Tag: natuur

Week 1 van Januari: Een Nieuw Begin en Planning

Mme Bluestocking1 Comment

De start van een nieuw jaar voelt altijd als een fris vel papier – een kans om te dromen, plannen te maken en nieuwe energie te vinden. Voor mij draait deze januari om het zetten van de eerste stappen naar een groen en creatief jaar. Het is een tijd om mijn kruiden, bijen en tuin op een rijtje te zetten en de basis te leggen voor alles wat groeit en bloeit.

In deze blog deel ik hoe ik mijn jaar begin: met mijn zaai- en oogstkalender voor kruiden, aandacht voor de winterrust van onze bijen, en een bijzonder creatief project in mijn atelier, The Dirty Potter.

Kruiden: De Zaai- en Oogstkalender

Het plannen van een kruidentuin begint bij het kennen van je planten of het lezen van het kruidenzakje. Elk kruid heeft zijn eigen ritme: wanneer te zaaien, hoe diep in de grond, hoeveel water, en met welke buren het goed samenleeft. Dit jaar zaaien we een prachtige selectie, van passiebloem en lavendel tot waterkers en spinazie. Hier is mijn planning:

Met deze planning weet ik precies wat ik wanneer moet doen, en de combinatie van kruiden zorgt ervoor dat ze elkaar ondersteunen. Zo creëer ik een biodivers en gezond ecosysteem in mijn tuin. Heb nu al zin in februari 🙂

Bijen: Winterrust in de Kast

In de winter trekken onze bijen zich terug in hun kast en vormen een wintertros. Ze houden elkaar warm en overleven op de honing die ze eerder hebben verzameld. Wij hebben vorig jaar geen honing van ze genomen omdat het een jonge volk was van juni 2024. Deze periode is cruciaal, en het belangrijkste wat wij als imkers kunnen doen, is hen met rust laten. En dat doen we dan ook! Ik loop wel iedere dag langs richting mijn atelier en dan maak ik even een praatje, maar daar meer over een andere keer.

Voor wie ook bijen in de buurt wil helpen:

  • Plant winterbloeiers zoals sneeuwklokjes en winterakoniet. Deze bieden nectar voor de eerste bijen die in het voorjaar uitvliegen.
  • Laat uitgebloeide planten staan. Stengels en bladeren zijn schuilplaatsen voor wilde bijen.
  • Houd de vliegopening vrij. Controleer of er geen verstoppingen zijn door sneeuw, ijs of bladeren.
Sneeuwklokjes
Winterakoniet

De bijen herinneren me eraan hoe waardevol rust en voorbereiding zijn, niet alleen in de natuur maar ook in ons eigen leven. Ik vind het echt heerlijk even thuis te kunnen zijn en bij het vuurtje te zitten in mijn schommelstoel terwijl ik schrijf of lees. Nog even lekker wegdromen en genieten wat in het vooruitzicht ligt.

Creativiteit: Kruidenvrouwtjes in Klei

In mijn atelier, The Dirty Potter, combineer ik natuur en creativiteit in alles wat ik maak. Dit jaar begon met een project dat zowel functioneel als speels is: kruidenvrouwtjes van zwarte steengoedklei.

  • Het eerste vrouwtje staat straks op mijn tafel en dient als 6 plantenpotjes voor verse kruiden. Met een niet-giftig glazuur en vorstbestendige klei is ze niet alleen een praktische toevoeging, maar ook een kunstzinnige eyecatcher.
  • Het tweede vrouwtje staat straks in de tuin, tussen de planten. Met als doel vogelvoederbak, waarin ik zaden en water kan plaatsen voor de vogels in de winter.

Het proces van klei tot afgewerkt stuk is een prachtig voorbeeld van hoe ambacht en natuur elkaar versterken. Deze kruidenvrouwtjes brengen een glimlach op mijn gezicht én helpen planten en dieren in mijn omgeving.

Jouw Start van het Jaar

Voor mij is januari een maand van dromen, plannen en kleine stapjes. Of het nu gaat om een kruidenkalender, het zorgen voor bijen, of een creatief project in mijn atelier – alles begint met een idee en de wil om te beginnen.

Hoe start jij jouw jaar? Heb je al een project of een plan dat je energie geeft? Ik hoor het graag! Deel je ideeën of foto’s van jouw groene en creatieve start hieronder in de reacties.

🌿✨

Fabel: De Stille Woudbewaker

Mme BluestockingLeave a comment

Diep in het hart van het Grote Bos stond Fedor, de Stille Woudbewaker. Zijn lichaam leek op een knoestige boom, met een brede snuit en lange, uitgerekte oren die op takken leken. Zijn armen, stevig en stil, waren als oude wortels die alles met de aarde verbonden. Fedor sprak nooit, bewoog nauwelijks, maar waakte in stilte over het bos en alles wat daarin leefde.

De dieren fluisterden verhalen over Fedor. Sommigen geloofden dat hij de geest van het bos was, anderen zeiden dat hij de hoeder van balans en rust was. Wat zeker was, was dat Fedor altijd in de schaduw van de eeuwenoude bomen stond en leek te luisteren naar elk geluid, hoe klein ook.

Op een dag kwam een jonge eekhoorn naar Fedor toe. “Ik voel me nutteloos,” piepte het diertje. “Ik ben klein en zwak, en niemand merkt me op. Wat voor verschil kan ik maken in dit grote bos?”

Fedor bleef zoals altijd stil. Maar de eekhoorn merkte iets vreemds: een blad dwarrelde langzaam naar beneden en landde precies voor zijn pootjes. Toen hij het oppakte, hoorde hij het fluisteren van de wind en zag hij hoe andere bladeren zachtjes wiegden in de lucht. Langzaam begon hij te begrijpen dat zelfs het kleinste blad een rol speelt in het geheel: het vangt zonlicht, geeft schaduw, valt en voedt de aarde.

Met hernieuwde energie begon de eekhoorn noten te verzamelen en gaten in bomen te vullen, niet langer twijfelend aan zijn rol in het bos.

Vanaf die dag begrepen de dieren dat Fedor niet alleen luisterde, maar dat hij hen liet zien hoe de natuur werkt: in stilte, in samenwerking, en in de kracht van elk klein deel van het grotere geheel.

Moraal:
Je hoeft niet groot of luid te zijn om een verschil te maken. Zelfs de kleinste bijdragen kunnen een grote impact hebben op het geheel.

Het Fabeltje van Uiliane de Wijze

Mme BluestockingLeave a comment

In een betoverd winterbos, waar de sneeuw nooit smolt en de sterren altijd leken te dansen, woonde Uiliane de Wijze. Ze was een bijzondere uilenvrouw, geboren uit klei die was vermengd met de aarde van eeuwenoude verhalen. Haar grote ogen, diep geëtst met rimpels van wijsheid, konden niet alleen de nacht doorgronden, maar ook de geheimen van het hart.

Uiliane stond bekend als de Bewaakster van Vergeten Fabels. Iedereen die een oud verhaal dreigde te vergeten, hoorde haar zachte stem in hun dromen. Ze droeg een mantel van mos en een jurk geweven van elfenhaar, en aan haar voeten lagen wortels die ooit aan haar eigen nest hadden gegroeid. Maar wat haar echt magisch maakte, was haar vermogen om met één blik elk verloren verhaal weer tot leven te wekken.

Op een nacht, tijdens de jaarlijkse Midwinterviering van het bos, verscheen Uiliane voor een kring van dieren. “Wie van jullie,” vroeg ze met haar zachte, hese stem, “durft het langste vergeten verhaal van deze wereld te vinden en terug te brengen?” Het was niet zomaar een vraag, maar een uitdaging die slechts door de dapperste dieren werd aangenomen.

Een kleine, verlegen muis genaamd Pimpernel stak zijn poot op. Onder Uiliane’s kalme blik groeide zijn moed, en hij vertrok op een avontuur dat niemand ooit had durven dromen. Toen hij maanden later terugkeerde met een verhaal over een ster die verliefd werd op de aarde, glimlachte Uiliane tevreden. “Elke ster heeft een plek in de hemel, en elk verhaal een plek in ons hart,” fluisterde ze, terwijl haar ogen glinsterden in het kaarslicht.

Uiliane kreeg hierdoor een nieuwe naam in het bos: “De Herinneraar.” Maar onder de mensen bleef ze bekend als Uiliane de Wijze, een stille herinnering dat in de meest eenvoudige, aardse dingen – zoals een sculptuur van klei – de kracht van een verhaal schuilt.

De moraal van het fabeltje is: “Elk verhaal, hoe klein of vergeten ook, heeft waarde en verdient een plek in ons hart. Het zijn de verhalen die ons verbinden met onze oorsprong en ons helpen onze weg te vinden, zelfs in de donkerste nachten.”

Het verhaal van Uiliane herinnert ons eraan dat we soms moed nodig hebben om verloren herinneringen en oude wijsheden te herontdekken, en dat juist in het eenvoudige en vergankelijke – zoals klei, dromen of vergeten verhalen – de grootste magie schuilt.

De Overgang van Herfst naar Winter: Een Reflectie op het Jaarwiel

Mme BluestockingLeave a comment

Terwijl ik gisteren door het bos liep, voelde ik de herfst volop om me heen. De bomen stonden in vuur en vlam, hun bladeren in schitterende tinten van diep oranje, warm geel en gloeiend rood. Het was alsof de natuur nog even haar mooiste kleuren liet zien voordat ze zich terugtrekt in de rust en stilte van de winter. Maar terwijl ik daar stond, kwam de vraag in me op: waar bevinden we ons nu eigenlijk op het jaarwiel? En wat gebeurt er precies in deze overgang van herfst naar winter? Met Yule – de viering van de winterwende – die op 21 december voor de deur staat, begint de winter officieel. Maar deze tussentijd, deze overgangsfase, lijkt zo bijzonder en krachtig. Het is alsof de natuur zich voorbereidt op iets dieps, iets dat vaak over het hoofd wordt gezien in ons moderne, haastige leven.

De Herfstrust: Een Laatste Glimp van Leven en Kleur

De herfst, die we nu nog volop ervaren, is een seizoen van overvloed en loslaten. De bomen werpen hun bladeren af, geven hun laatste kleuren prijs en bereiden zich voor op de koude maanden. Deze tijd van het jaar heeft een bijzondere magie. De frisse geur van vochtige aarde, het kraken van gevallen bladeren onder onze voeten, en de zachte mist die de vroege ochtenden omhult – alles voelt intens, levendig en toch doordrenkt van vergankelijkheid.

We bevinden ons nu op een kantelpunt, in de laatste adem van de herfst. Dit seizoen nodigt ons uit om na te denken over wat we achter ons laten, om los te laten wat niet langer dient. Net zoals de natuur zich van oude bladeren ontdoet, mogen wij ook onze ‘oude bladeren’ laten vallen: gedachten, patronen of zorgen die we niet meer willen meenemen naar het nieuwe jaar. Dit proces van loslaten is een voorbereiding op de winter, een fase van stilte en introspectie.

De Donkere Tijd en de Wijsheid van Stilte

Vanaf Samhain, het Keltische nieuwjaarsfeest op 31 oktober, gaan we de donkerste tijd van het jaar in. De dagen worden korter, de nachten langer, en de natuur trekt zich langzaam terug. Dit wordt vaak ervaren als een tijd van naar binnen keren, zowel letterlijk als figuurlijk. De natuur ademt in en wij ademen mee. Het is alsof de wereld om ons heen zich klaarmaakt voor een periode van rust en reflectie.

Op het jaarwiel bevindt deze periode zich tussen de herfst en de winter, een seizoen dat symbool staat voor het laten rusten van zaden in de aarde. Wat we nu zaaien in onze gedachten en intenties, krijgt in de winter de tijd om te rijpen. De stilte van deze donkere periode heeft een eigen wijsheid. Het is een uitnodiging om niet alleen stil te staan bij wat we loslaten, maar ook bij wat we willen voeden in onszelf, wat in het donker mag groeien voordat het in de lente weer tot leven komt.

Yule: De Winterwende en het Licht dat Terugkeert

De overgang naar de winter vindt officieel plaats op 21 december, tijdens de winterwende, ook wel Yule genoemd. Dit moment markeert het dieptepunt van de donkere periode. Op de kortste dag en de langste nacht van het jaar vieren we het terugkerende licht. Na Yule beginnen de dagen weer langzaam langer te worden. Hoewel de winter nog maar net begint, draagt de belofte van de zon in zichzelf al de hoop van nieuw leven en groei.

In deze tijd draait alles om balans en hernieuwing. Yule herinnert ons eraan dat, zelfs in de diepste duisternis, het licht nooit helemaal verdwijnt. Het is een tijd om naar binnen te keren, om warmte te vinden bij elkaar en ons voor te bereiden op het nieuwe dat zal komen. In de natuur lijkt alles stil, maar onder de grond gebeurt er van alles – wortels groeien, zaden worden gevoed en slapende knoppen wachten op hun tijd om uit te komen.

De Betekenis van de Overgang

Deze overgang van herfst naar winter is intens en rijk aan symboliek. Het voelt misschien minder subtiel dan de verandering tussen lente en zomer, omdat het gepaard gaat met een voelbare verschuiving in de energie om ons heen. Waar de lente ons doet ontwaken en de zomer ons uitnodigt om voluit te leven, nodigt de herfst ons uit tot reflectie en de winter tot bezinning. Er is een diepe schoonheid in deze cyclus van het jaar: het herinnert ons aan de eeuwige beweging van leven, dood en wedergeboorte.

Als we stilstaan bij deze overgang, krijgen we de kans om ons opnieuw te verbinden met de ritmes van de natuur. We kunnen voelen dat, net als de natuur, ook wij rust en stilte nodig hebben om uiteindelijk opnieuw tot bloei te komen. Deze periode leert ons dat het loslaten, het wachten, en de stilte hun eigen betekenis hebben – net zoals de kleurrijke overvloed van de herfst en het licht van de zomer.

Dus terwijl ik door het herfstbos loop en de kleuren bewonder, laat ik me meevoeren door deze overgang. Het is een tijd van naar binnen keren, van geduld en vertrouwen. Want zoals de natuur zich klaarmaakt voor de winter, zo bereiden wij ons voor op wat komen gaat. De overgang naar winter is niet het einde van iets, maar het begin van een nieuwe cyclus. Een tijd om te rusten, te koesteren en te dromen – in de stilte, met de belofte van licht dat altijd terug zal keren.

💕✨ Geniet van alle magie die deze tijd te bieden heeft!

✨ Ontdek de Godin in Jou met Klei en Kruiden ✨

Mme BluestockingLeave a comment

Wil je je vrouwelijkheid eren, je intuïtie voeden en je creativiteit vrij laten stromen? Meld je dan aan voor de Godin Workshop en ontdek je innerlijke kracht! Op vrijdag 6 december, 21 februari en 7 maart bied ik deze bijzondere workshop aan, en tot 31 december kun je boeken met een speciale korting.

Tijdens deze dag neem je de tijd voor jezelf en maak je in een intieme, veilige omgeving een uniek godinnenbeeld dat jouw vrouwelijke energie en kracht belichaamt. Met natuurlijke klei en kruiden ga je aan de slag en breng je de symboliek en intentie van jouw innerlijke godin tot leven.

Wat kun je verwachten?
🌸 Meditatie en intentie: Begin de dag met een rustgevende meditatie om je te verbinden met je innerlijke godin en zet jouw persoonlijke intentie.
🌿 Creatieproces met klei en kruiden: Gebruik intuïtieve technieken om jouw godinnenbeeld te vormen en voeg gedroogde kruiden toe voor extra symboliek.
🌼 Kleine groep voor persoonlijke aandacht: Maximaal 5 deelnemers per workshop, zodat er ruimte is voor individuele begeleiding en een warme, intieme sfeer.
🌱 Sacred space en sisterhood: Geniet van een veilige, inspirerende ruimte waar je kunt delen, creëren en jezelf kunt zijn.

Wat neem je mee naar huis?
✨ Een uniek godinnenbeeld dat symbool staat voor jouw vrouwelijke energie, kracht en creativiteit
✨ Een kruidenamulet om je intentie te verankeren
✨ Een diepe verbinding met jezelf en met de andere vrouwen in de groep

📅 Data: 6 december, 21 februari, 7 maart
🕰 Tijd: 10:00 – 15:30 uur (inloop vanaf 9:30 uur)
📍 Locatie: The Dirty Potter Atelier in Den Haag (Ypenburg)

💰 Kosten: €119,- tijdelijk voor €99,- per persoon bij boeking voor 31 december
🍃 Inclusief: Koffie, thee, frisdranken, lekkernijen en een biologische vegetarische lunch

🔗 Reserveer nu je plek in de winkel: https://thedirtypotter.nl en geef jezelf een dag van creativiteit en zelfontdekking cadeau! Maximaal 5 vrouwen per workshop, dus wees er snel bij.

Laat je innerlijke godin stralen en ontdek de kracht van creatie met klei en kruiden!

Het Magische Boomvaasje van Porselein

Mme BluestockingLeave a comment

Op Mme_Bluestocking Instagram::

www.instagram.com/reel/DAdxVLgI8R0/

Een Eerste Stap naar Meer

Het maken van dit eerste magische boomvaasje was niet alleen een leerproces, maar ook een inspirerende ervaring. Ik ontdekte hoeveel ik geniet van het balanceren tussen controle en het loslaten van mijn verwachtingen. Het proces van werken met porselein is als een dialoog: je moet luisteren naar het materiaal, voelen hoe het zich gedraagt en vooral vertrouwen dat het zich vormt naar jouw handen—en soms juist andersom.

Dit vaasje is pas het begin. Ik heb zoveel nieuwe ideeën voor verschillende soorten boomvaasjes, elk met hun eigen unieke vormen en persoonlijkheden. Misschien wordt de volgende wel wat kleurrijker, met subtiele tinten groen en bruin om de natuurlijke uitstraling nog meer te benadrukken.

Dankbaarheid en Inspiratie

Ik ben ongelooflijk dankbaar voor de positieve reacties die ik heb ontvangen op Instagram, van mensen die, net als ik, de magie van dit vaasje zien. Het moedigt me aan om verder te experimenteren en mijn eigen pad te blijven volgen, zonder te vervallen in kopieergedrag. Het is precies dat gevoel van verkenning, dat loslaten van wat anderen doen, dat dit vaasje tot leven heeft gebracht.

Dus, als je zelf creatief bezig bent, wil ik je uitnodigen om ook jouw eigen weg te zoeken. Vind jouw boom, jouw verhaal, en laat het groeien in de vorm die alleen jij kunt maken. De reis is vaak net zo magisch als het eindresultaat zelf.

@the_dirty_potter

Het Porseleinen Torso Vaasje: Een Reis van Creatie en Loslaten

Mme BluestockingLeave a comment

www.instagram.com/reel/DAeMp6xIz6I/

Work in progress::

Het maken van mijn porseleinen torso vaasje was niet alleen een artistiek proces, maar ook een persoonlijke oefening in het loslaten van perfectionisme. Zoals velen heb ik vaak de neiging om elk detail tot in de perfectie te willen uitvoeren, maar dit project leert me om de schoonheid te zien in het onvolmaakte.

Porselein: Een Bewuste Keuze

Voor dit project koos ik voor porselein, en dat was een weloverwogen beslissing. Porselein heeft een verfijnde elegantie, gecombineerd met een fragiele kracht die me blijft fascineren. Het leek me het perfecte medium om de delicate zachtheid van bloemen, natuur, en vrouwelijkheid te vangen en om te zetten in een kunstwerk. Werken met porselein brengt echter zijn eigen uitdagingen met zich mee; het vraagt om geduld en een flexibele aanpak, iets wat je alleen leert door te experimenteren, fouten te maken, en telkens opnieuw te proberen.

Toen ik aan het torso vaasje begon, had ik in mijn hoofd al een duidelijk beeld van hoe het eruit moest komen te zien. Elk detail moest precies kloppen—de rondingen, de textuur van de huid, de harmonie tussen vorm en leegte. Maar al snel realiseerde ik me dat porselein niet zomaar doet wat ik wil. Het is een materiaal met een eigen wil, en dat betekent dat er barstjes ontstaan, dat het zich anders vormt, dat de zachtheid niet altijd precies zo verschijnt als ik voor ogen had.

Het Loslaten van Perfectie

Juist die eigenschap van porselein dwong me om mijn streven naar perfectie los te laten. Er waren momenten waarop een barstje ontstond op een plek die ik niet had gepland, of een vorm die net wat anders uitviel dan ik wilde. Vroeger zou ik deze “onvolkomenheden” als fouten hebben gezien, als redenen om opnieuw te beginnen. Maar in plaats daarvan besloot ik ze dit keer te omarmen. Ik zag ze als onderdeel van het verhaal van het vaasje, als kenmerken die het uniek maakten.

Werken met porselein werd zo een oefening in acceptatie. De torsovorm die ik creëerde was niet alleen een eerbetoon aan de vrouwelijke vormen, maar ook aan de kwetsbaarheid en de imperfectie die inherent is aan zowel het menselijk lichaam als aan creativiteit zelf. De natuurlijke elementen en lijnen op de torso zijn als de lijnen van iemands levensverhaal—niet perfect glad, maar vol van karakter en unieke nuances.

Een Continu Proces

Loslaten van perfectionisme is voor mij geen doel dat ik zomaar bereik, het is een proces waar ik voortdurend aan werk. Iedere keer dat ik met mijn handen in de klei of porselein zit, herinner ik mezelf eraan dat de echte schoonheid zit in het proces, niet in het eindresultaat. Dit vaasje, deze torso, staat symbool voor die reis: een herinnering dat kwetsbaarheid en onvolmaaktheid net zo mooi kunnen zijn als een gladde, foutloze afwerking.

Misschien dat ik ooit nog een vaasje maak dat helemaal voldoet aan dat ideaalbeeld in mijn hoofd, maar voor nu is dit vaasje perfect in zijn eigen onvolkomenheid. Het is een stille getuige van mijn eigen groei, van mijn poging om meer los te laten, om meer in het moment te zijn, en om schoonheid te vinden in de dingen zoals ze zijn, en niet zoals ze zouden moeten zijn.

Gaia

Mme BluestockingLeave a comment

Mme Bluestocking’s Instagram::

www.instagram.com/reel/DAbvcOioRap/

Ik wil jullie mijn nieuwste creatie laten zien: een porseleinen beeld van Gaia, helemaal versierd met paddenstoelen, bloemen, bladeren, én zelfs een schattige muis en slak!

🌸🍄 Het beeld symboliseert de kracht en schoonheid van de natuur, die letterlijk door haar heen groeit.

De paddenstoelen geven een sprookjesachtige touch, de bloemen zorgen voor kleur en leven, en de kleine muis en slak brengen wat speelsheid in het geheel. 🐭🐌 Het porselein is zowel fragiel als krachtig – net als de aarde zelf. Een perfect reminder om lief te zijn voor onze planeet! 🌍

Ik ben supertrots op hoe het is geworden en kan niet wachten om te horen wat jullie ervan vinden! ✨

Persephone

Mme BluestockingLeave a comment

Even iets persoonlijk met jullie delen: Persephone, de godin die gevangen zit tussen twee werelden, symboliseert voor mij de cyclische aard van het leven, de balans tussen licht en duisternis, en de kracht van wedergeboorte. Mijn werk rond Persephone gaat niet alleen over haar mythologische verhaal, maar ook over de innerlijke strijd die we allemaal ervaren tussen transformatie en het behouden van onze wortels.

Persephone, als de dochter van Demeter, godin van de oogst, werd ontvoerd door Hades naar de onderwereld. Terwijl haar afwezigheid de aarde in een eeuwige winter bracht, zorgde haar terugkeer elke lente voor het opnieuw bloeien van de natuur. Dit dualisme van leven en dood, afwezigheid en aanwezigheid, en haar transformatie van onschuld naar wijsheid, vormt de kern van mijn kunstwerken.

Symboliek van Bloemen en Takken:

In mijn kunstwerken van Persephone combineer ik bloemen, die haar terugkeer naar de aarde symboliseren, met dorre takken, die verwijzen naar haar tijd in de onderwereld. Deze elementen worden verweven met haar lichaam om haar voortdurende dualiteit te benadrukken.


Uitdrukking van Transformatie:

Haar gezicht is vaak een mix van serene acceptatie en melancholie, verwijzend naar haar lot om elke keer opnieuw te transformeren tussen leven en dood. Ik werk met zachte lijnen in haar gelaatstrekken om haar innerlijke kracht en schoonheid te tonen, zelfs in tijden van duisternis.


Natuurlijke Texturen:

De ruwe texturen van de klei weerspiegelen het organische proces van verval en wedergeboorte. Ik gebruik natuurlijke materialen zoals takken en bladeren om de transformatieprocessen van de natuur te integreren in mijn sculpturen.


Verbinding met de Seizoenen:

In mijn werk met Persephone probeer ik het idee te vangen dat alle cycli – zowel in de natuur als in ons leven – voortkomen uit verandering. Haar verhaal is een metafoor voor de seizoenen, maar ook voor de constante veranderingen die we doormaken in ons eigen leven. Het is een herinnering dat, zelfs in de donkerste tijden, er altijd een belofte van nieuw begin en groei is.#transformatie

Veranderingen in de Natuur: De Aankomst van de Herfst en het Ritme van de Seizoenen

Mme BluestockingLeave a comment

De herfst nadert met rasse schreden. De lucht begint frisser te ruiken, de bladeren kleuren langzaam goudgeel en oranjerood, en de dagen worden merkbaar korter. Deze periode van het jaar brengt een gevoel van vertraging met zich mee, een bijna onvermijdelijke verschuiving naar een ander ritme. Het is alsof de natuur ons zachtjes uitnodigt om met haar mee te bewegen, om ons tempo aan te passen aan de veranderende energie om ons heen.

Zelf merk ik ook hoe ik een ander ritme begin aan te nemen. Misschien herken je het wel: de behoefte om iets meer naar binnen te keren, iets rustiger aan te doen, en wat vaker stil te staan bij het moment. Het voelt alsof de herfst ons eraan herinnert dat het oké is om los te laten wat ons niet meer dient, net zoals de bomen hun bladeren laten vallen.

Onlangs ontving ik een briefje, versierd met een spechtveertje. Er stond een eenvoudige maar diepe boodschap op: “ritme en timing”.

Deze woorden raakten me, want ze vatten precies samen waar de herfst om draait. Ritme en timing zijn in de natuur van essentieel belang, en in de herfst voelen we dat des te meer. Het is een tijd van transformatie, van voorbereiden op de stilte van de winter, maar ook van het oogsten van wat we gezaaid hebben.

De specht is een perfect symbool voor dit seizoen. Ik ben dit natuurlijk op ga zoeken en vond dat dit vogelsoort bekend staat im  zijn unieke ritme; zijn kloppen tegen de bomen is een herkenbaar geluid in de bossen. Het is een geluid dat zowel rust als actie uitstraalt, net zoals de herfst dat doet. De specht herinnert ons aan het belang van timing: weten wanneer te bewegen en wanneer stil te staan, wanneer te zoeken en wanneer te rusten.

De Herfst als Tijd voor Reflectie en Loslaten

Herfst is een tijd van loslaten. Kijk maar naar de bomen die hun bladeren verliezen. Het lijkt misschien een verlies, maar in werkelijkheid is het een daad van wijsheid en voorbereiding. Door hun bladeren los te laten, besparen bomen energie om de koude maanden door te komen. Ze bieden ons daarmee een prachtige les: wat kunnen wij loslaten om sterker en veerkrachtiger door de winter te komen? Misschien zijn het oude gewoontes, relaties die niet langer voedend zijn, of een manier van denken die ons niet meer dient.

Een van de bomen die ik wekelijks bezoek.

De veranderende natuur vraagt ons ook om te reflecteren. Terwijl de wereld om ons heen van kleur verandert, worden we uitgenodigd om naar binnen te keren en ons eigen innerlijke landschap te onderzoeken. De herfst kan ons inspireren om te vertragen, te genieten van de kleine momenten, en in contact te komen met ons eigen ritme.

Natuurlijk Ritme en Persoonlijke Groei

Elke fase van de natuur heeft zijn eigen ritme, en de herfst is daar geen uitzondering op. Dit seizoen biedt een kans om ons eigen ritme opnieuw te definiëren. Misschien is het een uitnodiging om minder te doen en meer te zijn, om ruimte te maken voor zelfzorg en innerlijke groei.

Het spechtveertje dat ik kreeg, staat nu op mijn bureau als een zachte herinnering aan deze tijd van ritme en timing. Bedankt @camilesmeets Net zoals de specht geduldig en zorgvuldig zijn ritme volgt, kunnen wij ook onze eigen timing omarmen. De herfst biedt ons de kans om te vertragen, dieper te ademen en te luisteren naar wat onze ziel nodig heeft.

Laten we deze herfst niet zomaar voorbij laten gaan. Laten we het ritme van de natuur in ons opnemen, onze eigen timing vinden en ruimte maken voor verandering, rust en nieuwe inzichten. Want net zoals de natuur ons laat zien, ligt er schoonheid en kracht in het loslaten en in de kunst van timing.

Varens bij de zee (Le Conquet)

Mme BluestockingLeave a comment

S’avonds aangekomen bij de meest westelijke kust/puntje van Frankrijk! Wat een prachtige plek. Meteen uit de camper, maar in de miserige regen naar buiten gerend en de Atlantische oceaan begroet. Hier wil ik niet meer weg!

Bedankt Peter-Jan voor de goede tip! We staan niet op de camping (die was al dicht), maar wel in de duinen. Weer een voordeel van onze camper!

Heb nog om 21:00 gekookt omdat we veel te laat op ons plekje zijn aangekomen. Maar alles kan op vakantie. Voordeel is dat we niet rekening hoeven te houden met anderen.

Eerste keer dat ik varens zie bij de zee/ oceaan. En jullie vragen je vast af wat de boodschap van varen is. Nou het zit zo: De varen is een plant die vaak geassocieerd wordt met magie, mysterie, en het onzichtbare. In veel culturen wordt de varen gezien als een symbool van bescherming en verborgen schoonheid. Omdat varens vaak in schaduwrijke, mysterieuze plekken groeien, worden ze ook in verband gebracht met het idee dat er schoonheid en waarde te vinden is in het onbekende en onzichtbare.

Boodschap van de Varen:
“Ik leid je naar verborgen schatten en bescherm je op je reis. Vertrouw op het onbekende, want niet alles wat waardevol is, ligt aan de oppervlakte. Er zijn geheimen en magie in de schaduwen van het leven; ontdek de schoonheid die in het onzichtbare schuilt en omarm de mysterie van het leven. Soms vind je het meest waardevolle daar waar je het het minst verwacht.”

De varen moedigt ons aan om het onbekende niet te vrezen, maar het te verkennen, en om te vertrouwen dat er in het leven verborgen schatten en ervaringen zijn die ons zullen verrijken, zelfs als ze niet meteen zichtbaar zijn. Het herinnert ons eraan dat het de moeite waard is om dieper te kijken en de verborgen schoonheid te ontdekken.

Een Magische Boswandeling in Paimpont: Op Avontuur en de Wijsheid van de Kruiden en Slang 🐍

Mme BluestockingLeave a comment

Vanmiddag maakten we een bijzondere wandeling in het betoverende bos van Paimpont, bekend als het bos van Brocéliande, waar de legenden van Merlijn de Tovenaar nog altijd in de lucht lijken te hangen. Samen met mijn man en onze trouwe hond, Amna, lieten we ons meevoeren door de magie van dit eeuwenoude woud.

Contact maken met de aarde hier voelt heel bijzonder

Zodra we het bos betraden, werden we verwelkomd door een weelde aan geuren en kleuren. En een heel lief lang dun slangetje. Helaas had ik mijn camera toen nog niet in hand of klaar om een foto te maken. Eigenlijk wilde ik alleen een mooie wandeling maken zonder foto’s etc. Maar toen dat slangetje mijn pad kruiste dacht ik meteen aan de symbool van slang en dat er vast nog meer moois hier zijn te ontdekken.

De slang is een krachtig en veelzijdig symbool dat in veel culturen geassocieerd wordt met transformatie, genezing, en wijsheid. Slangen staan bekend om hun vermogen om hun huid te vervellen, wat hen symbolen maakt van vernieuwing en wedergeboorte. Ze worden ook vaak gezien als bewakers van geheimen en verborgen kennis.

Boodschap van de Slang: “Ik breng transformatie en genezing. Het is tijd om oude gewoontes, overtuigingen, of patronen los te laten die je niet langer dienen. Net zoals ik mijn huid afschud om te groeien, word jij uitgenodigd om te vernieuwen en te transformeren. In deze transformatie ligt de mogelijkheid voor diepgaande genezing en spirituele groei. Durf de diepte in te gaan en ontdek de verborgen wijsheid die in jou schuilt. Het is een tijd van krachtige verandering, en jij hebt de kracht om hier doorheen te gaan en sterker tevoorschijn te komen.”

De slang moedigt ons aan om niet bang te zijn voor verandering en om de innerlijke reis van transformatie aan te gaan. Het herinnert ons eraan dat met elke verandering en uitdaging de mogelijkheid komt voor groei, genezing, en het bereiken van een hoger bewustzijn. De slang vraagt je om je angsten onder ogen te zien, om je oude huid af te werpen, en om open te staan voor de nieuwe fase van je leven die voor je ligt.

De zon scheen door de dichte bladeren, en haar stralen speelden met de schaduwen op het mosrijke pad. Amna dartelde voor ons uit, altijd op zoek naar nieuwe ontdekkingen. Aart en ik genoten van de serene stilte, slechts onderbroken door het zachte ritselen van bladeren en het gezang van vogels.

Tijdens onze wandeling kwamen we verschillende kruiden tegen die ons als oude vrienden begroetten. De eerste die ons opviel, was de Berk. Met zijn zilverwitte stam leek de berk ons te roepen. De berk stond daar als een baken van vernieuwing en zuivering. Zijn boodschap was helder: “Laat los wat je niet langer dient, en sta open voor nieuwe kansen. Vernieuwing begint wanneer je het oude achter je laat en de frisse energie van het nieuwe omarmt.”

Iets verderop ontdekten we een groepje Varens die schuilgingen in de schaduw van hoge eiken. Deze planten, met hun delicate en toch robuuste bladeren, herinnerden ons eraan dat niet alles wat waardevol is aan de oppervlakte ligt. De boodschap van de varens was: “Er schuilt magie en schoonheid in het onzichtbare. Durf te vertrouwen op het onbekende en ontdek de verborgen schatten die het leven je biedt.”

In het bos, langs de smalle weg die wij volgen zijn we omringd door oude Es bomen. Zijn takken reikten hoog de lucht in, waar het zonlicht vrij spel had; als een stille, maar krachtige uitnodiging om naar boven te kijken en ons uit te strekken naar onze hoogste potentieel. De es fluisterde: “Echte persoonlijke groei ligt buiten je comfortzone. Durf te springen, confronteer je angsten en ontdek het moois dat nog in jou verborgen ligt.”

Deze wandeling, omringd door de wijsheid van de kruiden, voelde als een innerlijke reis. Elk kruid dat we tegenkwamen, droeg bij aan een groter geheel, een boodschap die de natuur voor ons had: Omarm verandering, vertrouw op het onbekende en durf jezelf uit te dagen. Het bos van Paimpont gaf ons niet alleen rust, maar ook de inspiratie om met een frisse blik naar ons leven te kijken.

Aan het einde van de wandeling, terwijl de zon langzaam zakte en het bos werd omhuld door een zachte schemer, voelde ik me opgeladen en in balans. Amna, moe van haar ontdekkingen, liep tevreden naast ons. deze middag was een zeldzaam en waardevol moment van verbinding, niet alleen met elkaar, maar ook met de natuur en de diepere boodschappen die zij ons gaf.

De kruiden in het bos van Paimpont hebben ons geleerd dat de natuur altijd met ons spreekt, als we maar bereid zijn om te luisteren. Ze nodigen ons uit om ons leven met nieuwe ogen te zien, met een open hart en een nieuwsgierige geest. En terwijl we terugliepen naar onze camper, voelde ik me gezegend door de wijsheid van het bos en de kruiden die ons op ons pad waren verschenen.

✨