Tag: pottery

Week 2 – Winterse Kruiden (tijmsiroop), Bijen en Creativiteit in Januari

Mme BluestockingLeave a comment

Hallo allemaal! 🌿

De winter is nog in volle gang hier in Nederland, en ik merk dat deze tijd van het jaar me altijd uitnodigt tot rust en reflectie. Het is immers een seizoen van knusheid, warme drankjes (heel veel thee) en – natuurlijk – plannen maken voor de maanden die komen. Maar ik ben nu een maal een bezig bijtje, dus lang stil zitten en plannen lukt me niet zo goed, dus heb ik ook weer deze week wat leuks te delen. Deze week draait om winterse kruiden, een beetje aandacht voor onze bijen, en een creatief project uit mijn atelier. Ik hoop dat jullie wat inspiratie vinden in mijn kleine winterrituelen.

Winterse Kruiden: Tijm en Rozemarijn

In de winter hebben we vaak behoefte aan warmte, zowel in huis als in ons lijf. Tijm en rozemarijn zijn mijn absolute favorieten in dit seizoen. Ik deelde al een heerlijke theetje van deze kruiden in The Dirty Potter nieuwsbrief van januari. Deze twee kruiden blijven stoïcijns groen, zelfs bij vorst, en ze brengen een heerlijke geur en smaak in de keuken. Maar wat ik nog fijner vind: ze kunnen ook echt helpen als je verkouden bent of last hebt van een zere keel.

Recept: Tijmsiroop tegen een Zere Keel

Ik wil vandaag een van mijn favoriete winterrecepten met jullie delen: tijmsiroop tegen een zere keel. Deze siroop is eenvoudig te maken en werkt bij mij altijd als ik last heb van hoest of keelpijn, zoals nu ook juist het geval is. … kuch kuch … Het combineert de krachtige antibacteriële eigenschappen van tijm met de verzachtende werking van honing. Perfect om de winter door te komen!

Wat heb je nodig?

  • 100 gram verse tijmblaadjes (of 50 gram gedroogde tijm) *op de foto heb ik gedroogde tijm gebruikt
  • 500 ml water
  • 250 gram rauwe honing
  • Sap van 1 citroen (optioneel)

Stappenplan

  1. Maak een tijminfusie:
    Doe de tijm in een pan en voeg het water toe. Breng dit aan de kook en laat het 15 minuten zachtjes pruttelen, zodat de werkzame stoffen uit de tijm vrijkomen.

2. Zeef het mengsel:
Giet de infusie door een fijne zeef of kaasdoek in een andere pan of kom. Druk de tijm goed aan om alle vloeistof eruit te halen.

3. Voeg de honing toe:
Laat de tijminfusie afkoelen tot ongeveer 40°C (lauwwarm) en roer de honing erdoor. Zorg dat de siroop goed gemengd is.

4. Citroen (optioneel):
Voeg het sap van 1 citroen toe voor extra smaak en vitamine C. Dit maakt de siroop ook iets frisser.

5. Bewaren:
Giet de siroop in een schoon, gesteriliseerd flesje of potje. Bewaar het in de koelkast. De siroop blijft ongeveer 1 maand goed.

Hoe Gebruik Je Het?

  • Neem 1-2 theelepels siroop direct om je keel te verzachten.
  • Voeg 1 eetlepel toe aan een kopje warm water of thee voor een kalmerend drankje.
  • Je kunt het ook gebruiken als natuurlijke hoestsiroop, 3 keer per dag.

Contra indicaties

  • Bij zwangerschap en zogen alleen uitwendig gebruiken.
  • Geen tinctuur gebruiken bij een hoge bloeddruk.

Waarom Tijmsiroop Werkt

  • Tijm: Antibacterieel, slijmoplossend en verzachtend. Helpt bij hoesten en keelklachten.
  • Honing: Verzacht de keel en heeft een natuurlijke antibacteriële werking.
  • Citroen: Versterkt het immuunsysteem en geeft een frisse smaak.

Ik hoop dat mijn recept je helpt om gezond en comfortabel de winter door te komen! Probeer het eens, en laat me weten hoe het werkt voor jou. Heb jij een eigen winterfavoriet die je altijd maakt? Deel het in de reacties – ik hoor het graag!

Bijen update: Hoe We Hen Kunnen Helpen in de Winter

Onze bijen zitten nu in hun winterrust. Ze klitten samen in hun kast en blijven warm door heel dicht bij elkaar te zitten. Als imker weten we hoe belangrijk het is om ze in deze periode niet te storen – dat kost hen energie die ze hard nodig hebben. Wist je dat bijtjes niet vliegen als het onder de 10 graden is? Dus zijn ze nu heerlijk bezig binnen elkaar warm te houden.

Maar wist je dat je ook in de winter al iets kunt doen om bijen en andere insecten te helpen?

  • In week 1 van januari vertel ik over welke planten je kunt planten om de bijen te helpen
  • Denk vooruit: Plan je tuin zo dat er in elk seizoen iets bloeit. Dat maakt een wereld van verschil voor bijen én je eigen plezier.

Ik vind het heerlijk om deze tijd van het jaar na te denken over hoe we onze tuin nog meer een toevluchtsoord kunnen maken – voor de bijen én voor onszelf en natuurlijk voor Amna. Dat betekent dus geen giftige planten in ons tuintje. Zodra het zonnetje een beetje schijnt en het wind een beetje gaat liggen werk ik tussendoor nog even aan kleine klusjes of ben ik in het atelier.

Creativiteit: Potten Maken in Mijn Atelier

Tijdens deze koude dagen vind ik het heerlijk om in mijn atelier te werken. Klei in mijn handen, het (elektrische) houtkacheltje aan, en mijn gedachten laten afdwalen terwijl ik iets moois maak of lekker een luisterboek of podcast aan. Deze week heb ik gewerkt aan een paar handgemaakte kruidenpotten en schalen. Heerlijk in Afrikaanse stijl. Ja, mijn liefde voor Afrika is groot, daar liggen mijn roots en wat mis ik toch vaak de zonneschijn en mijn mensen. Gelukkig heb ik het hier ook goed en ook lieve mensen. Ik ben een dankbaar en gezegend mens.

Wat ik zo leuk vind aan mijn potjes en schalen van deze week, is dat het zowel praktisch als decoratief is. Ik gebruik zwarte steengoedklei, omdat die mooi contrasteert met de witte porselein die ik als egobe heb aangebracht. Het kan straks binnen onder de veranda staan of buiten in de tuin, of zelfs in huis. Hier is wat ik heb gemaakt:

  • kleinere en grotere kruidenpotjes voor op de vensterbank en buiten in de tuin, perfect voor al die plantjes en bloemen straks. Zo kan ik mijn planten makkelijker verplaatsen en hoef ik niet altijd rekening te houden met goede buren… Ook kan ik de plantjes die meer zon nodig hebben makkelijker verschuiven (met de zon mee laten reizen door de hele dag). 
  • grotere bakken dat ik straks in de tuin wil gebruiken tijdens de lunch van de dag workshops die ik aanbied.

Het is een eenvoudige herinnering dat creativiteit en natuur hand in hand gaan. Als ik de potjes en schalen zie staan zie ik ze al straks mijn tuintje en tafel op vrolijken.

  • Theepot en theekopje ook heb ik nog even een theepot gemaakt en een thee kopje voor mezelf om lekker uit te kunnen gieten terwijl ik werk. Ik heb al verteld over mijn kruidenvrouwtje in week 1 die de kruid van het jaar erop heeft. Nou op mijn theepot en kopje heb ik ook hetzelfde kruid erop gekerfd. Weet je al wat het is?

Een Warm Wintergevoel

Ik hoop dat jullie iets hebben aan deze kleine winterse tips en inspiratie. Deze tijd van het jaar kan soms donker en stil aanvoelen, maar met kruiden, creativiteit en een beetje aandacht voor jezelf en de natuur wordt het zoveel mooier.

Heb jij winterrituelen waar je blij van wordt? Misschien een recept dat je altijd maakt, of een project waar je aan werkt? Ik hoor graag van je in de reacties hieronder!

🌿✨

Week 1 van Januari: Een Nieuw Begin en Planning

Mme Bluestocking1 Comment

De start van een nieuw jaar voelt altijd als een fris vel papier – een kans om te dromen, plannen te maken en nieuwe energie te vinden. Voor mij draait deze januari om het zetten van de eerste stappen naar een groen en creatief jaar. Het is een tijd om mijn kruiden, bijen en tuin op een rijtje te zetten en de basis te leggen voor alles wat groeit en bloeit.

In deze blog deel ik hoe ik mijn jaar begin: met mijn zaai- en oogstkalender voor kruiden, aandacht voor de winterrust van onze bijen, en een bijzonder creatief project in mijn atelier, The Dirty Potter.

Kruiden: De Zaai- en Oogstkalender

Het plannen van een kruidentuin begint bij het kennen van je planten of het lezen van het kruidenzakje. Elk kruid heeft zijn eigen ritme: wanneer te zaaien, hoe diep in de grond, hoeveel water, en met welke buren het goed samenleeft. Dit jaar zaaien we een prachtige selectie, van passiebloem en lavendel tot waterkers en spinazie. Hier is mijn planning:

Met deze planning weet ik precies wat ik wanneer moet doen, en de combinatie van kruiden zorgt ervoor dat ze elkaar ondersteunen. Zo creëer ik een biodivers en gezond ecosysteem in mijn tuin. Heb nu al zin in februari 🙂

Bijen: Winterrust in de Kast

In de winter trekken onze bijen zich terug in hun kast en vormen een wintertros. Ze houden elkaar warm en overleven op de honing die ze eerder hebben verzameld. Wij hebben vorig jaar geen honing van ze genomen omdat het een jonge volk was van juni 2024. Deze periode is cruciaal, en het belangrijkste wat wij als imkers kunnen doen, is hen met rust laten. En dat doen we dan ook! Ik loop wel iedere dag langs richting mijn atelier en dan maak ik even een praatje, maar daar meer over een andere keer.

Voor wie ook bijen in de buurt wil helpen:

  • Plant winterbloeiers zoals sneeuwklokjes en winterakoniet. Deze bieden nectar voor de eerste bijen die in het voorjaar uitvliegen.
  • Laat uitgebloeide planten staan. Stengels en bladeren zijn schuilplaatsen voor wilde bijen.
  • Houd de vliegopening vrij. Controleer of er geen verstoppingen zijn door sneeuw, ijs of bladeren.
Sneeuwklokjes
Winterakoniet

De bijen herinneren me eraan hoe waardevol rust en voorbereiding zijn, niet alleen in de natuur maar ook in ons eigen leven. Ik vind het echt heerlijk even thuis te kunnen zijn en bij het vuurtje te zitten in mijn schommelstoel terwijl ik schrijf of lees. Nog even lekker wegdromen en genieten wat in het vooruitzicht ligt.

Creativiteit: Kruidenvrouwtjes in Klei

In mijn atelier, The Dirty Potter, combineer ik natuur en creativiteit in alles wat ik maak. Dit jaar begon met een project dat zowel functioneel als speels is: kruidenvrouwtjes van zwarte steengoedklei.

  • Het eerste vrouwtje staat straks op mijn tafel en dient als 6 plantenpotjes voor verse kruiden. Met een niet-giftig glazuur en vorstbestendige klei is ze niet alleen een praktische toevoeging, maar ook een kunstzinnige eyecatcher.
  • Het tweede vrouwtje staat straks in de tuin, tussen de planten. Met als doel vogelvoederbak, waarin ik zaden en water kan plaatsen voor de vogels in de winter.

Het proces van klei tot afgewerkt stuk is een prachtig voorbeeld van hoe ambacht en natuur elkaar versterken. Deze kruidenvrouwtjes brengen een glimlach op mijn gezicht én helpen planten en dieren in mijn omgeving.

Jouw Start van het Jaar

Voor mij is januari een maand van dromen, plannen en kleine stapjes. Of het nu gaat om een kruidenkalender, het zorgen voor bijen, of een creatief project in mijn atelier – alles begint met een idee en de wil om te beginnen.

Hoe start jij jouw jaar? Heb je al een project of een plan dat je energie geeft? Ik hoor het graag! Deel je ideeën of foto’s van jouw groene en creatieve start hieronder in de reacties.

🌿✨

Fabel: De Stille Woudbewaker

Mme BluestockingLeave a comment

Diep in het hart van het Grote Bos stond Fedor, de Stille Woudbewaker. Zijn lichaam leek op een knoestige boom, met een brede snuit en lange, uitgerekte oren die op takken leken. Zijn armen, stevig en stil, waren als oude wortels die alles met de aarde verbonden. Fedor sprak nooit, bewoog nauwelijks, maar waakte in stilte over het bos en alles wat daarin leefde.

De dieren fluisterden verhalen over Fedor. Sommigen geloofden dat hij de geest van het bos was, anderen zeiden dat hij de hoeder van balans en rust was. Wat zeker was, was dat Fedor altijd in de schaduw van de eeuwenoude bomen stond en leek te luisteren naar elk geluid, hoe klein ook.

Op een dag kwam een jonge eekhoorn naar Fedor toe. “Ik voel me nutteloos,” piepte het diertje. “Ik ben klein en zwak, en niemand merkt me op. Wat voor verschil kan ik maken in dit grote bos?”

Fedor bleef zoals altijd stil. Maar de eekhoorn merkte iets vreemds: een blad dwarrelde langzaam naar beneden en landde precies voor zijn pootjes. Toen hij het oppakte, hoorde hij het fluisteren van de wind en zag hij hoe andere bladeren zachtjes wiegden in de lucht. Langzaam begon hij te begrijpen dat zelfs het kleinste blad een rol speelt in het geheel: het vangt zonlicht, geeft schaduw, valt en voedt de aarde.

Met hernieuwde energie begon de eekhoorn noten te verzamelen en gaten in bomen te vullen, niet langer twijfelend aan zijn rol in het bos.

Vanaf die dag begrepen de dieren dat Fedor niet alleen luisterde, maar dat hij hen liet zien hoe de natuur werkt: in stilte, in samenwerking, en in de kracht van elk klein deel van het grotere geheel.

Moraal:
Je hoeft niet groot of luid te zijn om een verschil te maken. Zelfs de kleinste bijdragen kunnen een grote impact hebben op het geheel.

Het Fabeltje van Uiliane de Wijze

Mme BluestockingLeave a comment

In een betoverd winterbos, waar de sneeuw nooit smolt en de sterren altijd leken te dansen, woonde Uiliane de Wijze. Ze was een bijzondere uilenvrouw, geboren uit klei die was vermengd met de aarde van eeuwenoude verhalen. Haar grote ogen, diep geëtst met rimpels van wijsheid, konden niet alleen de nacht doorgronden, maar ook de geheimen van het hart.

Uiliane stond bekend als de Bewaakster van Vergeten Fabels. Iedereen die een oud verhaal dreigde te vergeten, hoorde haar zachte stem in hun dromen. Ze droeg een mantel van mos en een jurk geweven van elfenhaar, en aan haar voeten lagen wortels die ooit aan haar eigen nest hadden gegroeid. Maar wat haar echt magisch maakte, was haar vermogen om met één blik elk verloren verhaal weer tot leven te wekken.

Op een nacht, tijdens de jaarlijkse Midwinterviering van het bos, verscheen Uiliane voor een kring van dieren. “Wie van jullie,” vroeg ze met haar zachte, hese stem, “durft het langste vergeten verhaal van deze wereld te vinden en terug te brengen?” Het was niet zomaar een vraag, maar een uitdaging die slechts door de dapperste dieren werd aangenomen.

Een kleine, verlegen muis genaamd Pimpernel stak zijn poot op. Onder Uiliane’s kalme blik groeide zijn moed, en hij vertrok op een avontuur dat niemand ooit had durven dromen. Toen hij maanden later terugkeerde met een verhaal over een ster die verliefd werd op de aarde, glimlachte Uiliane tevreden. “Elke ster heeft een plek in de hemel, en elk verhaal een plek in ons hart,” fluisterde ze, terwijl haar ogen glinsterden in het kaarslicht.

Uiliane kreeg hierdoor een nieuwe naam in het bos: “De Herinneraar.” Maar onder de mensen bleef ze bekend als Uiliane de Wijze, een stille herinnering dat in de meest eenvoudige, aardse dingen – zoals een sculptuur van klei – de kracht van een verhaal schuilt.

De moraal van het fabeltje is: “Elk verhaal, hoe klein of vergeten ook, heeft waarde en verdient een plek in ons hart. Het zijn de verhalen die ons verbinden met onze oorsprong en ons helpen onze weg te vinden, zelfs in de donkerste nachten.”

Het verhaal van Uiliane herinnert ons eraan dat we soms moed nodig hebben om verloren herinneringen en oude wijsheden te herontdekken, en dat juist in het eenvoudige en vergankelijke – zoals klei, dromen of vergeten verhalen – de grootste magie schuilt.

De Fabel van Seluna, de Waker van Dwalend Licht

Mme BluestockingLeave a comment

Lieve lezers,

Seluna is nog maar net uit mijn handen ontstaan, maar ik kan niet wachten om haar met jullie te delen – én haar allereerste verhaal! Wat vinden jullie van haar? Ik ben ontzettend benieuwd naar jullie gedachten, dus laat het me vooral weten. Dat zou me enorm blij maken!

Er was eens een magisch wezen genaamd Seluna, met de gratie van een geitje en de zachtheid van een muis. Op haar rug droeg ze een kleine mand, en in haar buik brandde een vlam die nooit doofde. Het licht dat door de gaatjes in haar huid straalde, vertelde verhalen aan hen die het nodig hadden.

Seluna leefde aan de rand van het Rijk van Verloren Hoop, een plek waar mensen vaak verdwaalden in verdriet en zorgen. Ze dwaalde ‘s nachts door de velden, haar zachte licht dansend als sterren die fluisterden: “Je bent niet alleen.”

Op een koude, stille avond ontmoette Seluna een klein meisje, Alina, die op een oude boomstronk zat. Haar schouders hingen laag, haar ogen waren leeg. “Ik weet niet meer hoe ik blij moet zijn,” fluisterde ze.

Seluna ging naast haar zitten en liet haar vlam stralen. De schaduwen op de grond begonnen te bewegen en vormden een verhaal: een klein meisje dat een papieren windmolen maakte, lachend en rennend door een weiland. Alina herkende zichzelf in de beelden en fluisterde: “Dat was ik, lang geleden.”

Seluna’s kaars flakkerde, en de schaduwen veranderden. Ze toonden het meisje opnieuw, ouder, staand in een tuin vol bloemen, terwijl ze papieren windmolens maakte voor andere kinderen. Alina keek met grote ogen. “Betekent dit… dat ik opnieuw kan leren gelukkig te zijn?”

Seluna gaf geen antwoord, maar boog haar hoofd. Ze liet een zacht licht in de mand op haar rug vallen. Daarin zag Alina een papieren windmolen die precies leek op die van vroeger. Ze pakte het voorzichtig en glimlachte voor het eerst in lange tijd.

Vanaf die dag begon Alina weer te dromen. Ze maakte windmolens en zorgde voor de dorre tuin achter haar huis, die langzaam weer tot bloei kwam. En Seluna ging verder, haar licht delend met anderen die het pad waren kwijtgeraakt.

Moraal: Zelfs de kleinste herinnering aan vreugde kan het begin zijn van een nieuwe toekomst vol hoop.

https://www.instagram.com/reel/DDfBikuo1xEuCai8Oyajg93-1OgJMaV6sNWClg0/?igsh=c3RvcWt0dmc1Y2Zz

De kracht van klei: Godinnen en de verhalen van transformatie

Mme BluestockingLeave a comment

In mijn atelier, tussen de geur van aarde en de stille kracht van klei, ontvouwt zich telkens een bijzondere reis. Het is een reis van creatie, van verbinding, van het zichtbaar maken van wat vaak onzichtbaar blijft: de vrouwelijke energie in haar vele vormen. Een belangrijk onderdeel van mijn werk is het maken van (mythische) godinnensculpturen. Elk sculptuur dat ik maak is niet zomaar een object, maar een levend verhaal – een tastbare vertelling van de transformatieprocessen waar wij als vrouwen doorheen gaan.

De zachte kracht van klei
Klei is een bijzonder medium. Het voelt zo eenvoudig en aards, maar het draagt een diepe potentie in zich. Het laat zich vormen, veranderen en herstellen, en dat proces is voor mij een metafoor voor ons eigen leven. Als vrouwen dragen we zoveel binnen in ons: groei, pijn, loslaten, kracht en herstel. Klei geeft mij de ruimte om deze cycli uit te drukken – van kwetsbaarheid tot onstuitbare kracht, van chaos tot balans.

Wanneer ik aan een nieuw godinnen sculptuur begin, begint het proces vaak intuïtief. Soms wordt mijn aandacht getrokken door een specifiek thema: een gevoel van transformatie, een moment van stilte, of juist een krachtige eruptie van energie. Andere keren ontstaat de inspiratie uit verhalen – mythes, oude wijsheden, of de persoonlijke ervaringen van vrouwen om me heen.

De verhalen van transformatie
Elke vrouw die ik maak, vertelt een verhaal. Ze is een spiegel van onze ervaringen, een representatie van de innerlijke reis die we allemaal op onze eigen manier maken. Sommige sculpturen drukken de fase van groei uit, waarin we ons kwetsbaar voelen maar waarin zoveel potentie verscholen ligt. Andere sculpturen symboliseren loslaten – het moment waarop we het oude afwerpen, vaak met pijn, maar altijd met een belofte van ruimte voor het nieuwe.

En dan zijn er beelden van kracht: een rechte rug, een blik vol vuur, een godin die midden in haar eigen storm staat en weigert om te buigen. En herstel, de zachte omarming van onszelf na een lange reis, waarin we eindelijk ons eigen licht opnieuw vinden.

Een vrouwelijk universum
In mijn atelier ontstaat er vaak een bijzonder gevoel wanneer de godinnensculpturen samen staan. Het lijkt alsof ze onderling communiceren, alsof ze samen een verhaal weven dat groter is dan elk individueel beeld. Het is een herinnering aan hoe sterk wij als vrouwen zijn – niet alleen individueel, maar vooral samen.

Persephone

Ik zie deze sculpturen niet alleen als kunstwerken, maar ook als ankers, als kleine monumenten van de kracht van het vrouwelijke. Voor mij is het een manier om die energie tastbaar te maken, om haar verhaal een plaats te geven in ons dagelijks leven. Of het nu in een keuken staat, op een bureau, of in een vensterbank, elke sculptuur draagt dat verhaal met zich mee.

Creatie als heling
Het proces van werken met klei heeft ook mij veranderd. Het brengt me dichter bij mezelf, bij mijn eigen cycli van transformatie. Elke keer dat mijn handen door de klei glijden, herinner ik me hoe essentieel het is om tijd te nemen voor groei, loslaten en herstel. En het doet me beseffen hoe universeel deze processen zijn.

Voor mij is het maken van godinnensculpturen niet alleen een creatieve uitlaatklep, maar een diepe, helende praktijk. Het is een manier om mezelf te verbinden met een vrouwelijke energie die al eeuwenlang door de aarde stroomt – en die nog steeds leeft in ons allemaal.

Laten we deze verhalen blijven vertellen, in klei, in woorden, in onze daden. Want in die verhalen schuilt de kracht om te groeien, te helen en onszelf steeds opnieuw te hervinden.

Neem een kijkje in de winkel voor mijn laatste update:

https://thedirtypotter.nl/winkel/

Het Porseleinen Torso Vaasje: Een Reis van Creatie en Loslaten

Mme BluestockingLeave a comment

www.instagram.com/reel/DAeMp6xIz6I/

Work in progress::

Het maken van mijn porseleinen torso vaasje was niet alleen een artistiek proces, maar ook een persoonlijke oefening in het loslaten van perfectionisme. Zoals velen heb ik vaak de neiging om elk detail tot in de perfectie te willen uitvoeren, maar dit project leert me om de schoonheid te zien in het onvolmaakte.

Porselein: Een Bewuste Keuze

Voor dit project koos ik voor porselein, en dat was een weloverwogen beslissing. Porselein heeft een verfijnde elegantie, gecombineerd met een fragiele kracht die me blijft fascineren. Het leek me het perfecte medium om de delicate zachtheid van bloemen, natuur, en vrouwelijkheid te vangen en om te zetten in een kunstwerk. Werken met porselein brengt echter zijn eigen uitdagingen met zich mee; het vraagt om geduld en een flexibele aanpak, iets wat je alleen leert door te experimenteren, fouten te maken, en telkens opnieuw te proberen.

Toen ik aan het torso vaasje begon, had ik in mijn hoofd al een duidelijk beeld van hoe het eruit moest komen te zien. Elk detail moest precies kloppen—de rondingen, de textuur van de huid, de harmonie tussen vorm en leegte. Maar al snel realiseerde ik me dat porselein niet zomaar doet wat ik wil. Het is een materiaal met een eigen wil, en dat betekent dat er barstjes ontstaan, dat het zich anders vormt, dat de zachtheid niet altijd precies zo verschijnt als ik voor ogen had.

Het Loslaten van Perfectie

Juist die eigenschap van porselein dwong me om mijn streven naar perfectie los te laten. Er waren momenten waarop een barstje ontstond op een plek die ik niet had gepland, of een vorm die net wat anders uitviel dan ik wilde. Vroeger zou ik deze “onvolkomenheden” als fouten hebben gezien, als redenen om opnieuw te beginnen. Maar in plaats daarvan besloot ik ze dit keer te omarmen. Ik zag ze als onderdeel van het verhaal van het vaasje, als kenmerken die het uniek maakten.

Werken met porselein werd zo een oefening in acceptatie. De torsovorm die ik creëerde was niet alleen een eerbetoon aan de vrouwelijke vormen, maar ook aan de kwetsbaarheid en de imperfectie die inherent is aan zowel het menselijk lichaam als aan creativiteit zelf. De natuurlijke elementen en lijnen op de torso zijn als de lijnen van iemands levensverhaal—niet perfect glad, maar vol van karakter en unieke nuances.

Een Continu Proces

Loslaten van perfectionisme is voor mij geen doel dat ik zomaar bereik, het is een proces waar ik voortdurend aan werk. Iedere keer dat ik met mijn handen in de klei of porselein zit, herinner ik mezelf eraan dat de echte schoonheid zit in het proces, niet in het eindresultaat. Dit vaasje, deze torso, staat symbool voor die reis: een herinnering dat kwetsbaarheid en onvolmaaktheid net zo mooi kunnen zijn als een gladde, foutloze afwerking.

Misschien dat ik ooit nog een vaasje maak dat helemaal voldoet aan dat ideaalbeeld in mijn hoofd, maar voor nu is dit vaasje perfect in zijn eigen onvolkomenheid. Het is een stille getuige van mijn eigen groei, van mijn poging om meer los te laten, om meer in het moment te zijn, en om schoonheid te vinden in de dingen zoals ze zijn, en niet zoals ze zouden moeten zijn.

Gaia

Mme BluestockingLeave a comment

Mme Bluestocking’s Instagram::

www.instagram.com/reel/DAbvcOioRap/

Ik wil jullie mijn nieuwste creatie laten zien: een porseleinen beeld van Gaia, helemaal versierd met paddenstoelen, bloemen, bladeren, én zelfs een schattige muis en slak!

🌸🍄 Het beeld symboliseert de kracht en schoonheid van de natuur, die letterlijk door haar heen groeit.

De paddenstoelen geven een sprookjesachtige touch, de bloemen zorgen voor kleur en leven, en de kleine muis en slak brengen wat speelsheid in het geheel. 🐭🐌 Het porselein is zowel fragiel als krachtig – net als de aarde zelf. Een perfect reminder om lief te zijn voor onze planeet! 🌍

Ik ben supertrots op hoe het is geworden en kan niet wachten om te horen wat jullie ervan vinden! ✨

Persephone

Mme BluestockingLeave a comment

Even iets persoonlijk met jullie delen: Persephone, de godin die gevangen zit tussen twee werelden, symboliseert voor mij de cyclische aard van het leven, de balans tussen licht en duisternis, en de kracht van wedergeboorte. Mijn werk rond Persephone gaat niet alleen over haar mythologische verhaal, maar ook over de innerlijke strijd die we allemaal ervaren tussen transformatie en het behouden van onze wortels.

Persephone, als de dochter van Demeter, godin van de oogst, werd ontvoerd door Hades naar de onderwereld. Terwijl haar afwezigheid de aarde in een eeuwige winter bracht, zorgde haar terugkeer elke lente voor het opnieuw bloeien van de natuur. Dit dualisme van leven en dood, afwezigheid en aanwezigheid, en haar transformatie van onschuld naar wijsheid, vormt de kern van mijn kunstwerken.

Symboliek van Bloemen en Takken:

In mijn kunstwerken van Persephone combineer ik bloemen, die haar terugkeer naar de aarde symboliseren, met dorre takken, die verwijzen naar haar tijd in de onderwereld. Deze elementen worden verweven met haar lichaam om haar voortdurende dualiteit te benadrukken.


Uitdrukking van Transformatie:

Haar gezicht is vaak een mix van serene acceptatie en melancholie, verwijzend naar haar lot om elke keer opnieuw te transformeren tussen leven en dood. Ik werk met zachte lijnen in haar gelaatstrekken om haar innerlijke kracht en schoonheid te tonen, zelfs in tijden van duisternis.


Natuurlijke Texturen:

De ruwe texturen van de klei weerspiegelen het organische proces van verval en wedergeboorte. Ik gebruik natuurlijke materialen zoals takken en bladeren om de transformatieprocessen van de natuur te integreren in mijn sculpturen.


Verbinding met de Seizoenen:

In mijn werk met Persephone probeer ik het idee te vangen dat alle cycli – zowel in de natuur als in ons leven – voortkomen uit verandering. Haar verhaal is een metafoor voor de seizoenen, maar ook voor de constante veranderingen die we doormaken in ons eigen leven. Het is een herinnering dat, zelfs in de donkerste tijden, er altijd een belofte van nieuw begin en groei is.#transformatie

Clytia (Zonnebloem)

Mme BluestockingLeave a comment

Geïnspireerd door de zonnebloem in mijn tuin, besloot ik een sculptuur te maken van Clytia, de nimf uit de Griekse mythologie die veranderde in een zonnebloem. In dit beeld heb ik elementen van de zonnebloem verwerkt om zowel de schoonheid als de droefheid van haar lot te vangen.

De kleine zonnebloemblaadjes symboliseren haar geleidelijke transformatie van nimf naar bloem, terwijl de grotere bladeren haar verbondenheid met de aarde en natuur benadrukken. Deze elementen laten zien hoe Clytia één wordt met de bloem en haar metamorfose voltooit.

Haar gezicht toont schaamte en melancholie, met ogen die naar beneden zijn gericht, alsof ze de zon niet meer ziet, wat haar verlangen naar Apollo weerspiegelt. Haar haar, gevormd uit zonnebloembladeren die langs haar schouders vallen, benadrukt het transformatieproces van mens naar plant.

Deze combinatie van bloemen en bladeren in haar haar en gezicht geeft een gevoel van beweging en eenheid met de natuur, als symbool van haar uiteindelijke verandering in een zonnebloem die altijd naar de zon gericht blijft. Clytia’s tragische verhaal van onbereikbare liefde en transformatie is de kern van dit beeld.

Voor het filmpje

Keltische Godinnen in Klei: Cerridwen, Rhiannon en Elen van de Wegen

Mme BluestockingLeave a comment

De wereld van de Keltische mythologie zit vol met krachtige verhalen over godinnen die niet alleen de natuur, maar ook diepere spirituele lessen vertegenwoordigen. In mijn werk als pottenbakker en keramist put ik graag inspiratie uit oude verhalen om betekenisvolle stukken te creëren die hun energie en wijsheid belichamen. In deze blogpost wil ik drie bijzondere Keltische godinnen met jullie delen: Cerridwen, Rhiannon, en Elen van de Wegen. 

Elk van deze godinnen draagt een unieke kracht in zich die ons vandaag de dag nog steeds kan inspireren. Daarnaast vertel ik over mijn persoonlijke ervaringen en uitdagingen tijdens het creëren van hun beeldjes in klei.

Cerridwen: De Godin van Wijsheid en Transformatie

Cerridwen is een van de meest fascinerende en mysterieuze figuren in de Keltische mythologie. Ze staat bekend als de godin van wijsheid, kennis, en transformatie. Cerridwen wordt vaak afgebeeld met haar magische ketel, de “cauldron of inspiration,” waarin ze een brouwsel van wijsheid en kennis bereidt. Volgens de mythe wilde Cerridwen haar zoon, die niet gezegend was met schoonheid of charme, helpen door hem bovennatuurlijke wijsheid te geven. Het brouwsel moest echter een jaar en een dag koken, (tijdens mijn Bachelor in Engelse taal en cultuur was dit een terugkerend thema) en op de laatste dag, door een ongeluk, kreeg de jonge jongen Gwion Bach enkele druppels van de magische vloeistof te pakken. Wat volgde was een epische transformatie-achtervolging tussen Cerridwen en Gwion, waarin ze beiden verschillende vormen aannamen, totdat Gwion uiteindelijk werd gereïncarneerd als de grote dichter Taliesin.

Inspiratie voor Vandaag: Cerridwen’s verhaal is een krachtige herinnering aan het potentieel van transformatie en de zoektocht naar wijsheid. Haar ketel staat symbool voor de diepe, innerlijke processen van verandering die we allemaal doorlopen. Net als Cerridwen kunnen we in ons eigen leven de kracht van transformatie omarmen door de lessen en ervaringen—zowel de goede als de moeilijke—die op ons pad komen.

Het Creatieproces: Het boetseren van Cerridwen was voor mij een proces van diepte en geduld. Ik wilde haar weergeven als een krachtige, bijna mystieke figuur, staande bij haar ketel. De ketel zelf, als bron van transformatie en magie, was een centraal element in het beeld. Het was uitdagend om de textuur en symboliek van de ketel in de klei weer te geven, maar juist dat gaf de sculptuur zijn unieke karakter en energie. Misschien dat iemand het meteen herkent?

Cerridwen: De Godin van Wijsheid en Transformatie

Rhiannon: De Godin van Vrijheid en Magie

Rhiannon is een iconische godin in de Keltische mythologie en wordt vaak geassocieerd met paarden, magie en vrijheid. Haar verhaal begint als zij verliefd wordt op Pwyll, een sterfelijke prins. Hun liefde komt met uitdagingen en obstakels, waaronder een valse beschuldiging van het doden van haar eigen kind, wat resulteerde in jarenlange straf waarin ze als straf mensen moest dragen als een paard. Uiteindelijk wordt haar onschuld bewezen en wordt ze herenigd met haar zoon. Rhiannon’s paard, een belangrijk symbool in haar verhaal, staat voor kracht, vrijheid, en de moed om door te gaan, zelfs in de moeilijkste tijden.

Inspiratie voor Vandaag: Rhiannon leert ons door te zetten ondanks onrecht of tegenslag en trouw te blijven aan onszelf. Haar verhaal staat symbool voor innerlijke kracht, onafhankelijkheid en de durf om onze eigen waarheid te leven, ongeacht wat anderen zeggen of doen.

Het Creatieproces: Het beeld van Rhiannon creëren was een bijzonder inspirerende reis. Het paard is een symbool van kracht en vrijheid, en ik wilde deze energie vastleggen in het beeld. De vloeiende lijnen van het paard en de sterke maar zachte aanwezigheid van Rhiannon waren cruciaal in dit stuk. De balans tussen de twee figuren, hoe ze elkaar ondersteunen en versterken, was een centrale focus tijdens het creatieproces.

Rhiannon: De Godin van Vrijheid en Magie

Elen van de Wegen: Bewaker van de Paden

Elen van de Wegen, of Elen of the Ways, is een godin die minder bekend is, mar een diepe spirituele betekenis heeft. Zij wordt gezien als de beschermster van de paden, vooral de oude dierenpaden en wegen die door de natuur lopen. Elen wordt vaak afgebeeld met een hinde, wat haar verbondenheid met de natuur en het volgen van natuurlijke wegen symboliseert. Haar naam is verbonden met “de wegen”, zowel fysiek als spiritueel, en zij inspireert degenen die hun eigen unieke pad volgen, ongeacht hoe onbekend of uitdagend dat pad kan zijn.

Inspiratie voor Vandaag: Elen herinnert ons eraan om onze eigen weg te volgen en om te vertrouwen op onze intuïtie. In een wereld die vaak vaste routes en richtingen dicteert, spoort Elen ons aan om te luisteren naar onze innerlijke gids en de natuurlijke wereld om ons heen.

Het Creatieproces: Elen boetseren voelde als het brengen van een oude, bijna vergeten wijsheid naar voren. Haar verbinding met de hinde, een dier dat symbool staat voor gevoeligheid en intuïtie, was iets dat ik subtiel wilde laten doorschemeren in de sculptuur. De elegantie en kracht van de hinde, gecombineerd met de vastberaden en beschermende houding van Elen, maakten dit beeld een van mijn meest betekenisvolle creaties.

Elen van de Wegen: Bewaker van de Paden

De Reis van Mythe naar Klei

Deze Keltische godinnen brengen oude verhalen tot leven en bieden ons tijdloze lessen van wijsheid, vrijheid, en authenticiteit. Het maken van hun beeldjes in klei was voor mij meer dan alleen een artistiek proces; het was een reis die me dieper verbond met deze archetypische energieën en met mijn eigen creativiteit. Elk stuk dat ik maakte, was een ontmoeting met de eeuwenoude wijsheid die door deze godinnen spreekt.

Mijn hoop is dat deze sculpturen niet alleen visueel aanspreken, maar ook een bron van inspiratie kunnen zijn voor iedereen die ze bekijkt. Of het nu gaat om Cerridwen’s transformatieve kracht, Rhiannon’s strijd voor gerechtigheid, of Elen’s beschermende aanwezigheid over onze paden—elk van deze godinnen biedt een unieke gids en spiegel voor ons eigen leven.

En nu moeten ze eerst drogen op de kast, daarna de oven (1200 graden Celsius) in en geglazuurd worden en weer de oven in…

Klei sculptuur

Mme BluestockingLeave a comment

Vandaag heb ik voor het eerst een portret sculptuur uit klei gemaakt. Toen ik begon, had ik geen idee wie of wat er naar voren zou komen. Tot mijn grote verrassing kwam het gezicht van een Khoisan vrouw tevoorschijn, een prachtige herinnering aan de oorspronkelijke bewoners van Zuidelijk Afrika.

Mijn eerste sculptuur en wat was dit een magische moment

Khoisan vrouwen zijn al eeuwenlang de hoeders van hun gemeenschappen, met een diepe kennis van de natuur en een sterke verbondenheid met het land. Ze speelden een cruciale rol in de samenleving, als verzamelaarsters, genezers en verhalenvertellers. Hun kracht, wijsheid en doorzettingsvermogen zijn een bron van inspiratie voor mij.

Met mijn Zuid-Afrikaanse roots voel ik me diep verbonden met hun verhaal en ben ik dankbaar dat ik via mijn kunst een stukje van hun geest mag eren. 🌍✊🏽

#SculptureArt #SouthAfricanRoots