Als natuurlijke imker is het belangrijk om goed te observeren en zelfs vanaf de vliegplank kun je al veel te weten komen van een volk. Maar helaas kun je niet alles definitief weten totdat je de bak open doet.
Tijdens een recente inspectie ontdekten we dat een van onze vier volken (roze volk) stil was geworden. Moerloos — zonder koningin, zonder toekomst. Toch zinderde er nog leven, en kracht, maar geen brias (broed in alle stadia) Het was tijd om in te grijpen, zacht en doordacht.
Tijdens de inspectie van de oranje bak zagen we veel drukte, veel honing, veel voer en er werd veel gebouwd; we noemen het bouwlust. En de volk zag er groot en sterk uit. Dit is onze eerste en originele volk waar we mee begonnen waren als imker echtpaar vorig jaar maart. Maar helaas zagen we geen enkele brias. Dit is een teken dat de koningin niet aanwezig is of dat er wat aan de hand is met haar: geen bevruchting tijdens bruidsvlucht (maar eerst legde ze wel, dus dat is onwaarschijnlijk) of dat ze iets is overkomen, (mogelijk buiten de bak is, want er hing een grote tros bijen buiten de bak en waren erg boos toen we ze “wilde redden”.
Goed bezet, maar geen brias
De andere twee volken paars én geel waren wel sterk en met veel brias, veel bezette ramen en veel voer. Ze waren rustig en dat zijn allemaal goede tekens.
We kozen voor de krantmethode, een ouderwetse maar wonderlijk effectieve manier om twee volken met elkaar te laten versmelten. Tussen beide kasten leg je een vel krant. De bijen knagen zich langzaam naar elkaar toe — en raken zo, al werkend, vertrouwd met elkaars geur. Geen strijd, geen verwarring, alleen geduld. Zoals het in de natuur hoort.
Roze met paars verenigd & Oranje met geel
We verenigden twee combinaties:
🟪 De paarse kast (met koningin) kreeg de onderste bak van de roze kast erbovenop. 🟨 De gele kast werd één geheel met de oranje kast erbovenop. In beide gevallen werd raampjes herschikt, broed gespaard. En van de oranje volk werd er honing geoogst. En toen: rust zodat ze konden wennen aan elkaar.
En vandaag, bij onze controle… is er niks meer van de krant terug te vinden. Alleen een zachte overgang, een nieuw volk dat samen ademt, bouwt en leeft.
🍯 Kom zelf kijken en proeven!
Op zaterdag 23 augustus tussen 11:00 en 14:00 geven we rondleidingen bij onze bijen op BuytenDelft (kinderboerderij). Je kunt kennismaken met onze kleurrijke kasten, de bijen van dichtbij bekijken, en zelfs een lepeltje honing proeven — rechtstreeks uit de omgeving van Delft en Den Haag.
Onze honing is ook ter plekke verkrijgbaar, zolang de voorraad strekt. Warm aanbevolen voor wie van puur, lokaal en liefdevol gehouden houdt.
Soms is bijenhouden niet alleen een ambacht, maar een vorm van luisteren. En van loslaten — zodat iets nieuws mag ontstaan.
Our bees are busy — not just gathering, but guarding.
Now that the honey is ripe and ready to be harvested, its sweet scent naturally attracts some unwanted visitors… Today, we spotted several wasps circling the hive, drawn in by the tempting aroma.
But our bees are not easily fooled or frightened. They know what’s theirs — and they’re standing strong.
Like tiny golden gatekeepers, they line up at the entrance, wings ready, eyes sharp, fiercely protecting their queen, their colony, and their precious harvest. Watching them work together with such focus and loyalty is a quiet kind of magic.
💛 These little guardians never cease to amaze me.
24.07:: 🐝✨ Evening Peek at the Hives
A little sneak peek at our bees this evening…
We discovered two queenless colonies — which means tomorrow it’s time to unite them. With a few careful steps (and a sheet of newspaper as a bridge between the hives), we’ll help the bees merge into one strong, thriving colony.
It’s always amazing to witness how quickly they adapt when guided with care and patience.
And as a sweet bonus, we’ll be taking home some beautiful wild forest honey from the Delfse Hout 🍯
In mijn atelier, omringd door de geur van aarde en de stille, vormbare kracht van klei, ontvouwt zich telkens een bijzondere reis. Een reis van creatie, verbinding en transformatie. Mijn werk draait om het zichtbaar maken van de diepere lagen van het mens-zijn, geïnspireerd door mythen en verhalen die al eeuwenlang voortleven in de natuur en in onszelf.
Een belangrijk onderdeel van mijn creatieve proces is het maken van sculpturen van mythische figuren zoals Persephone, Cerridwen en Rhiannon. Deze godinnen belichamen de cyclische aard van het leven – groei, verlies, transformatie en wedergeboorte. Elk sculptuur dat ik creëer, is een tastbare vertelling van de innerlijke reis die we allemaal maken, van kwetsbaarheid naar kracht, van duisternis naar licht.
Klei als spiegel van de ziel
Klei is meer dan alleen een materiaal; het is een spiegel van ons innerlijk. Het laat zich vormen en transformeren, net zoals wij dat in het leven doen. Door mijn handen door de klei te laten glijden, geef ik uiting aan de diepe processen van groei en heling. De aardse texturen, de zachte lijnen en de ruwe randen vertellen een verhaal – over loslaten, opnieuw beginnen en de kracht die schuilt in het omarmen van verandering.
De verhalen die ik tot leven breng in klei, weerspiegelen de balans tussen kracht en zachtheid, tussen loslaten en vasthouden. Persephone, de godin van het leven en de onderwereld, symboliseert deze overgang als geen ander. Haar sculptuur vangt de melancholie en hoop die gepaard gaan met verandering. Net zoals zij elk jaar terugkeert uit de duisternis, herinneren haar vormen ons eraan dat na elke winter een lente komt.
Inspiratie uit oude verhalen
Mijn sculpturen vinden hun wortels in eeuwenoude mythologieën. Zo is er Cerridwen, de Keltische godin van transformatie en wijsheid, en Rhiannon, de godin van vrijheid en doorzettingsvermogen. Hun verhalen herinneren ons eraan dat verandering en groei universeel zijn, en dat ieder van ons een eigen pad bewandelt.
Het creëren van deze sculpturen is voor mij niet alleen een artistiek proces, maar ook een innerlijke reis. Het werken met klei helpt me om mijn eigen cycli van groei en loslaten te omarmen en biedt een manier om diepere verbindingen te leggen met mezelf en de verhalen die ons al generaties lang inspireren.
Laten we deze verhalen blijven vertellen – in klei, in woorden en in onze daden. Iedereen draagt zijn eigen verhaal in zich, en het is aan ons om het tot leven te brengen.
Mijn kruidenvrouw — geboetseerd uit aarde, gevormd door mijn handen — en nu draagt ze ook zaad.
In haar hoofd: waterkers, fris en helder
In haar borsten: passiebloem links, zonnehoed rechts — voor hart en weerstand
In haar dijen: anijs en kamille, zacht en kruidig
En tussen haar benen… munt, tintelend en wakker
Binnen in mijn atelier staat mijn zonneaftreksel:: een kruidenolie die langzaam de geur, kleur en kracht van bloemen en kruiden in zich opneemt. Ik laat ze trekken ongeveer 3 à 4 weken in een basisolie, op een warme plek, zacht bewogen door zonlicht en aandacht.
Een maceraat maken is meer dan alleen een recept volgen. Het vraagt liefde, tijd en aanraking.
Elke dag even draaien, zacht schudden, een blik werpen. Zo geef je het terug wat het jou straks zal geven: warmte, troost, heling.
Het is een samenwerking met de tijd en met de planten die hun werking stukje bij beetje afstaan.
It’s nearly summer here in the Netherlands, and I feel the need for quiet. For space. For peace, calm, and free thinking — especially in these strange and noisy times we’re all living in.
So I’m going back to pen and paper. The old ways. A slower rhythm. Scribbling instead of swiping. And spending even more time bare feet in nature and in my studio. Creating and keeping my hands busy. There is still so much I want to learn and practice. Not by scrolling, but by reading about techniques and in methods in books and trying it out for myself.
This isn’t goodbye — just a gentle see you later. And if you miss me, you know where to find me. Write me a good old letter or send a card…. or Leave a note with the bees— and I promise I’ll send something back 🕊
Just look at her bloom! Our little apple tree is once again bursting with delicate white flowers — a promise of sweet, crisp apples to come. It always amazes me how much beauty and abundance one small tree can offer, especially right here in the heart of a city garden.
Even in an urban backyard in the Randstad, it’s absolutely possible to grow your own organic fruit. A little care, a little patience, and nature does the rest.
April in the garden is full of anticipation. Everything’s waking up — the bees are busy (you can just spot the hive in the background!), the soil is soft, and the light feels a little warmer each day.
I’m already dreaming of those first bites of sun-warmed apples come late summer. But for now, I’m simply enjoying the blossoms. Fragile. Fleeting. And full of life.
Meanwhile indoors::
🧵 Siem, My Little Shadow
Wherever I go, she follows. And wherever I settle — at the sewing table, by the clay, in the garden — Siem finds a spot close by, usually right in the action.
Here she is, mid-inspection of my sewing supplies. That look? Equal parts judgment and devotion. She’s not entirely sure why I’m fussing with fabric when I could be scratching under her chin, but she stays. Always close. Always watching.
She’s my 10 year-young cat, my silent companion, my little shadow with sharp blue eyes and a heart that beats softly next to mine.
No matter what I’m making, it feels a little more complete with Siem by my side.
We had the most beautiful early spring day. Soft sun, blue skies stretching wide over green fields, and the land already whispering promises of new life.
A perfect day for walking — breathing in the stillness, soaking in the light, and feeling the quiet rhythm of the seasons shift. Somewhere between winter’s hush and spring’s first song.
And then, home again… Just in time to catch this view: the crescent moon rising with Venus glowing just above it — like a blessing in the sky. A reminder that beginnings don’t have to be loud to be powerful.
✨ What a magical way to welcome Imbolc — the turning point where light begins to return, seeds begin to stir, and hope gently awakens.
02.02:: 🌿 Clay Days — Garden Goddesses in the Making
I’ve been happily tucked away in my clay studio, shaping a new series of frost-proof herbal women — earthy, expressive garden sculptures designed to live outdoors all year round. Each one is hand-built with love, made to hold herbs, flowers… or even birdseed if you like!
They’re now ready to be fired — the next exciting step before they can settle into the garden and begin their new lives among the growing things. I can already picture them standing among the blooms, cradling thyme and calendula, welcoming bees and birds alike.
As the days lengthen, it’s almost time to start sowing this year’s herbs. I’m dreaming of chamomile, lemon balm, wild mint… and I can’t wait to see how my kruidenvrouwtjes look when filled with living green.
🌼 I also have two ready-made herbal women available for adoption! They’re weatherproof, one-of-a-kind, and just as lovely used as planters or as whimsical bird-feeding bowls. I’m happy to take custom orders too.
11.02:: ✂️ A Quiet Afternoon Project
Time to hem the curtains — a slow, satisfying little sewing job I’ve actually been looking forward to. Just me, a tin full of pins and thread, some good light, and a calm rhythm of stitches.
It’s lovely how even small, practical handwork can feel like a creative pause in the day. A moment to breathe. To mend. To make.
13.02:: 💘 Room With a View (and a Heart Full of Love)
Back in my room with a view — sky soft and pastel, just a hint of pink in the clouds. Tomorrow is Valentine’s Day, and honestly… I feel like I’m floating on a little pink cloud already.
That in love feeling is still here, just like 21 years ago. Only now, it’s wiser. Deeper. More grounded. And somehow even more tender.
I feel so grateful to be here — in this moment, in this light, in this love.
Wishing you a beautiful Valentine’s Day — whether you’re celebrating with someone else or simply celebrating you. Because you, too, are worthy of love, softness, and joy. 🌷
🌸 Flowers Old & New
The first bouquet — now three weeks old — is still standing tall and smiling softly from the kitchen table. A little faded, a little wild, but still full of charm.
The second bouquet just arrived and hasn’t even been arranged yet, but already the colours are lighting up the room. Bright pinks, bold orange, soft purples — like a burst of spring waiting to be placed.
It’s such a small thing, but flowers really do lift the heart. Old ones with memories. New ones with promise.
17.02:: ☀️ Sunshine Outside and In
Blue skies, bright light, and a cheerful little walk with my four-legged shadow. The world feels wide and alive on days like these — crisp winter air, long shadows from the pollarded trees, and the soft rustle of reeds by the water.
Back home, the sunshine follows me inside… dancing across the table and lighting up my beautiful little Valentine’s Day flowers. A simple bouquet, but it brings me so much joy. Red, white, green, soft yellow — like a promise that spring is slowly on its way.
Feeling deeply grateful today. For sunlight. For small walks. For bright blooms in a jar. For all the ordinary things that make life quietly wonderful.
18.02:: ❄️ Sunshine, Frost & Thin Ice
A bright, cold day — the kind that stings your cheeks and sparkles on the water. The little coots were boldly strutting across the thin ice, their tiny feet tapping a rhythm as if the pond were glass.
Meanwhile, Amna found something far more interesting in the frozen ground, completely unfazed by the chill.
Late winter has a magic all its own. Quiet. Crisp. Full of strange little moments — birds walking where they should swim, light stretching just a bit longer, and paws pressing softly into frosty soil.
21.02:: 🐝 February Flight: The Bees Are Back
What a beautiful sight — our bees are back in action! After months tucked away in the quiet dark of the hive, the first warm day in February brought a burst of life and motion. The air filled with the soft hum of wings, as the bees emerged to stretch, to fly… and, quite literally, to relieve themselves.
This first outing of the season is called the cleansing flight — a charming term for an essential need. Bees won’t soil the hive, so after a long winter indoors, they need this moment to empty their tiny stomachs and reset. But today, I saw something even more exciting…
They weren’t just flying. They were working.
I spotted the first foragers returning with golden bundles of pollen tucked tightly to their legs — a sure sign that flowers are blooming, food is available, and most importantly: the queen is alive and well.
The Hope of Spring
Early spring always brings a little bit of tension for a beekeeper. You never quite know how your colony fared through the cold, the damp, and the months without fresh forage. Did they have enough food? Did disease or mould creep in? Has the queen survived?
But the sight of pollen-laden bees flying with purpose tells you everything you need to know. The hive is waking up. The queen has likely started laying her first eggs. The cycle of life is beginning again.
And with it, a new generation of pollinators will soon emerge — ready to visit flowers, support ecosystems, and quietly play their part in the blooming of spring.
In a world that often rushes forward, bees remind us to move with the seasons. To pause. To prepare. To return, when the moment is right, with purpose.
February is still fragile. But it’s full of promise. And today, the bees whispered: we made it.
28.02:: 👀 Watched From Afar
Siem is keeping a close (and slightly judgmental) eye on me from her favourite lookout spot on the stairs today. She’s not one to rush, but I know what she’s waiting for…
Time to light the wood stove so Madam can stretch out in her royal spot by the fire. Because clearly, her comfort is the priority.
Sometimes all you need is to light the fire, grab a good book, and treat yourself to a giant mug of herbal tea. 🍵 The world slows down a little. The warmth creeps in. And suddenly, everything feels just a bit softer. How do you spend your moments of pause?
Gister was zo’n dag die officieel bestempeld wordt als Blue Monday – zogenaamd de meest deprimerende dag van het jaar. Maar weet je wat? Ik heb besloten om daar niet aan mee te doen. In plaats daarvan had ik er een Bright Monday van gemaakt, vol kleine gelukjes en een flinke dosis warmte en kleur. Toch weet ik maar al te goed hoe lastig het soms kan zijn om jezelf in beweging te krijgen, vooral als de winterblues je in hun greep hebben.
Ik begon de dag door iets eerder wakker te worden, terwijl het nog donker was, en besloot om naar mijn innerlijke kind te luisteren. Ze had behoefte aan thuis en warmte, een Britse film (Bridget Jones, natuurlijk) en lekker creatief bezig zijn. Dus begon ik eerst met mijn morning pages – dat is heilig. Daarna bracht ik mijn mand vol spulletjes naar bed en pakte mijn haakprojectje erbij. Het voelt fijn om te merken dat mijn haakwerkje ook door anderen wordt gewaardeerd. Het was nog zo vroeg dat zelfs Amna geen zin had om wakker te worden.
Na mijn rustige ochtend, met mijn haakwerkje en een flinke dosis Bridget Jones, werd het tijd om eropuit te gaan. Mijn man en ik besloten samen met Amna een wandeling te maken bij de Brasserskade in Delft. Het is zo’n heerlijke plek waar je echt even de stad achter je kunt laten en kunt genieten van de natuur. Gewoon lekker wandelen, zonder haast, en ondertussen gezellig kletsen en wat frisse lucht opsnuiven. Dit stukje Delft heeft iets bijzonders; de grote, statige bomen langs de weg geven het zo’n ouderwetse charme. Ze lijken alles te hebben meegemaakt en geven je het gevoel dat je door een soort eeuwenoude bomen park loopt.
De hertenkamp zelf is altijd een gezellig plekje. De herten stonden loom te grazen en keken ons met hun grote, nieuwsgierige ogen aan. Amna vond het allemaal maar spannend, haar neus ging druk op en neer terwijl ze probeerde elk geurtje op te snuiven. We bleven even staan om te kijken hoe de dieren rustig hun gang gingen – er is iets heel rustgevends aan die plek. Daarna vervolgden we onze route onder de prachtige, hoge bomen door. Ik vind het heerlijk hoe ze een soort beschermende boog vormen over het pad. Het ritselen van de bladeren, de geur van vochtige aarde en het zachte gekraak van onze voetstappen op de grond – zo simpel, maar zo fijn.
Wat ik zo leuk vind aan de Brasserskade is dat het voelt alsof je ver weg bent van de drukte, terwijl je eigenlijk nog gewoon in Delft bent. De geschiedenis is hier overal voelbaar; vroeger liep deze kade helemaal naar Nootdorp en diende het als belangrijke route voor handel en transport. Nu is het vooral een plek waar mensen komen om te wandelen, fietsen of gewoon even tot rust te komen.
Na een uurtje kuieren – en na talloze keren stil te hebben gestaan omdat Amna weer een interessant geurtje had gevonden – keerden we terug naar de auto. Ik voelde me heerlijk opgeladen en dankbaar voor deze simpele, maar mooie ochtend. Terug naar huis, een warme kop thee en misschien nog een paar toeren haken…
Ik dacht nog tegen mezelf het is oké als het niet altijd lukt. Er zijn dagen waarop het gewoon te moeilijk voelt om naar buiten te gaan, en dat mag. Maar gelukkig probeer ik mezelf eraan te herinneren dat het soms een kwestie is van mijn denkpatroon doorbreken. In plaats van te denken “het heeft toch geen zin,” probeer ik mezelf te vertellen “ik probeer het gewoon even.” En bijna altijd, heel verrassend, voelt het achteraf lichter dan ik dacht. Wat voor mij helpt, is om van die kleine momenten iets bijzonders te maken. Mijn favoriete muts op, een thermos vol warme thee, Amna enthousiast voor me uit huppelend. Het hoeft niet perfect te zijn; het hoeft alleen maar iets te zijn. En als naar buiten gaan echt niet lukt, dan haal ik de kleur gewoon naar binnen.
Eenmaal thuis na de wandeling staken we het vuurtje aan, hield de gordijnen open voor dat beetje daglicht en stak de kaarsjes in het raam aan. Het perfecte moment om lekker te gaan zitten met mijn haakwerk en Bridget Jones af te kijken. Ik ben helemaal in de ban van mijn CAL #Canalboat project van Attic24. De kleuren die ik heb uitgekozen uit de Katja Basic Merino collectie maken me zó blij.
Van zacht lichtroze, oudroze en koraal tot het diepe wijnrood en zandkleur – stuk voor stuk warme, uitnodigende tinten. De okergele en mosterdgele tinten brengen een beetje zonneschijn in huis, terwijl de grasgroene en donkergroene kleuren me doen denken aan het frisse voorjaar dat eraan komt. En dan die blauwtinten… groenblauw, petrolblauw, waterblauw en nachtblauw, als een serene weerspiegeling van het water buiten. De saliegroene tint voegt net dat beetje rust en zachtheid toe dat ik zo fijn vind.
Mijn haakmand ligt vol met deze prachtige bollen, klaar om in een kleurrijk project te veranderen dat me door de rest van de winter heen zal dragen. En terwijl ik steek voor steek werk, kijk ik naar de tulpen op tafel – een prachtig cadeau van mijn man. Ze staan nu in volle bloei en brengen precies de vrolijkheid die ik nodig heb op zo’n dag als vandaag.
Soms zijn het de kleine dingen die het verschil maken. Een korte wandeling, een kopje thee in je favoriete mok, een project waar je langzaam maar zeker aan werkt. En weet je? Dat is genoeg. Dus als je gisteren of vandaag moeite hebt om in beweging te komen, wees dan zacht voor jezelf. Probeer iets kleins: loop even naar buiten en adem de frisse lucht in, zet een vrolijk muziekje op, of gun jezelf een paar rustige haaksteken zonder haast.
Of je nu naar buiten gaat of lekker binnen blijft, onthoud dat je jezelf elke dag een beetje kleur en warmte mag gunnen. Geen Blue Monday, maar een BrightMonday, vol zachte, warme momentjes en liefde voor jezelf.
Ooooh, het Haagse Bos, wat een prachtige plek om te ontsnappen aan het drukke (stads)leven! Op deze frisse winterochtend besloten mijn man en ik om samen met Amna, ons “dochtertje”, een wandeling te maken. Ja, wij zijn ouders van twee hele grote kinderen bijna 20 en 18 jaar, dus hebben we een hondje als “nakomertje”… Don’t judge! Ieder geval, er is iets magisch aan een winterse wandeling, vooral als je je lekker warm hebt ingepakt, inclusief mijn heerlijke Schotse wollen handschoenen. Met Amna die vrolijk voor ons uit dartelde, was het tijd om te genieten van de rust en schoonheid van de natuur.
De ochtend begon met het rustige kraken van bladeren onder onze voeten. De paden in het Haagse Bos kronkelden voor ons uit, omringd door hoge, kale bomen die zich uitstrekten naar de grijze lucht. Het bos was stil, bijna alsof het in een diepe winterslaap verkeerde, maar toch zo vol leven op zijn eigen ingetogen manier.
Amna trippelde enthousiast heen en weer, haar pluizige staart wiegend als een klein vlaggetje. Soms stopte ze even, keek ze achterom naar ons, en rende dan weer verder. Mijn man liep naast me, zijn handen diep in zijn jaszakken, en we spraken over hoe het bos in elk seizoen zijn eigen charme heeft. Het is zo fijn om het dan hier op mijn blogje even vast te leggen om straks weer terug te kunnen vinden en te zien hoe de natuur veranderd, maar ook met jullie te delen en mijn familie ver verspreid over de hele wereld.
We kwamen al snel bij een smalle sloot die door het bos slingert. Het wateroppervlak was zo stil dat het leek alsof het de bomen en de lucht erboven perfect spiegelde. Ik bleef even staan om het in me op te nemen – de takken die zich in het water weerspiegelden leken bijna magisch. Mijn man, altijd met een oog voor detail, wees op een tak die zachtjes over het wateroppervlak gleed. Zulke kleine momenten maken een simpele wandeling toch heel bijzonder.
Terwijl we verder wandelden, rende Amna ineens opgewonden vooruit. Voor ons stond een ander hondje, zwart en wit en minstens zo enthousiast als zij. Binnen no-time dartelden ze samen door de bladeren, rennend en spelend alsof ze elkaar al jaren kenden. Het was zo’n mooi en puur moment, een herinnering aan hoe makkelijk dieren vriendschap sluiten.
Het Haagse Bos zit vol kleine verrassingen. Een van mijn favoriete momenten was toen we langs een enorme boom liepen, waarvan de stam bedekt was met felgroen mos. Het stak prachtig af tegen de donkere wintergrond. Het voelde alsof de natuur fluisterde dat, ondanks de kalmte van de winter, er altijd een sprankje leven te vinden is. Ik liep er even naartoe en raakte de stam zachtjes aan, de ruwe schors en zachte mosstructuur in mijn hand voelend. Ik keek nog even om en zag mijn man knikte instemmend – dit was zo’n plek die je even stil laat staan.
Het lange, kronkelende pad door het bos was de perfecte afsluiting van onze ochtend. De kale bomen vormden als het ware een tunnel over ons heen, terwijl de grond, naast het padje, bedekt is met een bruin tapijt van bladeren. Amna liep weer voor ons uit, af en toe een snelle blik over haar schouder werpend alsof ze ons aanmoedigde om haar te volgen. Het voelde bijna alsof we de enige mensen waren in deze verborgen oase.
Omdat het vandaag Nationale Tulpendag is in Nederland – een feestelijke dag waarop we de start van het tulpenseizoen vieren – kreeg ik nog prachtige tulpen cadeau onderweg naar huis. Misschien verwacht je tulpen pas later in het jaar, als de lente volop in bloei staat, maar niets is minder waar. In januari geven deze vrolijke bloemen ons alvast een voorproefje van het kleurrijke seizoen dat eraan komt.
Hij wist dus precies hoe hij mijn hart moest verwarmen: met prachtige tulpen. De felle kleuren – roze, rood en een vleugje geel – straalden meteen een stukje lente uit in onze winterdag. Het is zo’n klein gebaar dat zoveel vreugde brengt. Terwijl we terug naar huis reden, kon ik mijn ogen niet van de bloemen afhouden. Ze lagen op mijn schoot, stevig verpakt in het glanzende folie, en ze roken al heerlijk fris.
Nationale Tulpendag voelt als een lichtpuntje midden in de winter. Het herinnert mij eraan dat, zelfs in de donkere maanden, er altijd iets is om naar uit te kijken. Ik keek er zo naar uit om deze prachtige bloemen thuis in een vaas te zetten en mijn huis met hun vrolijke kleuren op te fleuren en dit is het resultaat. Mooi he? En echt niet duur, ze zijn in de aanbieding bij AH 2 bossen voor €8,-.
Nou dus tulpen in januari – wie had dat gedacht? Maar het voelt zo typisch Nederlands, met die eindeloze liefde voor bloemen en het vieren van kleine momenten. Vandaag ben ik niet alleen dankbaar voor de natuur en de rust van onze wandeling, maar ook voor deze kleurrijke herinnering aan wat komen gaat. Een perfecte afsluiting van een mooie dag!
Tulpen hebben niet veel water nodig; een klein laagje van ongeveer 5-10 centimeter in de vaas is genoeg, zodat alleen de stelen het water raken. Zorg ervoor dat je het water elke 2-3 dagen ververst en daarbij een klein stukje van de steel afsnijdt, zodat ze fris blijven en beter water kunnen opnemen. Ik noem dit wel high maintenance, maar zeker de moeite waard, want dan gaan ze zoveel langer mee en veel meer waarde voor geld. Zorg dat de vaas op een koele plek staat, uit de buurt van direct zonlicht, tocht of een verwarming. Een handige truc om tulpen langer mooi te houden, is om ze ’s nachts in een koelere ruimte te zetten. Nog een tip: als je graag rechte tulpen wilt, kun je ze even in een krant wikkelen en in koud water laten staan. Met een beetje aandacht geniet je nog langer van hun vrolijke kleuren! Maar dat doe ik vandaag niet, want ik heb een enorm leuke nieuwe kleurvolle project die vandaag van start gaat.. Daar volgende keer meer over 🙂
Dus ga ik nu even met een grote pot thee en tevreden op de bank ploffen met mijn projectje! Dit soort momenten, zo simpel en toch zo speciaal, zijn precies waar ik van hou. Wat houd jou bezig? Ben jij bezig met een leuk project? Ik lees graag waar jij mee bezig bent. Laat gerust een berichtje achter!
De natuur in het Haagse Bos heeft ons weer laten zien hoe mooi en rustgevend het leven kan zijn, zelfs in de koudste maanden van het jaar. Winter in Den Haag is absoluut niet zo grauw en grijs als je zou denken, en ik voel me zo dankbaar dat we dit met elkaar en Amna kunnen delen. Wat een heerlijke ochtend!
Ik las laatst iets dat me echt aan het denken zette en dat ik graag met jullie wil delen. Zoals veel van jullie weten, ben ik gek op het voeren van de vogels in de tuin. Het voelt goed om een beetje extra te doen voor onze gevederde bezoekers, vooral in de koudere maanden. Maar nu blijkt dat niet al het vogelvoer zo onschuldig is als het lijkt.
Uit onderzoek van Pesticide Action Network (PAN) blijkt dat sommige soorten vogelvoer resten van bestrijdingsmiddelen bevatten, zoals insecticiden en antischimmelmiddelen. Dat is nogal zorgwekkend, want wat bedoeld is om vogels te helpen, kan ze op de lange termijn juist schaden. Gelukkig is de Vogelbescherming Nederland hier meteen mee aan de slag gegaan en onderzoeken ze hoe dit precies kan gebeuren.
Wat kun jij doen?
Er zijn gelukkig een paar praktische stappen die we zelf kunnen nemen om ervoor te zorgen dat het voer dat we aanbieden écht goed is voor de vogels:
Kies biologisch voer Biologisch vogelvoer is een veilig alternatief. Het wordt geproduceerd zonder schadelijke bestrijdingsmiddelen, wat betekent dat je zeker weet dat je de vogels iets voedzaams en ongevaarlijks geeft. Je kunt biologisch voer vinden bij speciaalzaken, online winkels en zelfs bij sommige tuincentra.
Koop bij de Vogelbescherming Een andere goede optie is om voer rechtstreeks bij de Vogelbescherming te kopen. Zij bieden een assortiment aan dat gegarandeerd vrij is van pesticiden en andere schadelijke stoffen. Bovendien steun je met je aankoop hun werk voor de natuur en de bescherming van vogels.
Maak je eigen vogelvoer Een simpele en leuke optie is om zelf vogelvoer te maken. Denk aan vetbollen met zonnebloempitten, ongezouten pinda’s, havermout en rozijnen. Dit is een veilige en betaalbare manier om vogels te voeren, en je weet precies wat erin zit.
Waarom dit belangrijk is
Vogels hebben het steeds moeilijker. Hun leefgebieden krimpen en voedsel wordt schaarser. Door bewust te kiezen voor goed voer, dragen we een steentje bij aan hun overleving. Het is iets kleins wat we zelf kunnen doen, maar het maakt echt verschil.
Doe mee en maak het verschil
Als meer mensen overstappen op biologisch en veilig vogelvoer, kunnen we samen een positieve impact maken. Heb je zelf tips of wil je ervaringen delen? Laat het me weten in de reacties – ik hoor graag van je!
Laten we er samen voor zorgen dat onze tuinen een veilige plek blijven voor vogels.
Toen we in de zomer van 2016 verhuisden naar een Vinexwijk in de Randstad, voelde het alsof we in “Lego Ville” waren beland. Strakke lijnen, rechte stoepen, en huizen die als legosteentjes keurig op hun plaats stonden. Vanuit het groene Drenthe en het uitgestrekte Zuid-Afrika waar ik eerder woonde, was deze nieuwe omgeving een enorme overgang. Hoewel ik genoot van de centrale ligging – vlakbij Den Haag, Delft, Rotterdam, de zee, en eeuwenoude bossen – voelde ons thuis in de stad toch kaal en kil. Ik miste het groen dat me altijd had omringd.
Het Begin van een Groene Droom
In de loop der jaren hebben we geprobeerd ons huis en de tuin te vergroenen. Een paar bomen in potten, bloemen die kleur brachten, en een moestuin brachten al wat leven terug. Toch bleef het gevoel dat er meer moest gebeuren. De tuin, hoewel klein in vergelijking met Drenthe of Zuid-Afrika, werd steeds belangrijker. Elk stukje grond werd een kans om te transformeren. We namen een vakantiehuisje in de natuur en begonnen een moestuin, wat hielp om dat gemis aan groen enigszins te verzachten. Maar thuis bleef het gevoel van kaalheid knagen.
Totdat vorig jaar alles veranderde: we werden imker. Onze eigen bijen brachten een nieuwe dimensie in ons leven en in onze tuin. Ze lieten ons zien hoe belangrijk zelfs de kleinste planten en bloemen kunnen zijn. Plotseling voelde de tuin groter en waardevoller. En dit jaar besloten we om het groots aan te pakken: onze tuin, het stukje grond naast ons huis, en de ruimte rond mijn atelier (“The Dirty Potter”) zouden allemaal veranderen in een groene oase in het midden van de wijk.
Een Duurzame Transformatie
Dankzij mijn man – mijn sterke partner in dit project – hebben we de eerste stap gezet. We hebben de tegels rondom het huis gewipt en de grond voorbereid voor nieuwe planten. De gemeente Den Haag moedigt gelukkig vergroening aan, zolang we rekening houden met de infrastructuur. Dit gaf ons de motivatie om van ons huis een levendige groene hoek te maken, een plek waar planten, bijen en mensen samenkomen.
We hebben gekozen voor klimop en Cypres boompjes om een basis te leggen voor deze groene transformatie.
De klimop staat voor vasthoudendheid en verbinding. Het groeit in alle richtingen, zoekt zijn weg langs muren en hekken, en creëert schaduw en beschutting voor kleine dieren en insecten. Onze keuze voor klimop symboliseert onze wens om verbinding te maken – met de natuur, de gemeenschap, en met onze tuin als geheel.
De Cypres heeft een andere rol: hij brengt structuur, diepte, en groen in alle seizoenen. De robuuste, groene kleur van de Cypres herinnert ons aan kracht en continuïteit. Deze kleine boompjes staan symbool voor groei en een nieuw begin, zelfs in de meest stedelijke omgevingen.
Onze Groene Hoek in Beeld
De foto’s laten het begin zien van ons project: een tafel vol kleine planten die wachten om een thuis te vinden in de grond. De nieuwe plantjes, net geplant naast de muur, symboliseren hoop en belofte. Deze muur, die ooit een saaie grens vormde, zal langzaam transformeren in een levende, ademende achtergrond vol klimop en groene accenten. Ik denk elk boompje en elke klimop vertelt zijn eigen verhaal, en samen vormen ze een levend kunstwerk.
Op de laatste foto zie je hoe het geheel begint te groeien – een mooie balans tussen structuur en natuurlijkheid. Het contrast tussen de stenen muur en het zachte groen benadrukt hoe zelfs de meest versteende plek een nieuw leven kan krijgen.
Van Potter tot Plant-Potter
In dit proces ontdekte ik ook iets bijzonders: mijn rol als “The Dirty Potter” ging verder dan alleen klei. Terwijl ik planten in de grond zette en mijn atelier ernaast groen maakte, besefte ik dat ik niet alleen potten maakte, maar ook letterlijk “planten en kruiden potter” werd. Het bracht een glimlach op mijn gezicht en gaf nog meer betekenis aan dit project. Klei, natuur en (kruiden) planten vullen elkaar prachtig aan, en dit is pas het begin.
Een Wijk Oase voor Iedereen
Ons doel is niet alleen om onze tuin te transformeren, maar om een voorbeeld te stellen. We willen anderen inspireren om tegels te wippen, groen te planten, en zelfs de kleinste ruimte te benutten voor natuur. In een Vinexwijk zoals deze – met zijn strakke lijnen en efficiënt gebruik van ruimte – is elk stukje groen een stap richting een gezondere en mooiere omgeving.
We hopen dat ons huis, onze tuin, en mijn atelier samen een plek worden waar mensen de natuur voelen, creativiteit ontdekken, en rust vinden. Deze groene transformatie laat zien dat je, zelfs in een stedelijke omgeving, een oase van groen kunt creëren. Het vraagt toewijding, maar de beloning is onbetaalbaar – voor ons, voor de bijen, en voor iedereen die hier komt.
Doe Mee met Onze Groene Transformatie!
Wij willen niet alleen ons huis en tuin omtoveren tot een groene oase, maar ook jou inspireren om mee te doen. Of je nu een balkon, een kleine tuin, of zelfs alleen een vensterbank hebt – elke vierkante meter kan bijdragen aan meer groen, meer rust, en een betere leefomgeving.
Heb jij al een stukje groen in jouw buurt? Misschien heb je net als wij een tegel gewipt of een boom geplant? Of droom je ervan om meer te doen, maar weet je niet waar te beginnen? Deel jouw ideeën, foto’s, of vragen met ons!
Volg ons project: Blijf op de hoogte van onze transformatie en ontdek hoe je zelf aan de slag kunt gaan.
Deel jouw verhaal: We vinden het geweldig om te horen wat jij doet om jouw omgeving groener te maken.
Doe inspiratie op: We delen handige tips, DIY-projecten en verhalen over kruiden, bijen, en duurzaamheid.
Volg mijn blog en laten we samen een verschil maken – plant voor plant, tegel voor tegel! Laat hieronder in de reacties weten wat jouw groene droom is of stuur ons een foto van jouw eigen stukje natuur. Samen creëren we een groene oase, zelfs in de versteende straten van de stad! 🌿🐝🌸
De winter is nog in volle gang hier in Nederland, en ik merk dat deze tijd van het jaar me altijd uitnodigt tot rust en reflectie. Het is immers een seizoen van knusheid, warme drankjes (heel veel thee) en – natuurlijk – plannen maken voor de maanden die komen. Maar ik ben nu een maal een bezig bijtje, dus lang stil zitten en plannen lukt me niet zo goed, dus heb ik ook weer deze week wat leuks te delen. Deze week draait om winterse kruiden, een beetje aandacht voor onze bijen, en een creatief project uit mijn atelier. Ik hoop dat jullie wat inspiratie vinden in mijn kleine winterrituelen.
Winterse Kruiden: Tijm en Rozemarijn
In de winter hebben we vaak behoefte aan warmte, zowel in huis als in ons lijf. Tijm en rozemarijn zijn mijn absolute favorieten in dit seizoen. Ik deelde al een heerlijke theetje van deze kruiden in The Dirty Potter nieuwsbrief van januari. Deze twee kruiden blijven stoïcijns groen, zelfs bij vorst, en ze brengen een heerlijke geur en smaak in de keuken. Maar wat ik nog fijner vind: ze kunnen ook echt helpen als je verkouden bent of last hebt van een zere keel.
Recept: Tijmsiroop tegen een Zere Keel
Ik wil vandaag een van mijn favoriete winterrecepten met jullie delen: tijmsiroop tegen een zere keel. Deze siroop is eenvoudig te maken en werkt bij mij altijd als ik last heb van hoest of keelpijn, zoals nu ook juist het geval is. … kuch kuch … Het combineert de krachtige antibacteriële eigenschappen van tijm met de verzachtende werking van honing. Perfect om de winter door te komen!
Wat heb je nodig?
100 gram verse tijmblaadjes (of 50 gram gedroogde tijm) *op de foto heb ik gedroogde tijm gebruikt
500 ml water
250 gram rauwe honing
Sap van 1 citroen (optioneel)
Stappenplan
Maak een tijminfusie: Doe de tijm in een pan en voeg het water toe. Breng dit aan de kook en laat het 15 minuten zachtjes pruttelen, zodat de werkzame stoffen uit de tijm vrijkomen.
2. Zeef het mengsel: Giet de infusie door een fijne zeef of kaasdoek in een andere pan of kom. Druk de tijm goed aan om alle vloeistof eruit te halen.
3. Voeg de honing toe: Laat de tijminfusie afkoelen tot ongeveer 40°C (lauwwarm) en roer de honing erdoor. Zorg dat de siroop goed gemengd is.
4. Citroen (optioneel): Voeg het sap van 1 citroen toe voor extra smaak en vitamine C. Dit maakt de siroop ook iets frisser.
5. Bewaren: Giet de siroop in een schoon, gesteriliseerd flesje of potje. Bewaar het in de koelkast. De siroop blijft ongeveer 1 maand goed.
Hoe Gebruik Je Het?
Neem 1-2 theelepels siroop direct om je keel te verzachten.
Voeg 1 eetlepel toe aan een kopje warm water of thee voor een kalmerend drankje.
Je kunt het ook gebruiken als natuurlijke hoestsiroop, 3 keer per dag.
Contra indicaties
Bij zwangerschap en zogen alleen uitwendig gebruiken.
Geen tinctuur gebruiken bij een hoge bloeddruk.
Waarom Tijmsiroop Werkt
Tijm: Antibacterieel, slijmoplossend en verzachtend. Helpt bij hoesten en keelklachten.
Honing: Verzacht de keel en heeft een natuurlijke antibacteriële werking.
Citroen: Versterkt het immuunsysteem en geeft een frisse smaak.
Ik hoop dat mijn recept je helpt om gezond en comfortabel de winter door te komen! Probeer het eens, en laat me weten hoe het werkt voor jou. Heb jij een eigen winterfavoriet die je altijd maakt? Deel het in de reacties – ik hoor het graag!
Bijen update: Hoe We Hen Kunnen Helpen in de Winter
Onze bijen zitten nu in hun winterrust. Ze klitten samen in hun kast en blijven warm door heel dicht bij elkaar te zitten. Als imker weten we hoe belangrijk het is om ze in deze periode niet te storen – dat kost hen energie die ze hard nodig hebben. Wist je dat bijtjes niet vliegen als het onder de 10 graden is? Dus zijn ze nu heerlijk bezig binnen elkaar warm te houden.
Maar wist je dat je ook in de winter al iets kunt doen om bijen en andere insecten te helpen?
In week 1 van januari vertel ik over welke planten je kunt planten om de bijen te helpen
Denk vooruit: Plan je tuin zo dat er in elk seizoen iets bloeit. Dat maakt een wereld van verschil voor bijen én je eigen plezier.
Ik vind het heerlijk om deze tijd van het jaar na te denken over hoe we onze tuin nog meer een toevluchtsoord kunnen maken – voor de bijen én voor onszelf en natuurlijk voor Amna. Dat betekent dus geen giftige planten in ons tuintje. Zodra het zonnetje een beetje schijnt en het wind een beetje gaat liggen werk ik tussendoor nog even aan kleine klusjes of ben ik in het atelier.
Creativiteit: Potten Maken in Mijn Atelier
Tijdens deze koude dagen vind ik het heerlijk om in mijn atelier te werken. Klei in mijn handen, het (elektrische) houtkacheltje aan, en mijn gedachten laten afdwalen terwijl ik iets moois maak of lekker een luisterboek of podcast aan. Deze week heb ik gewerkt aan een paar handgemaakte kruidenpotten en schalen. Heerlijk in Afrikaanse stijl. Ja, mijn liefde voor Afrika is groot, daar liggen mijn roots en wat mis ik toch vaak de zonneschijn en mijn mensen. Gelukkig heb ik het hier ook goed en ook lieve mensen. Ik ben een dankbaar en gezegend mens.
Wat ik zo leuk vind aan mijn potjes en schalen van deze week, is dat het zowel praktisch als decoratief is. Ik gebruik zwarte steengoedklei, omdat die mooi contrasteert met de witte porselein die ik als egobe heb aangebracht. Het kan straks binnen onder de veranda staan of buiten in de tuin, of zelfs in huis. Hier is wat ik heb gemaakt:
kleinere en grotere kruidenpotjes voor op de vensterbank en buiten in de tuin, perfect voor al die plantjes en bloemen straks. Zo kan ik mijn planten makkelijker verplaatsen en hoef ik niet altijd rekening te houden met goede buren… Ook kan ik de plantjes die meer zon nodig hebben makkelijker verschuiven (met de zon mee laten reizen door de hele dag).
grotere bakken dat ik straks in de tuin wil gebruiken tijdens de lunch van de dag workshops die ik aanbied.
Het is een eenvoudige herinnering dat creativiteit en natuur hand in hand gaan. Als ik de potjes en schalen zie staan zie ik ze al straks mijn tuintje en tafel op vrolijken.
Theepot en theekopje ook heb ik nog even een theepot gemaakt en een thee kopje voor mezelf om lekker uit te kunnen gieten terwijl ik werk. Ik heb al verteld over mijn kruidenvrouwtje in week 1 die de kruid van het jaar erop heeft. Nou op mijn theepot en kopje heb ik ook hetzelfde kruid erop gekerfd. Weet je al wat het is?
Een Warm Wintergevoel
Ik hoop dat jullie iets hebben aan deze kleine winterse tips en inspiratie. Deze tijd van het jaar kan soms donker en stil aanvoelen, maar met kruiden, creativiteit en een beetje aandacht voor jezelf en de natuur wordt het zoveel mooier.
Heb jij winterrituelen waar je blij van wordt? Misschien een recept dat je altijd maakt, of een project waar je aan werkt? Ik hoor graag van je in de reacties hieronder!
