Geïnspireerd door de zonnebloem in mijn tuin, besloot ik een sculptuur te maken van Clytia, de nimf uit de Griekse mythologie die veranderde in een zonnebloem. In dit beeld heb ik elementen van de zonnebloem verwerkt om zowel de schoonheid als de droefheid van haar lot te vangen.
De kleine zonnebloemblaadjes symboliseren haar geleidelijke transformatie van nimf naar bloem, terwijl de grotere bladeren haar verbondenheid met de aarde en natuur benadrukken. Deze elementen laten zien hoe Clytia één wordt met de bloem en haar metamorfose voltooit.
Haar gezicht toont schaamte en melancholie, met ogen die naar beneden zijn gericht, alsof ze de zon niet meer ziet, wat haar verlangen naar Apollo weerspiegelt. Haar haar, gevormd uit zonnebloembladeren die langs haar schouders vallen, benadrukt het transformatieproces van mens naar plant.
Deze combinatie van bloemen en bladeren in haar haar en gezicht geeft een gevoel van beweging en eenheid met de natuur, als symbool van haar uiteindelijke verandering in een zonnebloem die altijd naar de zon gericht blijft. Clytia’s tragische verhaal van onbereikbare liefde en transformatie is de kern van dit beeld.
De wereld van de Keltische mythologie zit vol met krachtige verhalen over godinnen die niet alleen de natuur, maar ook diepere spirituele lessen vertegenwoordigen. In mijn werk als pottenbakker en keramist put ik graag inspiratie uit oude verhalen om betekenisvolle stukken te creëren die hun energie en wijsheid belichamen. In deze blogpost wil ik drie bijzondere Keltische godinnen met jullie delen: Cerridwen, Rhiannon, en Elen van de Wegen.
Elk van deze godinnen draagt een unieke kracht in zich die ons vandaag de dag nog steeds kan inspireren. Daarnaast vertel ik over mijn persoonlijke ervaringen en uitdagingen tijdens het creëren van hun beeldjes in klei.
Cerridwen: De Godin van Wijsheid en Transformatie
Cerridwen is een van de meest fascinerende en mysterieuze figuren in de Keltische mythologie. Ze staat bekend als de godin van wijsheid, kennis, en transformatie. Cerridwen wordt vaak afgebeeld met haar magische ketel, de “cauldron of inspiration,” waarin ze een brouwsel van wijsheid en kennis bereidt. Volgens de mythe wilde Cerridwen haar zoon, die niet gezegend was met schoonheid of charme, helpen door hem bovennatuurlijke wijsheid te geven. Het brouwsel moest echter een jaar en een dag koken, (tijdens mijn Bachelor in Engelse taal en cultuur was dit een terugkerend thema) en op de laatste dag, door een ongeluk, kreeg de jonge jongen Gwion Bach enkele druppels van de magische vloeistof te pakken. Wat volgde was een epische transformatie-achtervolging tussen Cerridwen en Gwion, waarin ze beiden verschillende vormen aannamen, totdat Gwion uiteindelijk werd gereïncarneerd als de grote dichter Taliesin.
Inspiratie voor Vandaag: Cerridwen’s verhaal is een krachtige herinnering aan het potentieel van transformatie en de zoektocht naar wijsheid. Haar ketel staat symbool voor de diepe, innerlijke processen van verandering die we allemaal doorlopen. Net als Cerridwen kunnen we in ons eigen leven de kracht van transformatie omarmen door de lessen en ervaringen—zowel de goede als de moeilijke—die op ons pad komen.
Het Creatieproces: Het boetseren van Cerridwen was voor mij een proces van diepte en geduld. Ik wilde haar weergeven als een krachtige, bijna mystieke figuur, staande bij haar ketel. De ketel zelf, als bron van transformatie en magie, was een centraal element in het beeld. Het was uitdagend om de textuur en symboliek van de ketel in de klei weer te geven, maar juist dat gaf de sculptuur zijn unieke karakter en energie. Misschien dat iemand het meteen herkent?
Cerridwen: De Godin van Wijsheid en Transformatie
Rhiannon: De Godin van Vrijheid en Magie
Rhiannon is een iconische godin in de Keltische mythologie en wordt vaak geassocieerd met paarden, magie en vrijheid. Haar verhaal begint als zij verliefd wordt op Pwyll, een sterfelijke prins. Hun liefde komt met uitdagingen en obstakels, waaronder een valse beschuldiging van het doden van haar eigen kind, wat resulteerde in jarenlange straf waarin ze als straf mensen moest dragen als een paard. Uiteindelijk wordt haar onschuld bewezen en wordt ze herenigd met haar zoon. Rhiannon’s paard, een belangrijk symbool in haar verhaal, staat voor kracht, vrijheid, en de moed om door te gaan, zelfs in de moeilijkste tijden.
Inspiratie voor Vandaag: Rhiannon leert ons door te zetten ondanks onrecht of tegenslag en trouw te blijven aan onszelf. Haar verhaal staat symbool voor innerlijke kracht, onafhankelijkheid en de durf om onze eigen waarheid te leven, ongeacht wat anderen zeggen of doen.
Het Creatieproces: Het beeld van Rhiannon creëren was een bijzonder inspirerende reis. Het paard is een symbool van kracht en vrijheid, en ik wilde deze energie vastleggen in het beeld. De vloeiende lijnen van het paard en de sterke maar zachte aanwezigheid van Rhiannon waren cruciaal in dit stuk. De balans tussen de twee figuren, hoe ze elkaar ondersteunen en versterken, was een centrale focus tijdens het creatieproces.
Rhiannon: De Godin van Vrijheid en Magie
Elen van de Wegen: Bewaker van de Paden
Elen van de Wegen, of Elen of the Ways, is een godin die minder bekend is, mar een diepe spirituele betekenis heeft. Zij wordt gezien als de beschermster van de paden, vooral de oude dierenpaden en wegen die door de natuur lopen. Elen wordt vaak afgebeeld met een hinde, wat haar verbondenheid met de natuur en het volgen van natuurlijke wegen symboliseert. Haar naam is verbonden met “de wegen”, zowel fysiek als spiritueel, en zij inspireert degenen die hun eigen unieke pad volgen, ongeacht hoe onbekend of uitdagend dat pad kan zijn.
Inspiratie voor Vandaag: Elen herinnert ons eraan om onze eigen weg te volgen en om te vertrouwen op onze intuïtie. In een wereld die vaak vaste routes en richtingen dicteert, spoort Elen ons aan om te luisteren naar onze innerlijke gids en de natuurlijke wereld om ons heen.
Het Creatieproces: Elen boetseren voelde als het brengen van een oude, bijna vergeten wijsheid naar voren. Haar verbinding met de hinde, een dier dat symbool staat voor gevoeligheid en intuïtie, was iets dat ik subtiel wilde laten doorschemeren in de sculptuur. De elegantie en kracht van de hinde, gecombineerd met de vastberaden en beschermende houding van Elen, maakten dit beeld een van mijn meest betekenisvolle creaties.
Elen van de Wegen: Bewaker van de Paden
De Reis van Mythe naar Klei
Deze Keltische godinnen brengen oude verhalen tot leven en bieden ons tijdloze lessen van wijsheid, vrijheid, en authenticiteit. Het maken van hun beeldjes in klei was voor mij meer dan alleen een artistiek proces; het was een reis die me dieper verbond met deze archetypische energieën en met mijn eigen creativiteit. Elk stuk dat ik maakte, was een ontmoeting met de eeuwenoude wijsheid die door deze godinnen spreekt.
Mijn hoop is dat deze sculpturen niet alleen visueel aanspreken, maar ook een bron van inspiratie kunnen zijn voor iedereen die ze bekijkt. Of het nu gaat om Cerridwen’s transformatieve kracht, Rhiannon’s strijd voor gerechtigheid, of Elen’s beschermende aanwezigheid over onze paden—elk van deze godinnen biedt een unieke gids en spiegel voor ons eigen leven.
En nu moeten ze eerst drogen op de kast, daarna de oven (1200 graden Celsius) in en geglazuurd worden en weer de oven in…
Vandaag heb ik voor het eerst een portret sculptuur uit klei gemaakt. Toen ik begon, had ik geen idee wie of wat er naar voren zou komen. Tot mijn grote verrassing kwam het gezicht van een Khoisan vrouw tevoorschijn, een prachtige herinnering aan de oorspronkelijke bewoners van Zuidelijk Afrika.
Mijn eerste sculptuur en wat was dit een magische moment
Khoisan vrouwen zijn al eeuwenlang de hoeders van hun gemeenschappen, met een diepe kennis van de natuur en een sterke verbondenheid met het land. Ze speelden een cruciale rol in de samenleving, als verzamelaarsters, genezers en verhalenvertellers. Hun kracht, wijsheid en doorzettingsvermogen zijn een bron van inspiratie voor mij.
Met mijn Zuid-Afrikaanse roots voel ik me diep verbonden met hun verhaal en ben ik dankbaar dat ik via mijn kunst een stukje van hun geest mag eren. 🌍✊🏽
🌷Na een bewogen zomer wil ik graag iets bijzonders met jullie delen. Ik ben namelijk begonnen aan een nieuw creatief project dat ik “Project Dragonfly” heb genoemd. De libel is voor mij een symbool van transformatie, flexibiliteit en de moed om buiten je comfortzone te treden. Dit project is mijn manier om deze eigenschappen te omarmen en mezelf uit te dagen op een nieuwe, onverwachte manier.
Mijn atelier is een rustige oase geworden, een plek waar ik de rust en ruimte vind die Virginia Woolf zo mooi beschreef in “A Room of One’s Own.” Het is hier, in deze kalme omgeving, dat ik de vrijheid voel om te creëren zonder de druk van perfectie of prestatie. Deze zomer heb ik veel nagedacht over hoe ik mijn leven en werk meer in lijn kan brengen met wie ik echt ben, los van wat de maatschappij van me verwacht. Ik merk dat dit vooral belangrijk is voor mijn mentale gezondheid, zeker nu ik nog steeds herstellende ben van een burn-out.
Ik leer steeds meer om de imperfecties te omarmen, en dat is een belangrijke les in mijn werk met klei—een medium waarin perfectie niet bestaat. Klei vraagt om loslaten, om het accepteren van wat is. Het helpt me om mijn ware zelf te uiten zonder de dwang om aan verwachtingen te voldoen.
Dus als ik wat minder online ben, weet dan dat het goed met me gaat—ik ben gewoon diep verzonken in een rustig, creatief proces. Ik neem de tijd om te mediteren, te creëren, en de perfectionist in mij los te laten, zodat ik met mijn handen kan vormgeven wat in mijn hoofd en hart leeft. 🌱
🌿 After an eventful summer, I’d like to share something special with you. I’ve embarked on a new creative project that I’ve named “Project Dragonfly.” For me, the dragonfly symbolizes transformation, flexibility, and the courage to step outside your comfort zone. This project is my way of embracing these qualities and challenging myself in a new, unexpected way.
My Apple tree in the garden is bearing lush green apples
My studio has become a peaceful oasis, a place where I find the calm and space that Virginia Woolf so beautifully described in “A Room of One’s Own.” It’s here, in this serene environment, that I feel the freedom to create without the pressure of perfection or performance.
Just a peak of where I’m spending my time
This summer, I spent a lot of time reflecting on how I can align my life and work more with who I truly am, apart from what society expects of me. I find this especially important for my mental health, particularly as I’m still recovering from burnout.
If you are looking for some special tea or soap, let me know.
I’m learning more and more to embrace imperfections, and that’s an important lesson in my work with clay—a medium where perfection doesn’t exist. Clay demands letting go, accepting what is. It helps me express my true self without the compulsion to meet expectations.
So if I’m less active online, know that I’m doing well—I’m just deeply immersed in a calm, creative process. I’m taking the time to meditate, create, and let go of the perfectionist in me, so I can shape with my hands what lives in my mind and heart. 🌱
There are, after all, early bloomers and late bloomers. Reflecting on my second burnout since December 2023, I’ve come to realize that I can’t push my way through or work my way out of burnout by trying harder. Instead, I need to learn to be gentler with myself and find balance in my life. Recently, I’ve discovered that spending time in nature, working in my potter’s studio, and hand-sewing have become essential parts of my healing process. Each of these activities has helped me in different ways to cope with and recover from burnout.
Embracing Nature
My husband’s hand
Spending time in nature has been incredibly therapeutic. There’s something profoundly healing about being surrounded by trees, listening to the birds, and feeling the breeze on my skin. Nature has a way of grounding me, reminding me to slow down and breathe. I’ve found that regular walks in the woods or simply sitting in my garden can help clear my mind and reduce stress. Being in nature allows me to reconnect with myself and find peace amidst the chaos.
Creating in the Potter’s Studio
Experimenting with nature and clay
Working in my potter’s studio has also been a significant part of my healing journey. The tactile experience of shaping clay with my hands is both meditative and creative. It requires focus and presence, which helps me to stay in the moment and forget about my worries. The process of creating something beautiful from raw materials is deeply satisfying and gives me a sense of accomplishment. Pottery has taught me patience and the importance of taking things one step at a time, which is a valuable lesson for someone prone to burnout.
Hand-Sewing Projects
Busy working on my 16th century hand 🪡 shift.
Lastly, my hand-sewing projects have provided a much-needed sense of calm and purpose. There’s something incredibly soothing about the repetitive motion of needle and thread, and working on a project outside in my garden with a pillow on my lap adds to the tranquility. Hand-sewing requires patience and attention to detail, which helps me to slow down and focus on the present. Completing a project, like my historical dress for Castlefest, gives me a tangible sense of progress and achievement.
The Lessons Learned
Through these activities, I’m learning to listen to my body and honor its need for rest and recovery. I’m finding that true healing comes from balancing activity with rest, creativity with stillness. I’m beginning to understand that it’s okay to take time for myself and that doing so is essential for my well-being. These activities are helping me to build a life that is more sustainable and joyful, one that allows me to bloom in my own time.
If you’re struggling with burnout, I encourage you to find activities that bring you peace and joy. Whether it’s spending time in nature, creating with your hands, or engaging in a hobby that you love, make time for the things that nourish your soul. Remember, we are not meant to function like machines. Honoring our natural limits and taking time to rest is not a luxury; it’s a necessity for a healthy, balanced life.
Yours in healing, Mme Bluestocking
🌷 Balans Vinden: Lessen van Burnout en de Weg naar Herstel
Er zijn immers vroege bloeiers en late bloeiers. Als ik terugkijk op mijn tweede burnout sinds december 2023, realiseer ik me dat ik er niet doorheen kan pushen of eruit kan werken door harder mijn best te doen. In plaats daarvan moet ik leren milder voor mezelf te zijn en balans in mijn leven te vinden. Onlangs heb ik ontdekt dat tijd doorbrengen in de natuur, werken in mijn pottenbakkerij, en handnaaien essentiële onderdelen zijn geworden van mijn herstelproces. Elk van deze activiteiten heeft me op verschillende manieren geholpen om met burnout om te gaan en te herstellen.
Omarmen van de Natuur
Tijd doorbrengen in de natuur is ongelooflijk therapeutisch gebleken. Er is iets diep helends aan omringd zijn door bomen, het luisteren naar de vogels, en het voelen van de wind op mijn huid. De natuur heeft een manier om me te aarden en me eraan te herinneren om te vertragen en adem te halen. Ik heb gemerkt dat regelmatige wandelingen in het bos of gewoon zitten in mijn tuin mijn geest kunnen verhelderen en stress verminderen. In de natuur zijn helpt me opnieuw contact te maken met mezelf en vrede te vinden temidden van de chaos.
Creëren in de Pottenbakkerij
Werken in mijn pottenbakkerij is ook een belangrijk onderdeel van mijn herstelreis geworden. De tactiele ervaring van het vormen van klei met mijn handen is zowel meditatief als creatief. Het vereist focus en aanwezigheid, wat me helpt om in het moment te blijven en mijn zorgen te vergeten. Het proces van iets moois maken van ruwe materialen is diep bevredigend en geeft me een gevoel van prestatie. Pottenbakken heeft me geduld geleerd en het belang van dingen stap voor stap nemen, wat een waardevolle les is voor iemand die vatbaar is voor burnout.
Handnaaiprojecten
Ten slotte hebben mijn handnaaiprojecten een broodnodig gevoel van rust en doel gegeven. Er is iets ongelooflijk rustgevends aan de repetitieve beweging van naald en draad, en werken aan een project buiten in mijn tuin met een kussen op mijn schoot draagt bij aan de sereniteit. Handnaaien vereist geduld en aandacht voor detail, wat me helpt te vertragen en me te concentreren op het heden. Het voltooien van een project, zoals mijn historische jurk voor Castlefest, geeft me een tastbaar gevoel van vooruitgang en prestatie.
De Geleerde Lessen
Door deze activiteiten leer ik naar mijn lichaam te luisteren en de behoefte aan rust en herstel te respecteren. Ik ontdek dat echt herstel komt van het balanceren van activiteit met rust, creativiteit met stilte. Ik begin te begrijpen dat het oké is om tijd voor mezelf te nemen en dat dit essentieel is voor mijn welzijn. Deze activiteiten helpen me een leven op te bouwen dat duurzamer en vreugdevoller is, een leven dat me toestaat in mijn eigen tijd te bloeien.
Als je worstelt met burnout, moedig ik je aan activiteiten te vinden die je vrede en vreugde brengen. Of het nu tijd doorbrengen in de natuur is, creëren met je handen, of het beoefenen van een hobby die je liefhebt, maak tijd voor de dingen die je ziel voeden. Vergeet niet, we zijn niet bedoeld om als machines te functioneren. Het respecteren van onze natuurlijke grenzen en tijd nemen om te rusten is geen luxe; het is een noodzaak voor een gezond, gebalanceerd leven.
Hello, fellow adventurers in historical cosplay! I’m super excited to share my latest project: Project Castlefest. This year, I’m planning to make my entrance at Castlefest in a hand-stitched, historically accurate, Pagan-inspired dress. Yep, you heard that right—hand-stitched! No sewing machines allowed in this medieval adventure. Plus, I’ll be doing most of my sewing outside in my garden with a pillow on my lap to keep things nice and neat. Let’s dive in!
Phase One: The Shift
An example of how a shift/smock could be made (By Drea Leed)
The shift is like the medieval version of your favorite comfy nightgown. Here’s how I’m tackling it:
1. Online Sleuthing: I’ve been diving into the deep end of the internet, from forums and YouTube tutorials to old manuscripts, for months now; looking for the perfect pattern. Turns out, medieval dressmaking is a real detective job!
2. Fabric Hunting: I think I bought linen but could be that I found a nice, soft cotton instead. It was back in 2023. So need to check my stock… Historically, linen was the go-to, but cotton isn’t too far off the mark. It’s breathable and comfy, perfect for a summer festival. Though, to be honest, I’m still need to check and I’m also debating if I should switch it up. The material I have is a beige colour and not dyed…
3. DIY Cutting Table: I won’t be able to work in my pottery studio the coming weeks, due to construction work and visitors so I’m planning on working mostly under the fig tree in my garden or inside my home. Picture me hunched over a piece of cotton on my living room floor, scissors in hand, muttering measurements. It’s a sight to behold.
4. Hand-Stitching Mania: Forget sewing machines; it’s just me, a needle, and thread. Needle in, needle out. It’s like threading a tiny yoga pose. I’ll be using a running stitch for most seams, with a backstitch for extra strength.
5. Finishing Touches: Hemming edges and adding some decorative flair. Because why not? And for this reason I’m so happy I found Bernadette Banner’s “Make, Sew and Mend”.
Some of my sources
Phase Two: The Kirtle
Now, onto the star of the show: the kirtle. This sleeveless overgarment will go over my shift, giving me that layered, medieval look. Here’s the plan:
1. History Nerd Mode: I’m gathering info like a pro—Pinterest, scholarly articles, virtual museum tours. Magazines like “The Delineator”, and an article by Dre Leed “The Well-Dress’d Peasant: 16th Century Flemish Workingwoman’s Dress” were also a huge help! You name it, I’ve probably looked at it.
2. Fabric Choices: For the kirtle, I’m going with a rich, earthy wool. Wool was another medieval favorite—warm, versatile, and durable. Plus, it gives off that rustic, “I might have just stepped out of a fairy tale” vibe. Though, who knows, I might change my mind yet again. I just hope the wool won’t be too hot… so I’m still contemplating… if you have any tips or ideas about this, please leave a comment. I would really appreciate it.
3. Pattern Drafting: Armed with my measurements, I’m back to the floor/table/any flat surface. The kirtle will lace up the front to roughly the navel, making it stylish and practical.
4. Lacing Up: I’ll be hand-sewing eyelets and threading them with hand-braided cords. It’s like a medieval corset but a lot comfier. Well so I read, still need to wear it for myself…
5. Assembly Line: Time to put it all together with careful stitches. Running stitches and backstitches are my best friends here.
6. Detailing: Hemming, finishing edges, and maybe some embroidery if I’m feeling ambitious and if there is time…
The Garden Sewing Sessions
I’ll be taking advantage of the sunny weather by sewing outside in my garden. Picture this: me, sitting on a comfy chair, with a pillow on my lap to keep the fabric nice and neat, birds chirping, and a cup of tea by my side. It’s a bit like stepping back in time, just with fewer chickens roaming around. I can’t wait for this part.
And my furry friend is always by my side
The Journey So Far
This project has been a mix of fun and learning. I’ve discovered so much about medieval clothing. There’s something magical about creating a dress entirely by hand.
With just over a month to go, I’m excited (and a bit nervous) to see if I can finish in time. Castlefest, here I come—in my hand-stitched, historically accurate (hopefully!) glory!
Stay tuned for more updates, and keep your fingers crossed for me. I’ll need all the luck I can get!
