zoals ze zouden moeten zijn.

Gaia

Mme BluestockingLeave a comment

Mme Bluestocking’s Instagram::

www.instagram.com/reel/DAbvcOioRap/

Ik wil jullie mijn nieuwste creatie laten zien: een porseleinen beeld van Gaia, helemaal versierd met paddenstoelen, bloemen, bladeren, én zelfs een schattige muis en slak!

🌸🍄 Het beeld symboliseert de kracht en schoonheid van de natuur, die letterlijk door haar heen groeit.

De paddenstoelen geven een sprookjesachtige touch, de bloemen zorgen voor kleur en leven, en de kleine muis en slak brengen wat speelsheid in het geheel. 🐭🐌 Het porselein is zowel fragiel als krachtig – net als de aarde zelf. Een perfect reminder om lief te zijn voor onze planeet! 🌍

Ik ben supertrots op hoe het is geworden en kan niet wachten om te horen wat jullie ervan vinden! ✨

Persephone

Mme BluestockingLeave a comment

Even iets persoonlijk met jullie delen: Persephone, de godin die gevangen zit tussen twee werelden, symboliseert voor mij de cyclische aard van het leven, de balans tussen licht en duisternis, en de kracht van wedergeboorte. Mijn werk rond Persephone gaat niet alleen over haar mythologische verhaal, maar ook over de innerlijke strijd die we allemaal ervaren tussen transformatie en het behouden van onze wortels.

Persephone, als de dochter van Demeter, godin van de oogst, werd ontvoerd door Hades naar de onderwereld. Terwijl haar afwezigheid de aarde in een eeuwige winter bracht, zorgde haar terugkeer elke lente voor het opnieuw bloeien van de natuur. Dit dualisme van leven en dood, afwezigheid en aanwezigheid, en haar transformatie van onschuld naar wijsheid, vormt de kern van mijn kunstwerken.

Symboliek van Bloemen en Takken:

In mijn kunstwerken van Persephone combineer ik bloemen, die haar terugkeer naar de aarde symboliseren, met dorre takken, die verwijzen naar haar tijd in de onderwereld. Deze elementen worden verweven met haar lichaam om haar voortdurende dualiteit te benadrukken.


Uitdrukking van Transformatie:

Haar gezicht is vaak een mix van serene acceptatie en melancholie, verwijzend naar haar lot om elke keer opnieuw te transformeren tussen leven en dood. Ik werk met zachte lijnen in haar gelaatstrekken om haar innerlijke kracht en schoonheid te tonen, zelfs in tijden van duisternis.


Natuurlijke Texturen:

De ruwe texturen van de klei weerspiegelen het organische proces van verval en wedergeboorte. Ik gebruik natuurlijke materialen zoals takken en bladeren om de transformatieprocessen van de natuur te integreren in mijn sculpturen.


Verbinding met de Seizoenen:

In mijn werk met Persephone probeer ik het idee te vangen dat alle cycli – zowel in de natuur als in ons leven – voortkomen uit verandering. Haar verhaal is een metafoor voor de seizoenen, maar ook voor de constante veranderingen die we doormaken in ons eigen leven. Het is een herinnering dat, zelfs in de donkerste tijden, er altijd een belofte van nieuw begin en groei is.#transformatie

Clytia (Zonnebloem)

Mme BluestockingLeave a comment

Geïnspireerd door de zonnebloem in mijn tuin, besloot ik een sculptuur te maken van Clytia, de nimf uit de Griekse mythologie die veranderde in een zonnebloem. In dit beeld heb ik elementen van de zonnebloem verwerkt om zowel de schoonheid als de droefheid van haar lot te vangen.

De kleine zonnebloemblaadjes symboliseren haar geleidelijke transformatie van nimf naar bloem, terwijl de grotere bladeren haar verbondenheid met de aarde en natuur benadrukken. Deze elementen laten zien hoe Clytia één wordt met de bloem en haar metamorfose voltooit.

Haar gezicht toont schaamte en melancholie, met ogen die naar beneden zijn gericht, alsof ze de zon niet meer ziet, wat haar verlangen naar Apollo weerspiegelt. Haar haar, gevormd uit zonnebloembladeren die langs haar schouders vallen, benadrukt het transformatieproces van mens naar plant.

Deze combinatie van bloemen en bladeren in haar haar en gezicht geeft een gevoel van beweging en eenheid met de natuur, als symbool van haar uiteindelijke verandering in een zonnebloem die altijd naar de zon gericht blijft. Clytia’s tragische verhaal van onbereikbare liefde en transformatie is de kern van dit beeld.

Voor het filmpje

De Mythe van de Zonnebloem: Een Ode aan Onbeantwoorde Liefde

Mme BluestockingLeave a comment

Een prachtige zonnebloem 🌻 in eigen tuin staat heerlijk met haar hoofdje naar de zon gericht. Kennen jullie eigenlijk de mythe van de zonnebloem? 

Er was eens een nimf, een soort waterelfje, die Clytia heette. Ze woonde in een mooie tuin vol bloemen en beekjes. Clytia had een groot geheim: ze was verliefd, smoorverliefd, op Apollo, de god van de zon. Elke dag reed Apollo door de hemel in zijn gouden zonnewagen, en Clytia kon haar ogen niet van hem afhouden. Ze vond hem zó mooi, met zijn stralende gezicht en warme glimlach!

Maar Apollo, die zag Clytia niet echt staan. Zijn hart klopte voor iemand anders, een andere nimf genaamd Leucothea. Dit maakte Clytia erg verdrietig, want ze wilde niets liever dan dat Apollo haar ook zou zien en van haar zou houden. Ze werd zo jaloers dat ze Leucothea’s geheim aan haar strenge vader vertelde, in de hoop dat Apollo dan toch bij haar zou komen. Maar in plaats daarvan werd Leucothea’s vader boos en liet hij zijn dochter opsluiten. Dit maakte Apollo erg verdrietig en hij wilde helemaal niets meer te maken hebben met Clytia.

Clytia was diep bedroefd. Ze kon niet meer eten, niet meer slapen, en elke dag zat ze op een rots, alleen maar kijkend naar Apollo die door de lucht reed. Ze hoopte dat hij haar ooit zou opmerken en haar liefde zou beantwoorden. Maar dat gebeurde niet.

Langzaam begon Clytia te veranderen. Haar voeten begonnen wortels te krijgen die zich in de grond vastzetten. Haar armen veranderden in lange groene bladeren en haar gezicht werd een grote, gele bloem die altijd naar de zon gedraaid stond. Zo werd Clytia een zonnebloem.

Nu nog steeds, elke dag, draait de zonnebloem haar gezicht naar de zon, van zonsopgang tot zonsondergang, alsof ze Apollo nog steeds volgt en hoopt dat hij haar ooit zal zien.

En dat is waarom zonnebloemen altijd naar de zon draaien. Ze zijn een herinnering aan Clytia’s grote, maar trieste liefde voor Apollo – een liefde die bleef duren, zelfs toen ze een bloem werd.

Veranderingen in de Natuur: De Aankomst van de Herfst en het Ritme van de Seizoenen

Mme BluestockingLeave a comment

De herfst nadert met rasse schreden. De lucht begint frisser te ruiken, de bladeren kleuren langzaam goudgeel en oranjerood, en de dagen worden merkbaar korter. Deze periode van het jaar brengt een gevoel van vertraging met zich mee, een bijna onvermijdelijke verschuiving naar een ander ritme. Het is alsof de natuur ons zachtjes uitnodigt om met haar mee te bewegen, om ons tempo aan te passen aan de veranderende energie om ons heen.

Zelf merk ik ook hoe ik een ander ritme begin aan te nemen. Misschien herken je het wel: de behoefte om iets meer naar binnen te keren, iets rustiger aan te doen, en wat vaker stil te staan bij het moment. Het voelt alsof de herfst ons eraan herinnert dat het oké is om los te laten wat ons niet meer dient, net zoals de bomen hun bladeren laten vallen.

Onlangs ontving ik een briefje, versierd met een spechtveertje. Er stond een eenvoudige maar diepe boodschap op: “ritme en timing”.

Deze woorden raakten me, want ze vatten precies samen waar de herfst om draait. Ritme en timing zijn in de natuur van essentieel belang, en in de herfst voelen we dat des te meer. Het is een tijd van transformatie, van voorbereiden op de stilte van de winter, maar ook van het oogsten van wat we gezaaid hebben.

De specht is een perfect symbool voor dit seizoen. Ik ben dit natuurlijk op ga zoeken en vond dat dit vogelsoort bekend staat im  zijn unieke ritme; zijn kloppen tegen de bomen is een herkenbaar geluid in de bossen. Het is een geluid dat zowel rust als actie uitstraalt, net zoals de herfst dat doet. De specht herinnert ons aan het belang van timing: weten wanneer te bewegen en wanneer stil te staan, wanneer te zoeken en wanneer te rusten.

De Herfst als Tijd voor Reflectie en Loslaten

Herfst is een tijd van loslaten. Kijk maar naar de bomen die hun bladeren verliezen. Het lijkt misschien een verlies, maar in werkelijkheid is het een daad van wijsheid en voorbereiding. Door hun bladeren los te laten, besparen bomen energie om de koude maanden door te komen. Ze bieden ons daarmee een prachtige les: wat kunnen wij loslaten om sterker en veerkrachtiger door de winter te komen? Misschien zijn het oude gewoontes, relaties die niet langer voedend zijn, of een manier van denken die ons niet meer dient.

Een van de bomen die ik wekelijks bezoek.

De veranderende natuur vraagt ons ook om te reflecteren. Terwijl de wereld om ons heen van kleur verandert, worden we uitgenodigd om naar binnen te keren en ons eigen innerlijke landschap te onderzoeken. De herfst kan ons inspireren om te vertragen, te genieten van de kleine momenten, en in contact te komen met ons eigen ritme.

Natuurlijk Ritme en Persoonlijke Groei

Elke fase van de natuur heeft zijn eigen ritme, en de herfst is daar geen uitzondering op. Dit seizoen biedt een kans om ons eigen ritme opnieuw te definiëren. Misschien is het een uitnodiging om minder te doen en meer te zijn, om ruimte te maken voor zelfzorg en innerlijke groei.

Het spechtveertje dat ik kreeg, staat nu op mijn bureau als een zachte herinnering aan deze tijd van ritme en timing. Bedankt @camilesmeets Net zoals de specht geduldig en zorgvuldig zijn ritme volgt, kunnen wij ook onze eigen timing omarmen. De herfst biedt ons de kans om te vertragen, dieper te ademen en te luisteren naar wat onze ziel nodig heeft.

Laten we deze herfst niet zomaar voorbij laten gaan. Laten we het ritme van de natuur in ons opnemen, onze eigen timing vinden en ruimte maken voor verandering, rust en nieuwe inzichten. Want net zoals de natuur ons laat zien, ligt er schoonheid en kracht in het loslaten en in de kunst van timing.

Een Dagje naar Le Conquet: Fietsen, Geschiedenis en Genieten aan de Bretonse Kust

Mme Bluestocking2 Comments

Gister hebben we een prachtige dag doorgebracht in het charmante dorpje Le Conquet, gelegen aan de ruige westkust van Bretagne. Het was een dag vol avontuur, geschiedenis en natuurlijk heerlijk eten. Le Conquet, met zijn pittoreske straatjes en indrukwekkende kustlijn heeft ons hart gestolen.

Le Conquet

We begonnen onze dag met een fietstocht door het dorp en de omliggende omgeving. Le Conquet is een klein havenplaatsje dat al eeuwenlang een belangrijke rol speelt in de Bretonse geschiedenis, vooral vanwege zijn strategische ligging aan de Atlantische Oceaan. Het dorpje heeft zijn authentieke charme behouden, met traditionele stenen huizen, smalle straatjes en een levendige haven.

Na een kort ritje kwamen we bij de Menhir de Kerloas, een van de hoogste menhirs in Bretagne. Deze imposante staande steen, die meer dan 9 meter hoog is, dateert uit de prehistorie en is een fascinerend symbool van de oude beschavingen die deze regio duizenden jaren geleden bewoonden.

Het was indrukwekkend om naast deze enorme steen te staan en te bedenken hoe deze mensen, zonder moderne technologie, erin slaagden zo’n monument op te richten. De menhir is gehuld in vele legenden, waaronder het geloof dat vrouwen die tegen de steen wrijven vruchtbaarheid en een gelukkig huwelijk zouden vinden.

Vanuit de menhir fietsten we verder naar de vuurtoren van Kermorvan. Deze vuurtoren, die trots op een rotsachtige kaap staat, is een baken voor schepen die langs de gevaarlijke kust varen.

De omgeving is ruig en adembenemend, met uitzichten over de uitgestrekte Atlantische Oceaan. Terwijl we naar de vuurtoren wandelden, voelden we de kracht van de wind en de zee, een herinnering aan de ongetemde schoonheid van deze regio.

Vervolgens fietsten we naar het Fort de l’Îlette, een historisch fort dat uitkijkt over de haven van Le Conquet.

Het fort werd in de 17e eeuw gebouwd om de kust te verdedigen tegen aanvallen van vijandelijke schepen. De ruïnes van het fort zijn nog steeds te bezoeken, en terwijl we langs de oude stenen muren liepen, konden we ons goed voorstellen hoe het leven hier vroeger moet zijn geweest, met soldaten die uitkeken over de horizon in afwachting van indringers.

De locatie biedt een panoramisch uitzicht over de kustlijn, waardoor het een perfecte plek is om even stil te staan en de geschiedenis van deze regio in je op te nemen.

Na deze fietstocht en het verkennen van de historische plekken, begonnen onze magen te knorren en besloten we terug te keren naar het dorp voor de lunch. We hadden gehoord dat Crêperie Laer Mor een absolute must is, en we werden zeker niet teleurgesteld. Moest wel lang wachten🙃De crêperie is gelegen in het hart van Le Conquet en biedt een gezellig, rustiek interieur met uitzicht op de levendige haven.

We genoten van heerlijke traditionele Bretonse crêpes (Samuel Bellamy), omelet (emmental) en Les coupes glacees (Brigatin en Jonque), die ons echt een smaak van Bretagne gaven; en een heerlijke wijn. Terwijl we van onze maaltijd genoten, konden we niet anders dan de charme van het dorp in ons opnemen, met de boten die zachtjes wiegden in de haven en de bewoners die hun dagelijkse bezigheden deden.

En Amna was ook rustig

Na de lunch namen we de tijd om door het dorp te fietsen, over het kleine smalle bruggetje dat naar het hart van Le Conquet leidt. Het bruggetje verbindt de haven met het oude stadscentrum en biedt een prachtig uitzicht over de haven en de zee. De geschiedenis van Le Conquet is overal voelbaar, van de oude stenen huizen tot de historische kapelletjes en monumenten die het dorp sieren.

Le Conquet is een dorp dat zijn bezoekers terugvoert in de tijd, met een rijke geschiedenis en een sterke band met de zee. De combinatie van natuurlijke schoonheid, historische plekken en de warme gastvrijheid van de lokale bevolking maakt het een onvergetelijke bestemming.

Onze dag in Le Conquet was een perfecte mix van avontuur en ontspanning, en we verlieten het dorp met een gevoel van tevredenheid en een diepe waardering voor deze bijzondere plek aan de Bretonse kust.

Een Ochtend op het Mistige Strand van Le Conquet: Een Wandeling vol Schoonheid en Rust

Mme BluestockingLeave a comment
Vlinder schelpen noem ik ze

Vanmorgen ontwaakten we in Le Conquet, een klein, pittoresk dorpje aan de ruige kust van Bretagne. De mist hing laag boven de zee, en er hing een serene stilte in de lucht die de magie van de vroege ochtend versterkte. Aart, Amna en ik besloten de dag te beginnen met een wandeling langs het strand, in de hoop de rust en schoonheid van deze bijzondere plek in ons op te nemen.

Het strand van Le Conquet was gehuld in een zachte sluier van mist, die de wereld om ons heen een dromerige, bijna etherische kwaliteit gaf. Het geluid van de golven die tegen de zand sloegen, was gedempt, alsof de mist zelfs de kracht van de zee in toom hield. Terwijl we over het zand liepen, voelde ik de koele bries op mijn gezicht en de zilte geur van de oceaan in mijn neus. Amna, onze trouwe hond, sprong vrolijk rond, haar pootafdrukken achterlatend in het vochtige zand.

De duinen langs het strand waren begroeid met allerlei soorten kruiden en planten die perfect gedijden in dit zoute, winderige klimaat. We kwamen langs bamboes op het strand die me terug liet denken aan mijn kinder en pubertijd opgroeiend aan de kust van de Atlantische oceaan in Zuid-Afrika.

Maar ook de rotsen en de stenen die op elkaar gestapeld zijn. Stenen die op elkaar gestapeld worden, vaak “steenmannetjes” genoemd of “cairns” in het Engels, hebben in verschillende culturen en contexten diverse symbolische betekenissen:

  1. Balans en Stabiliteit
  2. Richting en Wegwijzer
  3. Geduld en Toewijding
  4. Herinnering en Eerbetoon 
  5. Spirituele Groei: klinkt misschien raar, maar in spirituele contexten kunnen gestapelde stenen symbool staan voor de lagen van groei en ontwikkeling die een persoon doormaakt. Elke steen vertegenwoordigt een stap in het persoonlijke of spirituele groeiproces, en de stapel als geheel kan de voortgang en opbouw naar verlichting of innerlijke vrede symboliseren.

Verderop zagen we braam, klimop, weegbree, paardenbloemen, distels en nog veel meer. 

Weegbree was een van de eerste kruiden die we tegenkwamen, verspreid over het pad door de duinen. Deze nederige plant, vaak over het hoofd gezien, heeft krachtige geneeskrachtige eigenschappen. Weegbree staat bekend om zijn helende werking bij wondjes en insectenbeten; de bladeren kunnen gekneusd worden en direct op de huid worden aangebracht om verlichting te bieden. De boodschap van de weegbree is er een van bescheiden kracht: “Zelfs de kleinste onder ons kunnen grootse genezing brengen.” Het is een herinnering om niet te onderschatten wat ogenschijnlijk gewoon lijkt, want er schuilt vaak meer kracht in eenvoud dan we denken.

Verderop, tussen de duinen en langs de randen van het pad, zagen we de braamstruiken groeien, hun doornige takken vol met rijpende bessen. De braam is een symbool van overvloed en doorzettingsvermogen. Deze struiken weten zich in de meest onherbergzame grond vast te zetten en dragen elk jaar opnieuw hun zoete vruchten. Bramen nodigen ons uit om de vruchten van ons harde werk te oogsten en ons niet te laten ontmoedigen door obstakels op ons pad. Ze vertellen ons: “Soms moet je door doornen heen om de zoetste vruchten te bereiken.”

Tussen het hoge gras en langs de paden vonden we ook distels met hun stekelige bladeren en paarse bloemen. Hoewel distels vaak worden gezien als ongewenst onkruid, hebben ze een diepere betekenis. Ze staan voor bescherming en veerkracht. Distels leren ons om onze grenzen te bewaken en onze ruimte te beschermen, maar ook om doorzettingsvermogen te tonen, zelfs in vijandige omgevingen. Hun boodschap is: “Laat je niet ontmoedigen door tegenslagen. Waar stekels zijn, is er ook kracht om te bloeien.”

Paardenbloemen waren overal te vinden, hun zonnige gele bloemen een fel contrast tegen de grijze mist. Deze ogenschijnlijk eenvoudige bloem is een symbool van hoop en veerkracht. Paardenbloemen gedijen waar andere planten moeite hebben, en hun zaadjes worden door de wind meegenomen om overal nieuwe leven te brengen. De boodschap van de paardenbloem is er een van optimisme en doorzettingsvermogen: “Vergeet niet te dromen en hoop te hebben, want zelfs de kleinste wens kan zich verspreiden en bloeien.” Ze herinneren ons eraan dat er altijd nieuwe mogelijkheden zijn, zelfs in de meest onverwachte omstandigheden.

Tot slot, terwijl we dichter bij de rotsen kwamen, zagen we klimop dat zich stevig vastklampte aan de stenen en trapje die de duingebied en het strand verbinden. Klimop staat symbool voor vasthoudendheid en trouw.

Deze plant weet zich in bijna elke situatie staande te houden en vindt altijd een manier om te klimmen en te groeien, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden. De klimop fluistert: “Blijf trouw aan jezelf en je pad. Ongeacht de uitdagingen die je tegenkomt, je hebt de kracht om te blijven groeien en je doel te bereiken.

Ik voelde me bijna als een kind, vol verwondering over de schatten die de natuur voor ons had achtergelaten. Aart lachte en hielp me zoeken, terwijl Amna nieuwsgierig aan elke schelp snuffelde.

Na een tijdje liepen we naar de rotsen die de kustlijn van Le Conquet kenmerken. Deze rotsformaties, door de eeuwen heen uitgesleten door wind en water, hadden iets tijdloos en krachtigs.

aart klom voorzichtig over de gladde stenen en bewonderden de natuurlijke schoonheid om ons heen.

De rotsen vertelden een verhaal van eeuwenoude kracht en standvastigheid, herinnerend aan de onverzettelijkheid van de natuur.

Terwijl we daar stonden, omgeven door de mist, de geur van de oceaan, en het zachte geluid van de golven, voelde ik een diepe rust over me heen komen. Dit was een ochtend die voelde als een tijdloze pauze, een moment van pure connectie met de natuur en met elkaar.

Deze ochtend op het strand van Le Conquet herinnerde me aan de schoonheid van eenvoud. Er is iets magisch aan de vroege uren, wanneer de wereld nog stil en kalm is, en alles gehuld is in een zachte deken van mist. Het is een tijd voor reflectie, voor verbinding met de natuur, en voor het vinden van vrede in de kleine dingen: de geur van kruiden in de duinen, de kleuren van ischelpen op het strand, en de kracht van rotsen die eeuw na eeuw standhouden tegen de zee.

Varens bij de zee (Le Conquet)

Mme BluestockingLeave a comment

S’avonds aangekomen bij de meest westelijke kust/puntje van Frankrijk! Wat een prachtige plek. Meteen uit de camper, maar in de miserige regen naar buiten gerend en de Atlantische oceaan begroet. Hier wil ik niet meer weg!

Bedankt Peter-Jan voor de goede tip! We staan niet op de camping (die was al dicht), maar wel in de duinen. Weer een voordeel van onze camper!

Heb nog om 21:00 gekookt omdat we veel te laat op ons plekje zijn aangekomen. Maar alles kan op vakantie. Voordeel is dat we niet rekening hoeven te houden met anderen.

Eerste keer dat ik varens zie bij de zee/ oceaan. En jullie vragen je vast af wat de boodschap van varen is. Nou het zit zo: De varen is een plant die vaak geassocieerd wordt met magie, mysterie, en het onzichtbare. In veel culturen wordt de varen gezien als een symbool van bescherming en verborgen schoonheid. Omdat varens vaak in schaduwrijke, mysterieuze plekken groeien, worden ze ook in verband gebracht met het idee dat er schoonheid en waarde te vinden is in het onbekende en onzichtbare.

Boodschap van de Varen:
“Ik leid je naar verborgen schatten en bescherm je op je reis. Vertrouw op het onbekende, want niet alles wat waardevol is, ligt aan de oppervlakte. Er zijn geheimen en magie in de schaduwen van het leven; ontdek de schoonheid die in het onzichtbare schuilt en omarm de mysterie van het leven. Soms vind je het meest waardevolle daar waar je het het minst verwacht.”

De varen moedigt ons aan om het onbekende niet te vrezen, maar het te verkennen, en om te vertrouwen dat er in het leven verborgen schatten en ervaringen zijn die ons zullen verrijken, zelfs als ze niet meteen zichtbaar zijn. Het herinnert ons eraan dat het de moeite waard is om dieper te kijken en de verborgen schoonheid te ontdekken.

Een Magische Boswandeling in Paimpont: Op Avontuur en de Wijsheid van de Kruiden en Slang 🐍

Mme BluestockingLeave a comment

Vanmiddag maakten we een bijzondere wandeling in het betoverende bos van Paimpont, bekend als het bos van Brocéliande, waar de legenden van Merlijn de Tovenaar nog altijd in de lucht lijken te hangen. Samen met mijn man en onze trouwe hond, Amna, lieten we ons meevoeren door de magie van dit eeuwenoude woud.

Contact maken met de aarde hier voelt heel bijzonder

Zodra we het bos betraden, werden we verwelkomd door een weelde aan geuren en kleuren. En een heel lief lang dun slangetje. Helaas had ik mijn camera toen nog niet in hand of klaar om een foto te maken. Eigenlijk wilde ik alleen een mooie wandeling maken zonder foto’s etc. Maar toen dat slangetje mijn pad kruiste dacht ik meteen aan de symbool van slang en dat er vast nog meer moois hier zijn te ontdekken.

De slang is een krachtig en veelzijdig symbool dat in veel culturen geassocieerd wordt met transformatie, genezing, en wijsheid. Slangen staan bekend om hun vermogen om hun huid te vervellen, wat hen symbolen maakt van vernieuwing en wedergeboorte. Ze worden ook vaak gezien als bewakers van geheimen en verborgen kennis.

Boodschap van de Slang: “Ik breng transformatie en genezing. Het is tijd om oude gewoontes, overtuigingen, of patronen los te laten die je niet langer dienen. Net zoals ik mijn huid afschud om te groeien, word jij uitgenodigd om te vernieuwen en te transformeren. In deze transformatie ligt de mogelijkheid voor diepgaande genezing en spirituele groei. Durf de diepte in te gaan en ontdek de verborgen wijsheid die in jou schuilt. Het is een tijd van krachtige verandering, en jij hebt de kracht om hier doorheen te gaan en sterker tevoorschijn te komen.”

De slang moedigt ons aan om niet bang te zijn voor verandering en om de innerlijke reis van transformatie aan te gaan. Het herinnert ons eraan dat met elke verandering en uitdaging de mogelijkheid komt voor groei, genezing, en het bereiken van een hoger bewustzijn. De slang vraagt je om je angsten onder ogen te zien, om je oude huid af te werpen, en om open te staan voor de nieuwe fase van je leven die voor je ligt.

De zon scheen door de dichte bladeren, en haar stralen speelden met de schaduwen op het mosrijke pad. Amna dartelde voor ons uit, altijd op zoek naar nieuwe ontdekkingen. Aart en ik genoten van de serene stilte, slechts onderbroken door het zachte ritselen van bladeren en het gezang van vogels.

Tijdens onze wandeling kwamen we verschillende kruiden tegen die ons als oude vrienden begroetten. De eerste die ons opviel, was de Berk. Met zijn zilverwitte stam leek de berk ons te roepen. De berk stond daar als een baken van vernieuwing en zuivering. Zijn boodschap was helder: “Laat los wat je niet langer dient, en sta open voor nieuwe kansen. Vernieuwing begint wanneer je het oude achter je laat en de frisse energie van het nieuwe omarmt.”

Iets verderop ontdekten we een groepje Varens die schuilgingen in de schaduw van hoge eiken. Deze planten, met hun delicate en toch robuuste bladeren, herinnerden ons eraan dat niet alles wat waardevol is aan de oppervlakte ligt. De boodschap van de varens was: “Er schuilt magie en schoonheid in het onzichtbare. Durf te vertrouwen op het onbekende en ontdek de verborgen schatten die het leven je biedt.”

In het bos, langs de smalle weg die wij volgen zijn we omringd door oude Es bomen. Zijn takken reikten hoog de lucht in, waar het zonlicht vrij spel had; als een stille, maar krachtige uitnodiging om naar boven te kijken en ons uit te strekken naar onze hoogste potentieel. De es fluisterde: “Echte persoonlijke groei ligt buiten je comfortzone. Durf te springen, confronteer je angsten en ontdek het moois dat nog in jou verborgen ligt.”

Deze wandeling, omringd door de wijsheid van de kruiden, voelde als een innerlijke reis. Elk kruid dat we tegenkwamen, droeg bij aan een groter geheel, een boodschap die de natuur voor ons had: Omarm verandering, vertrouw op het onbekende en durf jezelf uit te dagen. Het bos van Paimpont gaf ons niet alleen rust, maar ook de inspiratie om met een frisse blik naar ons leven te kijken.

Aan het einde van de wandeling, terwijl de zon langzaam zakte en het bos werd omhuld door een zachte schemer, voelde ik me opgeladen en in balans. Amna, moe van haar ontdekkingen, liep tevreden naast ons. deze middag was een zeldzaam en waardevol moment van verbinding, niet alleen met elkaar, maar ook met de natuur en de diepere boodschappen die zij ons gaf.

De kruiden in het bos van Paimpont hebben ons geleerd dat de natuur altijd met ons spreekt, als we maar bereid zijn om te luisteren. Ze nodigen ons uit om ons leven met nieuwe ogen te zien, met een open hart en een nieuwsgierige geest. En terwijl we terugliepen naar onze camper, voelde ik me gezegend door de wijsheid van het bos en de kruiden die ons op ons pad waren verschenen.

✨

Een Magische Dag bij Archeon: Mijn Beleving met Dieren

Mme BluestockingLeave a comment

::English Translation below 💕::

Gisteren bracht ik de dag door in het historische themapark Archeon met mijn nichtje en haar vierjarige zoontje. Het was een dag vol verwondering, plezier en onverwachte spirituele ontmoetingen die diepe indruk op mij hebben gemaakt.

De dag begon zonnig en vrolijk, met mijn neefje die met zijn onuitputtelijke energie door het park rende, gefascineerd door de oude gebouwen, de klederdracht en de spannende verhalen over vroegere tijden. Hij vond de speeltuin echter het allerleukst, waar hij zijn energie kwijt kon en volop genoot van alle speeltoestellen.

Na onze rondje Archeon en een heerlijke Romeinse massage in het badhuis vonden we een plekje naast de paardenbak waar we even konden uitrusten.

Mijn neefje genoot intens van zijn blauwe ijsje, en ik zat op een bankje met mijn rug naar de paardenbak, kijkend naar mijn neefje die vrolijk genoot van zijn ijsje. Het was op dat moment dat ik een bijzondere ontmoeting had.

Een ezel, die rustig in de paardenbak stond, liep zachtjes naar me toe. Hij bracht zijn hoofd liefdevol bij mijn nek en het was alsof hij me wilde troosten of gewoon mijn aanwezigheid wilde voelen. Het voelde zo bijzonder en spiritueel, alsof de ezel me een boodschap wilde overbrengen. Zijn ogen straalden een wijsheid uit die verder ging dan woorden, en ik voelde een diepe verbinding met dit prachtige dier. Het was alsof hij me vertelde dat alles goed zou komen, dat er rust en vrede is in de simpele aanraking van een dier.

Kort daarna kwam er ook een paard naar ons toe. Dit prachtige dier bracht zijn hoofd herhaaldelijk naar mijn buik en bleef daar dichtbij staan, alsof hij me wilde beschermen of gewoon mijn energie wilde voelen. Dit gebaar voelde als een warme omhelzing, een teken van acceptatie en liefde. De nabijheid van deze dieren raakte me diep; hun eenvoud en hun bereidheid om liefde te geven zonder iets terug te verwachten, maakten een onuitwisbare indruk op me.

Als empathisch persoon raakte deze ervaring me in het bijzonder. Dieren hebben een bijzondere gave om onze diepste emoties te voelen en te beantwoorden zonder woorden. De ezel en het paard brachten me een gevoel van vrede en verbondenheid dat ik niet eerder had ervaren. Hun zachte aanraking en liefdevolle aanwezigheid herinnerden me eraan hoe belangrijk het is om in het moment te zijn en de simpele schoonheid van het leven te waarderen.

De spiritualiteit van deze dieren, hun vermogen om mensen op zo’n diep niveau te raken, is iets wat ik nooit zal vergeten. Hun aanwezigheid gaf me een gevoel van geborgenheid en troost dat verder gaat dan wat woorden kunnen uitdrukken. Het was een reminder van de kracht van liefde en de diepe verbinding die we kunnen voelen met alle levende wezens om ons heen.

Die dag in Archeon was niet alleen een leuke uitstap met mijn familie, maar ook een spirituele ervaring die me dichter bij mezelf en de natuur bracht. Het was een dag van leren, van genieten, en vooral van voelen. Ik ben dankbaar voor de ezel en het paard die deze bijzondere momenten met me deelden, en ik zal deze herinnering voor altijd koesteren.

💕

A Magical Day at Archeon: My Experience with Animals

Yesterday, I spent the day at the historical theme park Archeon with my niece and her four-year-old son. It was a day full of wonder, joy, and unexpected spiritual encounters that left a deep impression on me.

The day began sunny and cheerful, with my nephew running through the park with boundless energy, fascinated by the old buildings, traditional costumes, and exciting stories of ancient times. However, he found the playground the most enjoyable, where he could burn off his energy and thoroughly enjoy all the play equipment.

After our tour of Archeon and a delightful Roman massage in the bathhouse, we found a spot next to the horse paddock where we could rest for a while. My nephew was intensely enjoying his blue ice cream, and I sat on a bench with my back to the paddock, watching my nephew happily savor his treat. It was at that moment that I had a special encounter.

A donkey, quietly standing in the paddock, gently approached me. He lovingly placed his head near my neck, as if he wanted to comfort me or simply feel my presence. It felt so special and spiritual, as if the donkey wanted to convey a message to me. His eyes radiated a wisdom that went beyond words, and I felt a deep connection with this beautiful creature. It was as if he was telling me that everything would be okay, that there is peace and tranquility in the simple touch of an animal.

Shortly after, a horse also approached us. This magnificent animal repeatedly brought his head to my stomach and stayed close, as if he wanted to protect me or simply feel my energy. This gesture felt like a warm embrace, a sign of acceptance and love. The closeness of these animals deeply moved me; their simplicity and willingness to give love without expecting anything in return made an indelible impression on me.

As an empathetic person, this experience touched me deeply. Animals have a special gift for sensing and responding to our deepest emotions without words. The donkey and the horse brought me a sense of peace and connection that I had not experienced before. Their gentle touch and loving presence reminded me of the importance of being in the moment and appreciating the simple beauty of life.

The spirituality of these animals, their ability to touch people on such a deep level, is something I will never forget. Their presence gave me a sense of security and comfort that goes beyond what words can express. It was a reminder of the power of love and the deep connection we can feel with all living beings around us.

That day at Archeon was not just a fun outing with my family, but also a spiritual experience that brought me closer to myself and nature. It was a day of learning, of enjoyment, and above all, of feeling. I am grateful for the donkey and the horse who shared these special moments with me, and I will cherish this memory forever.

Finding Balance: Lessons from Burnout and the Path to Healing

Mme Bluestocking2 Comments

::Dutch translation below🌷::

There are, after all, early bloomers and late bloomers. Reflecting on my second burnout since December 2023, I’ve come to realize that I can’t push my way through or work my way out of burnout by trying harder. Instead, I need to learn to be gentler with myself and find balance in my life. Recently, I’ve discovered that spending time in nature, working in my potter’s studio, and hand-sewing have become essential parts of my healing process. Each of these activities has helped me in different ways to cope with and recover from burnout.

Embracing Nature

My husband’s hand

Spending time in nature has been incredibly therapeutic. There’s something profoundly healing about being surrounded by trees, listening to the birds, and feeling the breeze on my skin. Nature has a way of grounding me, reminding me to slow down and breathe. I’ve found that regular walks in the woods or simply sitting in my garden can help clear my mind and reduce stress. Being in nature allows me to reconnect with myself and find peace amidst the chaos.

Creating in the Potter’s Studio

Experimenting with nature and clay

Working in my potter’s studio has also been a significant part of my healing journey. The tactile experience of shaping clay with my hands is both meditative and creative. It requires focus and presence, which helps me to stay in the moment and forget about my worries. The process of creating something beautiful from raw materials is deeply satisfying and gives me a sense of accomplishment. Pottery has taught me patience and the importance of taking things one step at a time, which is a valuable lesson for someone prone to burnout.

Hand-Sewing Projects

Busy working on my 16th century hand 🪡 shift.

Lastly, my hand-sewing projects have provided a much-needed sense of calm and purpose. There’s something incredibly soothing about the repetitive motion of needle and thread, and working on a project outside in my garden with a pillow on my lap adds to the tranquility. Hand-sewing requires patience and attention to detail, which helps me to slow down and focus on the present. Completing a project, like my historical dress for Castlefest, gives me a tangible sense of progress and achievement.

The Lessons Learned

Through these activities, I’m learning to listen to my body and honor its need for rest and recovery. I’m finding that true healing comes from balancing activity with rest, creativity with stillness. I’m beginning to understand that it’s okay to take time for myself and that doing so is essential for my well-being. These activities are helping me to build a life that is more sustainable and joyful, one that allows me to bloom in my own time.

If you’re struggling with burnout, I encourage you to find activities that bring you peace and joy. Whether it’s spending time in nature, creating with your hands, or engaging in a hobby that you love, make time for the things that nourish your soul. Remember, we are not meant to function like machines. Honoring our natural limits and taking time to rest is not a luxury; it’s a necessity for a healthy, balanced life.

Yours in healing, Mme Bluestocking

🌷 Balans Vinden: Lessen van Burnout en de Weg naar Herstel

Er zijn immers vroege bloeiers en late bloeiers. Als ik terugkijk op mijn tweede burnout sinds december 2023, realiseer ik me dat ik er niet doorheen kan pushen of eruit kan werken door harder mijn best te doen. In plaats daarvan moet ik leren milder voor mezelf te zijn en balans in mijn leven te vinden. Onlangs heb ik ontdekt dat tijd doorbrengen in de natuur, werken in mijn pottenbakkerij, en handnaaien essentiële onderdelen zijn geworden van mijn herstelproces. Elk van deze activiteiten heeft me op verschillende manieren geholpen om met burnout om te gaan en te herstellen.

Omarmen van de Natuur

Tijd doorbrengen in de natuur is ongelooflijk therapeutisch gebleken. Er is iets diep helends aan omringd zijn door bomen, het luisteren naar de vogels, en het voelen van de wind op mijn huid. De natuur heeft een manier om me te aarden en me eraan te herinneren om te vertragen en adem te halen. Ik heb gemerkt dat regelmatige wandelingen in het bos of gewoon zitten in mijn tuin mijn geest kunnen verhelderen en stress verminderen. In de natuur zijn helpt me opnieuw contact te maken met mezelf en vrede te vinden temidden van de chaos.

Creëren in de Pottenbakkerij

Werken in mijn pottenbakkerij is ook een belangrijk onderdeel van mijn herstelreis geworden. De tactiele ervaring van het vormen van klei met mijn handen is zowel meditatief als creatief. Het vereist focus en aanwezigheid, wat me helpt om in het moment te blijven en mijn zorgen te vergeten. Het proces van iets moois maken van ruwe materialen is diep bevredigend en geeft me een gevoel van prestatie. Pottenbakken heeft me geduld geleerd en het belang van dingen stap voor stap nemen, wat een waardevolle les is voor iemand die vatbaar is voor burnout.

Handnaaiprojecten

Ten slotte hebben mijn handnaaiprojecten een broodnodig gevoel van rust en doel gegeven. Er is iets ongelooflijk rustgevends aan de repetitieve beweging van naald en draad, en werken aan een project buiten in mijn tuin met een kussen op mijn schoot draagt bij aan de sereniteit. Handnaaien vereist geduld en aandacht voor detail, wat me helpt te vertragen en me te concentreren op het heden. Het voltooien van een project, zoals mijn historische jurk voor Castlefest, geeft me een tastbaar gevoel van vooruitgang en prestatie.

De Geleerde Lessen

Door deze activiteiten leer ik naar mijn lichaam te luisteren en de behoefte aan rust en herstel te respecteren. Ik ontdek dat echt herstel komt van het balanceren van activiteit met rust, creativiteit met stilte. Ik begin te begrijpen dat het oké is om tijd voor mezelf te nemen en dat dit essentieel is voor mijn welzijn. Deze activiteiten helpen me een leven op te bouwen dat duurzamer en vreugdevoller is, een leven dat me toestaat in mijn eigen tijd te bloeien.

Als je worstelt met burnout, moedig ik je aan activiteiten te vinden die je vrede en vreugde brengen. Of het nu tijd doorbrengen in de natuur is, creëren met je handen, of het beoefenen van een hobby die je liefhebt, maak tijd voor de dingen die je ziel voeden. Vergeet niet, we zijn niet bedoeld om als machines te functioneren. Het respecteren van onze natuurlijke grenzen en tijd nemen om te rusten is geen luxe; het is een noodzaak voor een gezond, gebalanceerd leven.

In herstel, Mme Bluestocking