Nationale Tulpendag: Een kleurige verrassing in januari

Ooooh, het Haagse Bos, wat een prachtige plek om te ontsnappen aan het drukke (stads)leven! Op deze frisse winterochtend besloten mijn man en ik om samen met Amna, ons “dochtertje”, een wandeling te maken. Ja, wij zijn ouders van twee hele grote kinderen bijna 20 en 18 jaar, dus hebben we een hondje als “nakomertje”… Don’t judge! Ieder geval, er is iets magisch aan een winterse wandeling, vooral als je je lekker warm hebt ingepakt, inclusief mijn heerlijke Schotse wollen handschoenen. Met Amna die vrolijk voor ons uit dartelde, was het tijd om te genieten van de rust en schoonheid van de natuur.

De ochtend begon met het rustige kraken van bladeren onder onze voeten. De paden in het Haagse Bos kronkelden voor ons uit, omringd door hoge, kale bomen die zich uitstrekten naar de grijze lucht. Het bos was stil, bijna alsof het in een diepe winterslaap verkeerde, maar toch zo vol leven op zijn eigen ingetogen manier.

Amna trippelde enthousiast heen en weer, haar pluizige staart wiegend als een klein vlaggetje. Soms stopte ze even, keek ze achterom naar ons, en rende dan weer verder. Mijn man liep naast me, zijn handen diep in zijn jaszakken, en we spraken over hoe het bos in elk seizoen zijn eigen charme heeft. Het is zo fijn om het dan hier op mijn blogje even vast te leggen om straks weer terug te kunnen vinden en te zien hoe de natuur veranderd, maar ook met jullie te delen en mijn familie ver verspreid over de hele wereld.

We kwamen al snel bij een smalle sloot die door het bos slingert. Het wateroppervlak was zo stil dat het leek alsof het de bomen en de lucht erboven perfect spiegelde. Ik bleef even staan om het in me op te nemen – de takken die zich in het water weerspiegelden leken bijna magisch. Mijn man, altijd met een oog voor detail, wees op een tak die zachtjes over het wateroppervlak gleed. Zulke kleine momenten maken een simpele wandeling toch heel bijzonder.

Terwijl we verder wandelden, rende Amna ineens opgewonden vooruit. Voor ons stond een ander hondje, zwart en wit en minstens zo enthousiast als zij. Binnen no-time dartelden ze samen door de bladeren, rennend en spelend alsof ze elkaar al jaren kenden. Het was zo’n mooi en puur moment, een herinnering aan hoe makkelijk dieren vriendschap sluiten.

Het Haagse Bos zit vol kleine verrassingen. Een van mijn favoriete momenten was toen we langs een enorme boom liepen, waarvan de stam bedekt was met felgroen mos. Het stak prachtig af tegen de donkere wintergrond. Het voelde alsof de natuur fluisterde dat, ondanks de kalmte van de winter, er altijd een sprankje leven te vinden is. Ik liep er even naartoe en raakte de stam zachtjes aan, de ruwe schors en zachte mosstructuur in mijn hand voelend. Ik keek nog even om en zag mijn man knikte instemmend – dit was zo’n plek die je even stil laat staan.

Het lange, kronkelende pad door het bos was de perfecte afsluiting van onze ochtend. De kale bomen vormden als het ware een tunnel over ons heen, terwijl de grond, naast het padje, bedekt is met een bruin tapijt van bladeren. Amna liep weer voor ons uit, af en toe een snelle blik over haar schouder werpend alsof ze ons aanmoedigde om haar te volgen. Het voelde bijna alsof we de enige mensen waren in deze verborgen oase.

Omdat het vandaag Nationale Tulpendag is in Nederland – een feestelijke dag waarop we de start van het tulpenseizoen vieren – kreeg ik nog prachtige tulpen cadeau onderweg naar huis. Misschien verwacht je tulpen pas later in het jaar, als de lente volop in bloei staat, maar niets is minder waar. In januari geven deze vrolijke bloemen ons alvast een voorproefje van het kleurrijke seizoen dat eraan komt.

Hij wist dus precies hoe hij mijn hart moest verwarmen: met prachtige tulpen. De felle kleuren – roze, rood en een vleugje geel – straalden meteen een stukje lente uit in onze winterdag. Het is zo’n klein gebaar dat zoveel vreugde brengt. Terwijl we terug naar huis reden, kon ik mijn ogen niet van de bloemen afhouden. Ze lagen op mijn schoot, stevig verpakt in het glanzende folie, en ze roken al heerlijk fris.

Nationale Tulpendag voelt als een lichtpuntje midden in de winter. Het herinnert mij eraan dat, zelfs in de donkere maanden, er altijd iets is om naar uit te kijken. Ik keek er zo naar uit om deze prachtige bloemen thuis in een vaas te zetten en mijn huis met hun vrolijke kleuren op te fleuren en dit is het resultaat. Mooi he? En echt niet duur, ze zijn in de aanbieding bij AH 2 bossen voor €8,-.

Nou dus tulpen in januari – wie had dat gedacht? Maar het voelt zo typisch Nederlands, met die eindeloze liefde voor bloemen en het vieren van kleine momenten. Vandaag ben ik niet alleen dankbaar voor de natuur en de rust van onze wandeling, maar ook voor deze kleurrijke herinnering aan wat komen gaat. Een perfecte afsluiting van een mooie dag!

Tulpen hebben niet veel water nodig; een klein laagje van ongeveer 5-10 centimeter in de vaas is genoeg, zodat alleen de stelen het water raken. Zorg ervoor dat je het water elke 2-3 dagen ververst en daarbij een klein stukje van de steel afsnijdt, zodat ze fris blijven en beter water kunnen opnemen. Ik noem dit wel high maintenance, maar zeker de moeite waard, want dan gaan ze zoveel langer mee en veel meer waarde voor geld. Zorg dat de vaas op een koele plek staat, uit de buurt van direct zonlicht, tocht of een verwarming. Een handige truc om tulpen langer mooi te houden, is om ze ’s nachts in een koelere ruimte te zetten. Nog een tip: als je graag rechte tulpen wilt, kun je ze even in een krant wikkelen en in koud water laten staan. Met een beetje aandacht geniet je nog langer van hun vrolijke kleuren! Maar dat doe ik vandaag niet, want ik heb een enorm leuke nieuwe kleurvolle project die vandaag van start gaat.. Daar volgende keer meer over 🙂

Dus ga ik nu even met een grote pot thee en tevreden op de bank ploffen met mijn projectje! Dit soort momenten, zo simpel en toch zo speciaal, zijn precies waar ik van hou. Wat houd jou bezig? Ben jij bezig met een leuk project? Ik lees graag waar jij mee bezig bent. Laat gerust een berichtje achter!

De natuur in het Haagse Bos heeft ons weer laten zien hoe mooi en rustgevend het leven kan zijn, zelfs in de koudste maanden van het jaar. Winter in Den Haag is absoluut niet zo grauw en grijs als je zou denken, en ik voel me zo dankbaar dat we dit met elkaar en Amna kunnen delen. Wat een heerlijke ochtend!

Fabel: De Stille Woudbewaker

Diep in het hart van het Grote Bos stond Fedor, de Stille Woudbewaker. Zijn lichaam leek op een knoestige boom, met een brede snuit en lange, uitgerekte oren die op takken leken. Zijn armen, stevig en stil, waren als oude wortels die alles met de aarde verbonden. Fedor sprak nooit, bewoog nauwelijks, maar waakte in stilte over het bos en alles wat daarin leefde.

De dieren fluisterden verhalen over Fedor. Sommigen geloofden dat hij de geest van het bos was, anderen zeiden dat hij de hoeder van balans en rust was. Wat zeker was, was dat Fedor altijd in de schaduw van de eeuwenoude bomen stond en leek te luisteren naar elk geluid, hoe klein ook.

Op een dag kwam een jonge eekhoorn naar Fedor toe. “Ik voel me nutteloos,” piepte het diertje. “Ik ben klein en zwak, en niemand merkt me op. Wat voor verschil kan ik maken in dit grote bos?”

Fedor bleef zoals altijd stil. Maar de eekhoorn merkte iets vreemds: een blad dwarrelde langzaam naar beneden en landde precies voor zijn pootjes. Toen hij het oppakte, hoorde hij het fluisteren van de wind en zag hij hoe andere bladeren zachtjes wiegden in de lucht. Langzaam begon hij te begrijpen dat zelfs het kleinste blad een rol speelt in het geheel: het vangt zonlicht, geeft schaduw, valt en voedt de aarde.

Met hernieuwde energie begon de eekhoorn noten te verzamelen en gaten in bomen te vullen, niet langer twijfelend aan zijn rol in het bos.

Vanaf die dag begrepen de dieren dat Fedor niet alleen luisterde, maar dat hij hen liet zien hoe de natuur werkt: in stilte, in samenwerking, en in de kracht van elk klein deel van het grotere geheel.

Moraal:
Je hoeft niet groot of luid te zijn om een verschil te maken. Zelfs de kleinste bijdragen kunnen een grote impact hebben op het geheel.

Het Fabeltje van Uiliane de Wijze

In een betoverd winterbos, waar de sneeuw nooit smolt en de sterren altijd leken te dansen, woonde Uiliane de Wijze. Ze was een bijzondere uilenvrouw, geboren uit klei die was vermengd met de aarde van eeuwenoude verhalen. Haar grote ogen, diep geëtst met rimpels van wijsheid, konden niet alleen de nacht doorgronden, maar ook de geheimen van het hart.

Uiliane stond bekend als de Bewaakster van Vergeten Fabels. Iedereen die een oud verhaal dreigde te vergeten, hoorde haar zachte stem in hun dromen. Ze droeg een mantel van mos en een jurk geweven van elfenhaar, en aan haar voeten lagen wortels die ooit aan haar eigen nest hadden gegroeid. Maar wat haar echt magisch maakte, was haar vermogen om met één blik elk verloren verhaal weer tot leven te wekken.

Op een nacht, tijdens de jaarlijkse Midwinterviering van het bos, verscheen Uiliane voor een kring van dieren. “Wie van jullie,” vroeg ze met haar zachte, hese stem, “durft het langste vergeten verhaal van deze wereld te vinden en terug te brengen?” Het was niet zomaar een vraag, maar een uitdaging die slechts door de dapperste dieren werd aangenomen.

Een kleine, verlegen muis genaamd Pimpernel stak zijn poot op. Onder Uiliane’s kalme blik groeide zijn moed, en hij vertrok op een avontuur dat niemand ooit had durven dromen. Toen hij maanden later terugkeerde met een verhaal over een ster die verliefd werd op de aarde, glimlachte Uiliane tevreden. “Elke ster heeft een plek in de hemel, en elk verhaal een plek in ons hart,” fluisterde ze, terwijl haar ogen glinsterden in het kaarslicht.

Uiliane kreeg hierdoor een nieuwe naam in het bos: “De Herinneraar.” Maar onder de mensen bleef ze bekend als Uiliane de Wijze, een stille herinnering dat in de meest eenvoudige, aardse dingen – zoals een sculptuur van klei – de kracht van een verhaal schuilt.

De moraal van het fabeltje is: “Elk verhaal, hoe klein of vergeten ook, heeft waarde en verdient een plek in ons hart. Het zijn de verhalen die ons verbinden met onze oorsprong en ons helpen onze weg te vinden, zelfs in de donkerste nachten.”

Het verhaal van Uiliane herinnert ons eraan dat we soms moed nodig hebben om verloren herinneringen en oude wijsheden te herontdekken, en dat juist in het eenvoudige en vergankelijke – zoals klei, dromen of vergeten verhalen – de grootste magie schuilt.

De Fabel van Seluna, de Waker van Dwalend Licht

Lieve lezers,

Seluna is nog maar net uit mijn handen ontstaan, maar ik kan niet wachten om haar met jullie te delen – én haar allereerste verhaal! Wat vinden jullie van haar? Ik ben ontzettend benieuwd naar jullie gedachten, dus laat het me vooral weten. Dat zou me enorm blij maken!

Er was eens een magisch wezen genaamd Seluna, met de gratie van een geitje en de zachtheid van een muis. Op haar rug droeg ze een kleine mand, en in haar buik brandde een vlam die nooit doofde. Het licht dat door de gaatjes in haar huid straalde, vertelde verhalen aan hen die het nodig hadden.

Seluna leefde aan de rand van het Rijk van Verloren Hoop, een plek waar mensen vaak verdwaalden in verdriet en zorgen. Ze dwaalde ‘s nachts door de velden, haar zachte licht dansend als sterren die fluisterden: “Je bent niet alleen.”

Op een koude, stille avond ontmoette Seluna een klein meisje, Alina, die op een oude boomstronk zat. Haar schouders hingen laag, haar ogen waren leeg. “Ik weet niet meer hoe ik blij moet zijn,” fluisterde ze.

Seluna ging naast haar zitten en liet haar vlam stralen. De schaduwen op de grond begonnen te bewegen en vormden een verhaal: een klein meisje dat een papieren windmolen maakte, lachend en rennend door een weiland. Alina herkende zichzelf in de beelden en fluisterde: “Dat was ik, lang geleden.”

Seluna’s kaars flakkerde, en de schaduwen veranderden. Ze toonden het meisje opnieuw, ouder, staand in een tuin vol bloemen, terwijl ze papieren windmolens maakte voor andere kinderen. Alina keek met grote ogen. “Betekent dit… dat ik opnieuw kan leren gelukkig te zijn?”

Seluna gaf geen antwoord, maar boog haar hoofd. Ze liet een zacht licht in de mand op haar rug vallen. Daarin zag Alina een papieren windmolen die precies leek op die van vroeger. Ze pakte het voorzichtig en glimlachte voor het eerst in lange tijd.

Vanaf die dag begon Alina weer te dromen. Ze maakte windmolens en zorgde voor de dorre tuin achter haar huis, die langzaam weer tot bloei kwam. En Seluna ging verder, haar licht delend met anderen die het pad waren kwijtgeraakt.

Moraal: Zelfs de kleinste herinnering aan vreugde kan het begin zijn van een nieuwe toekomst vol hoop.

https://www.instagram.com/reel/DDfBikuo1xEuCai8Oyajg93-1OgJMaV6sNWClg0/?igsh=c3RvcWt0dmc1Y2Zz

De Overgang van Herfst naar Winter: Een Reflectie op het Jaarwiel

Terwijl ik gisteren door het bos liep, voelde ik de herfst volop om me heen. De bomen stonden in vuur en vlam, hun bladeren in schitterende tinten van diep oranje, warm geel en gloeiend rood. Het was alsof de natuur nog even haar mooiste kleuren liet zien voordat ze zich terugtrekt in de rust en stilte van de winter. Maar terwijl ik daar stond, kwam de vraag in me op: waar bevinden we ons nu eigenlijk op het jaarwiel? En wat gebeurt er precies in deze overgang van herfst naar winter? Met Yule – de viering van de winterwende – die op 21 december voor de deur staat, begint de winter officieel. Maar deze tussentijd, deze overgangsfase, lijkt zo bijzonder en krachtig. Het is alsof de natuur zich voorbereidt op iets dieps, iets dat vaak over het hoofd wordt gezien in ons moderne, haastige leven.

De Herfstrust: Een Laatste Glimp van Leven en Kleur

De herfst, die we nu nog volop ervaren, is een seizoen van overvloed en loslaten. De bomen werpen hun bladeren af, geven hun laatste kleuren prijs en bereiden zich voor op de koude maanden. Deze tijd van het jaar heeft een bijzondere magie. De frisse geur van vochtige aarde, het kraken van gevallen bladeren onder onze voeten, en de zachte mist die de vroege ochtenden omhult – alles voelt intens, levendig en toch doordrenkt van vergankelijkheid.

We bevinden ons nu op een kantelpunt, in de laatste adem van de herfst. Dit seizoen nodigt ons uit om na te denken over wat we achter ons laten, om los te laten wat niet langer dient. Net zoals de natuur zich van oude bladeren ontdoet, mogen wij ook onze ‘oude bladeren’ laten vallen: gedachten, patronen of zorgen die we niet meer willen meenemen naar het nieuwe jaar. Dit proces van loslaten is een voorbereiding op de winter, een fase van stilte en introspectie.

De Donkere Tijd en de Wijsheid van Stilte

Vanaf Samhain, het Keltische nieuwjaarsfeest op 31 oktober, gaan we de donkerste tijd van het jaar in. De dagen worden korter, de nachten langer, en de natuur trekt zich langzaam terug. Dit wordt vaak ervaren als een tijd van naar binnen keren, zowel letterlijk als figuurlijk. De natuur ademt in en wij ademen mee. Het is alsof de wereld om ons heen zich klaarmaakt voor een periode van rust en reflectie.

Op het jaarwiel bevindt deze periode zich tussen de herfst en de winter, een seizoen dat symbool staat voor het laten rusten van zaden in de aarde. Wat we nu zaaien in onze gedachten en intenties, krijgt in de winter de tijd om te rijpen. De stilte van deze donkere periode heeft een eigen wijsheid. Het is een uitnodiging om niet alleen stil te staan bij wat we loslaten, maar ook bij wat we willen voeden in onszelf, wat in het donker mag groeien voordat het in de lente weer tot leven komt.

Yule: De Winterwende en het Licht dat Terugkeert

De overgang naar de winter vindt officieel plaats op 21 december, tijdens de winterwende, ook wel Yule genoemd. Dit moment markeert het dieptepunt van de donkere periode. Op de kortste dag en de langste nacht van het jaar vieren we het terugkerende licht. Na Yule beginnen de dagen weer langzaam langer te worden. Hoewel de winter nog maar net begint, draagt de belofte van de zon in zichzelf al de hoop van nieuw leven en groei.

In deze tijd draait alles om balans en hernieuwing. Yule herinnert ons eraan dat, zelfs in de diepste duisternis, het licht nooit helemaal verdwijnt. Het is een tijd om naar binnen te keren, om warmte te vinden bij elkaar en ons voor te bereiden op het nieuwe dat zal komen. In de natuur lijkt alles stil, maar onder de grond gebeurt er van alles – wortels groeien, zaden worden gevoed en slapende knoppen wachten op hun tijd om uit te komen.

De Betekenis van de Overgang

Deze overgang van herfst naar winter is intens en rijk aan symboliek. Het voelt misschien minder subtiel dan de verandering tussen lente en zomer, omdat het gepaard gaat met een voelbare verschuiving in de energie om ons heen. Waar de lente ons doet ontwaken en de zomer ons uitnodigt om voluit te leven, nodigt de herfst ons uit tot reflectie en de winter tot bezinning. Er is een diepe schoonheid in deze cyclus van het jaar: het herinnert ons aan de eeuwige beweging van leven, dood en wedergeboorte.

Als we stilstaan bij deze overgang, krijgen we de kans om ons opnieuw te verbinden met de ritmes van de natuur. We kunnen voelen dat, net als de natuur, ook wij rust en stilte nodig hebben om uiteindelijk opnieuw tot bloei te komen. Deze periode leert ons dat het loslaten, het wachten, en de stilte hun eigen betekenis hebben – net zoals de kleurrijke overvloed van de herfst en het licht van de zomer.

Dus terwijl ik door het herfstbos loop en de kleuren bewonder, laat ik me meevoeren door deze overgang. Het is een tijd van naar binnen keren, van geduld en vertrouwen. Want zoals de natuur zich klaarmaakt voor de winter, zo bereiden wij ons voor op wat komen gaat. De overgang naar winter is niet het einde van iets, maar het begin van een nieuwe cyclus. Een tijd om te rusten, te koesteren en te dromen – in de stilte, met de belofte van licht dat altijd terug zal keren.

💕✨ Geniet van alle magie die deze tijd te bieden heeft!

✨ Ontdek de Godin in Jou met Klei en Kruiden ✨

Wil je je vrouwelijkheid eren, je intuïtie voeden en je creativiteit vrij laten stromen? Meld je dan aan voor de Godin Workshop en ontdek je innerlijke kracht! Op vrijdag 6 december, 21 februari en 7 maart bied ik deze bijzondere workshop aan, en tot 31 december kun je boeken met een speciale korting.

Tijdens deze dag neem je de tijd voor jezelf en maak je in een intieme, veilige omgeving een uniek godinnenbeeld dat jouw vrouwelijke energie en kracht belichaamt. Met natuurlijke klei en kruiden ga je aan de slag en breng je de symboliek en intentie van jouw innerlijke godin tot leven.

Wat kun je verwachten?
🌸 Meditatie en intentie: Begin de dag met een rustgevende meditatie om je te verbinden met je innerlijke godin en zet jouw persoonlijke intentie.
🌿 Creatieproces met klei en kruiden: Gebruik intuïtieve technieken om jouw godinnenbeeld te vormen en voeg gedroogde kruiden toe voor extra symboliek.
🌼 Kleine groep voor persoonlijke aandacht: Maximaal 5 deelnemers per workshop, zodat er ruimte is voor individuele begeleiding en een warme, intieme sfeer.
🌱 Sacred space en sisterhood: Geniet van een veilige, inspirerende ruimte waar je kunt delen, creëren en jezelf kunt zijn.

Wat neem je mee naar huis?
✨ Een uniek godinnenbeeld dat symbool staat voor jouw vrouwelijke energie, kracht en creativiteit
✨ Een kruidenamulet om je intentie te verankeren
✨ Een diepe verbinding met jezelf en met de andere vrouwen in de groep

📅 Data: 6 december, 21 februari, 7 maart
🕰 Tijd: 10:00 – 15:30 uur (inloop vanaf 9:30 uur)
📍 Locatie: The Dirty Potter Atelier in Den Haag (Ypenburg)

💰 Kosten: €119,- tijdelijk voor €99,- per persoon bij boeking voor 31 december
🍃 Inclusief: Koffie, thee, frisdranken, lekkernijen en een biologische vegetarische lunch

🔗 Reserveer nu je plek in de winkel: https://thedirtypotter.nl en geef jezelf een dag van creativiteit en zelfontdekking cadeau! Maximaal 5 vrouwen per workshop, dus wees er snel bij.

Laat je innerlijke godin stralen en ontdek de kracht van creatie met klei en kruiden!

De Magie van Materialen – Klei, Aardewerk en Porselein + Sneak Peek naar mijn Sterrenmantel Kaarsenhouders

Na mijn laatste blog over de porseleinen boomvaasjes, kreeg ik veel vragen over de materialen waarmee ik werk. Het voelt bijna alsof elk materiaal zijn eigen persoonlijkheid en ziel heeft, en ik wil jullie daar graag iets meer over vertellen. Klei, aardewerk en porselein – drie vormen van keramiek, elk met hun eigen charme en eigenschappen. Elk stuk dat ik maak, wordt door deze materialen gevormd en krijgt daardoor zijn eigen unieke uitstraling.

En ja, ik ben momenteel ook bezig met een heel nieuw en bijzonder project dat ik graag met jullie wil delen. Maar daarover zometeen meer… Ik verklap alvast dat het iets met sterren te maken heeft en dat jullie er al eerder een glimp van kunnen opvangen. Laten we eerst in de wereld van de materialen duiken!

Klei – De Oerbron

Klei is het begin van alles, een puur en aards materiaal. Het voelt zacht en kneedbaar aan en laat zich vormen naar wat je maar wilt, van de eenvoudigste pot tot de meest gedetailleerde sculpturen. Klei is als een vriendelijke metgezel die zich aanpast en meebeweegt, maar die ook vraagt om geduld en respect. Wanneer klei eenmaal gebakken wordt, verandert het voorgoed. Die transformatie is prachtig en een beetje magisch – alsof je iets teruggeeft aan de aarde in een nieuwe, blijvende vorm.

Aardewerk – Warm en Robuust

Als klei eenmaal is gebakken op een iets lagere temperatuur, noemen we het aardewerk. Dit materiaal heeft een warme, rustieke uitstraling en voelt zwaarder en robuuster aan. Aardewerk is een beetje zoals een trouwe vriend die altijd klaarstaat; het heeft een bepaalde stevigheid, een soort stoere charme. De structuur blijft wat poreus, wat betekent dat ik vaak een glazuurlaag toevoeg om het waterdicht te maken. Hierdoor krijgen aardewerken stukken een warme glans die elk hoekje en randje extra benadrukt. Aardewerk voelt als thuiskomen – warm, aards en vol karakter.

Porselein – Fijn en Mysterieus

En dan, als laatste, is er porselein. Porselein is voor mij het meest betoverende materiaal – het heeft een zachte, haast etherische uitstraling en is tegelijk sterk en verfijnd. Het wordt op veel hogere temperaturen gebakken dan aardewerk, en daardoor ontstaat een gladde, soms licht doorschijnende structuur die heel bijzonder aanvoelt. Porselein vraagt om liefdevolle aandacht, om precieze bewegingen en een rustige hand. Het is als een stille, mysterieuze vriend die zich niet zomaar prijsgeeft, maar als je de tijd neemt om het te leren kennen, ontvouwt het zich in al zijn pracht. Mijn boomvaasjes zijn van dit porselein gemaakt, en ik denk dat je die magie echt voelt wanneer je ze in handen hebt.

De Nieuwe Sterrenmantel Kaarsenhouders – Een Ode aan het Sterrenkind

Nu we het over magie hebben, wil ik jullie graag vertellen over mijn nieuwste project: de Sterrenmantel kaarsenhouders. Deze serie is geïnspireerd op de schoonheid van de nachtelijke hemel, met een zachte, sprankelende gloed die doet denken aan sterrenlicht. Een lieve klant noemde ze “sterrenkinderen,” en die naam raakte me diep. Deze kaarsenhouders zijn een eerbetoon aan het sterrenkind in ieder van ons – aan dat deel van ons dat verlangt naar warmte, licht en een beetje betovering in het dagelijks leven.

Vanaf 1 december zullen de Sterrenmantel kaarsenhouders te koop zijn in mijn webshop op www.thedirtypotter.nl. Maar speciaal voor mijn trouwe lezers en volgers is er een klein geheim: je kunt je nu inschrijven voor mijn nieuwsbrief, en daarmee krijg je vroege toegang tot de collectie én 10% korting op je eerste bestelling. Zo kun je alvast een Sterrenmantel kaarsenhouder in huis halen om je winteravonden te verlichten.

Ik hoop dat jullie net zo uitkijken naar deze collectie als ik! Bedankt voor het lezen en voor jullie nieuwsgierigheid naar mijn werk – het betekent de wereld voor me.

https://www.instagram.com/reel/DCBsFw9I3xX/?igsh=eGZxd2VrYjFvdzg=
https://www.instagram.com/reel/DCEnAHToHmZ/?igsh=MTdpazVkeHdhNGFmZQ==

Gaia

Mme Bluestocking’s Instagram::

www.instagram.com/reel/DAbvcOioRap/

Ik wil jullie mijn nieuwste creatie laten zien: een porseleinen beeld van Gaia, helemaal versierd met paddenstoelen, bloemen, bladeren, én zelfs een schattige muis en slak!

🌸🍄 Het beeld symboliseert de kracht en schoonheid van de natuur, die letterlijk door haar heen groeit.

De paddenstoelen geven een sprookjesachtige touch, de bloemen zorgen voor kleur en leven, en de kleine muis en slak brengen wat speelsheid in het geheel. 🐭🐌 Het porselein is zowel fragiel als krachtig – net als de aarde zelf. Een perfect reminder om lief te zijn voor onze planeet! 🌍

Ik ben supertrots op hoe het is geworden en kan niet wachten om te horen wat jullie ervan vinden! ✨

Finding Balance: Lessons from Burnout and the Path to Healing

::Dutch translation below🌷::

There are, after all, early bloomers and late bloomers. Reflecting on my second burnout since December 2023, I’ve come to realize that I can’t push my way through or work my way out of burnout by trying harder. Instead, I need to learn to be gentler with myself and find balance in my life. Recently, I’ve discovered that spending time in nature, working in my potter’s studio, and hand-sewing have become essential parts of my healing process. Each of these activities has helped me in different ways to cope with and recover from burnout.

Embracing Nature

My husband’s hand

Spending time in nature has been incredibly therapeutic. There’s something profoundly healing about being surrounded by trees, listening to the birds, and feeling the breeze on my skin. Nature has a way of grounding me, reminding me to slow down and breathe. I’ve found that regular walks in the woods or simply sitting in my garden can help clear my mind and reduce stress. Being in nature allows me to reconnect with myself and find peace amidst the chaos.

Creating in the Potter’s Studio

Experimenting with nature and clay

Working in my potter’s studio has also been a significant part of my healing journey. The tactile experience of shaping clay with my hands is both meditative and creative. It requires focus and presence, which helps me to stay in the moment and forget about my worries. The process of creating something beautiful from raw materials is deeply satisfying and gives me a sense of accomplishment. Pottery has taught me patience and the importance of taking things one step at a time, which is a valuable lesson for someone prone to burnout.

Hand-Sewing Projects

Busy working on my 16th century hand 🪡 shift.

Lastly, my hand-sewing projects have provided a much-needed sense of calm and purpose. There’s something incredibly soothing about the repetitive motion of needle and thread, and working on a project outside in my garden with a pillow on my lap adds to the tranquility. Hand-sewing requires patience and attention to detail, which helps me to slow down and focus on the present. Completing a project, like my historical dress for Castlefest, gives me a tangible sense of progress and achievement.

The Lessons Learned

Through these activities, I’m learning to listen to my body and honor its need for rest and recovery. I’m finding that true healing comes from balancing activity with rest, creativity with stillness. I’m beginning to understand that it’s okay to take time for myself and that doing so is essential for my well-being. These activities are helping me to build a life that is more sustainable and joyful, one that allows me to bloom in my own time.

If you’re struggling with burnout, I encourage you to find activities that bring you peace and joy. Whether it’s spending time in nature, creating with your hands, or engaging in a hobby that you love, make time for the things that nourish your soul. Remember, we are not meant to function like machines. Honoring our natural limits and taking time to rest is not a luxury; it’s a necessity for a healthy, balanced life.

Yours in healing, Mme Bluestocking

🌷 Balans Vinden: Lessen van Burnout en de Weg naar Herstel

Er zijn immers vroege bloeiers en late bloeiers. Als ik terugkijk op mijn tweede burnout sinds december 2023, realiseer ik me dat ik er niet doorheen kan pushen of eruit kan werken door harder mijn best te doen. In plaats daarvan moet ik leren milder voor mezelf te zijn en balans in mijn leven te vinden. Onlangs heb ik ontdekt dat tijd doorbrengen in de natuur, werken in mijn pottenbakkerij, en handnaaien essentiële onderdelen zijn geworden van mijn herstelproces. Elk van deze activiteiten heeft me op verschillende manieren geholpen om met burnout om te gaan en te herstellen.

Omarmen van de Natuur

Tijd doorbrengen in de natuur is ongelooflijk therapeutisch gebleken. Er is iets diep helends aan omringd zijn door bomen, het luisteren naar de vogels, en het voelen van de wind op mijn huid. De natuur heeft een manier om me te aarden en me eraan te herinneren om te vertragen en adem te halen. Ik heb gemerkt dat regelmatige wandelingen in het bos of gewoon zitten in mijn tuin mijn geest kunnen verhelderen en stress verminderen. In de natuur zijn helpt me opnieuw contact te maken met mezelf en vrede te vinden temidden van de chaos.

Creëren in de Pottenbakkerij

Werken in mijn pottenbakkerij is ook een belangrijk onderdeel van mijn herstelreis geworden. De tactiele ervaring van het vormen van klei met mijn handen is zowel meditatief als creatief. Het vereist focus en aanwezigheid, wat me helpt om in het moment te blijven en mijn zorgen te vergeten. Het proces van iets moois maken van ruwe materialen is diep bevredigend en geeft me een gevoel van prestatie. Pottenbakken heeft me geduld geleerd en het belang van dingen stap voor stap nemen, wat een waardevolle les is voor iemand die vatbaar is voor burnout.

Handnaaiprojecten

Ten slotte hebben mijn handnaaiprojecten een broodnodig gevoel van rust en doel gegeven. Er is iets ongelooflijk rustgevends aan de repetitieve beweging van naald en draad, en werken aan een project buiten in mijn tuin met een kussen op mijn schoot draagt bij aan de sereniteit. Handnaaien vereist geduld en aandacht voor detail, wat me helpt te vertragen en me te concentreren op het heden. Het voltooien van een project, zoals mijn historische jurk voor Castlefest, geeft me een tastbaar gevoel van vooruitgang en prestatie.

De Geleerde Lessen

Door deze activiteiten leer ik naar mijn lichaam te luisteren en de behoefte aan rust en herstel te respecteren. Ik ontdek dat echt herstel komt van het balanceren van activiteit met rust, creativiteit met stilte. Ik begin te begrijpen dat het oké is om tijd voor mezelf te nemen en dat dit essentieel is voor mijn welzijn. Deze activiteiten helpen me een leven op te bouwen dat duurzamer en vreugdevoller is, een leven dat me toestaat in mijn eigen tijd te bloeien.

Als je worstelt met burnout, moedig ik je aan activiteiten te vinden die je vrede en vreugde brengen. Of het nu tijd doorbrengen in de natuur is, creëren met je handen, of het beoefenen van een hobby die je liefhebt, maak tijd voor de dingen die je ziel voeden. Vergeet niet, we zijn niet bedoeld om als machines te functioneren. Het respecteren van onze natuurlijke grenzen en tijd nemen om te rusten is geen luxe; het is een noodzaak voor een gezond, gebalanceerd leven.

In herstel, Mme Bluestocking

A Day to Cherish: Our Delightful Outing

:: Dutch translation below 🌷::

Oh, what a beautiful day we had yesterday! It was one of those days filled with charming moments and wonderful experiences, truly a day to treasure and share.

Elburg, The Netherlands 2024

Our little adventure started in the picturesque town of Elburg, a place that simply exudes charm with its historic core and peaceful surroundings.

Here behind lays the Cloister Garden

A Magical Concert in the Cloister Garden

Our first stop was the enchanting cloister garden in Elburg, where we were lucky enough to attend a Vivaldi concert.

Picture this: a lush, green garden, peaceful and serene, providing the perfect backdrop for the mesmerizing melodies of Vivaldi’s Four Seasons.

Oeps the yellow nails are trying to make an appearance

Even though we had a bit of rain now and then, it didn’t dampen our spirits at all. Each guest was thoughtfully given a poncho, and the soft patter of rain on our ponchos created a lovely, soothing background to the music.

The magic of the afternoon was truly enhanced by the birds that seemed to join in with the concert. Their natural songs intertwined beautifully with the violin’s notes, making it feel as if the entire garden was alive with music. It was as though we had stepped into another world, surrounded by the harmonious blend of baroque music and nature’s beauty.

All in jolly spirit | Family fun

Discoveries in the Dr. A. Vogel Gardens

The entrance to the biggest herbal garden in The Netherlands, I think.🤔

After the concert, we made our way to the Dr. A. Vogel gardens, renowned for their medicinal herbs and plants.

We wandered through the lush beds of herbs and flowers, not just looking, but also smelling and tasting.

White Sage

The air was filled with the delightful scents of lavender, rosemary, and thyme. It was a true feast for the senses! We discovered new flavors and healing properties of plants that we might have otherwise overlooked.

Smul tuin = pleasure garden / taste garden / enjoyment garden

One of the highlights of our visit was the barefoot path.

There’s something so liberating about taking off your shoes and walking barefoot over different natural surfaces.

Full contact with Mother Nature

From soft grass and warm sand to cool pebbles and squishy mud – every step was a new experience, bringing us closer to nature in the most delightful way.

Scheep’s wool

Culinary Indulgence at De Ossenstal

Our afternoon ended with a visit to De Ossenstal, a restaurant famous for its pancakes and its beautiful setting in the Veluwe woods. We treated ourselves to delicious pancakes, crispy at the edges and perfectly golden brown. The choices were plentiful and tempting, but I finally settled on a classic pancake with cheese, pineapple, onion, bell pepper, and syrup – simply scrumptious!

No meal is complete without a good drink, so I indulged in a Midas triple beer. This artisanal beer, rich and full of flavor, was the perfect end to our culinary treat. As we savored our beer, we enjoyed the view of the green fields, live-streamed on a large screen in the restaurant, adding to the serene and cozy atmosphere.

A Day to Treasure

Yesterday was a day filled with new discoveries, beautiful music, and delicious food and drink. It was a day where we could truly relax and enjoy all the lovely things this area has to offer. We’re already looking forward to more special moments like this and discovering new places soon.

So, here’s to more adventures and delightful days ahead!

🌷 Een Dag om te Koesteren: Onze Heerlijke Uitstap

Oh, wat hadden we gisteren een prachtige dag! Het was een van die dagen gevuld met charmante momenten en wonderlijke ervaringen, echt een dag om te koesteren en te delen. Ons kleine avontuur begon in het pittoreske stadje Elburg, een plek die gewoon straalt van charme met zijn historische kern en vredige omgeving.

Een Magisch Concert in de Kloostertuin

Onze eerste stop was de betoverende kloostertuin in Elburg, waar we het geluk hadden om een Vivaldi-concert bij te wonen. Stel je dit voor: een weelderige, groene tuin, rustig en sereen, die het perfecte decor vormde voor de betoverende melodieën van Vivaldi’s Vier Jaargetijden. Hoewel we af en toe wat regen hadden, deed dat onze stemming helemaal geen kwaad. Elke gast kreeg doordacht een poncho, en het zachte getik van regen op onze poncho’s zorgde voor een heerlijk rustgevende achtergrond bij de muziek.

De magie van de middag werd echt versterkt door de vogels die leken mee te doen met het concert. Hun natuurlijke gezang verweefde zich prachtig met de vioolnoten, waardoor het voelde alsof de hele tuin tot leven kwam met muziek. Het was alsof we in een andere wereld waren gestapt, omringd door de harmonieuze mix van barokmuziek en de schoonheid van de natuur.

Ontdekkingen in de Dr. A. Vogel Tuinen

Na het concert gingen we naar de Dr. A. Vogel tuinen, beroemd om hun geneeskrachtige kruiden en planten. We wandelden door de weelderige bedden van kruiden en bloemen, niet alleen kijkend, maar ook ruikend en proevend. De lucht was gevuld met de heerlijke geuren van lavendel, rozemarijn en tijm. Het was een waar feest voor de zintuigen! We ontdekten nieuwe smaken en geneeskrachtige eigenschappen van planten die we anders misschien over het hoofd zouden zien.

Een van de hoogtepunten van ons bezoek was het blotevoetenpad. Er is iets zo bevrijdend aan het uittrekken van je schoenen en op blote voeten over verschillende natuurlijke oppervlakken lopen. Van zacht gras en warme zand tot koele kiezels en modderige paden – elke stap was een nieuwe ervaring, die ons op de meest verrukkelijke manier dichter bij de natuur bracht.

Culinaire Verwennerij bij De Ossenstal

Onze middag eindigde met een bezoek aan De Ossenstal, een restaurant dat beroemd is om zijn pannenkoeken en zijn prachtige ligging in de Veluwse bossen. We trakteerden onszelf op heerlijke pannenkoeken, knapperig aan de randen en perfect goudbruin gebakken. De keuzes waren overvloedig en verleidelijk, maar uiteindelijk koos ik voor een klassieke pannenkoek met kaas, ananas, ui, paprika en stroop – gewoon verrukkelijk!

Geen maaltijd is compleet zonder een goed drankje, dus trakteerde ik mezelf op een Midas trippel bier. Dit ambachtelijke bier, rijk en vol van smaak, was de perfecte afsluiting van onze culinaire traktatie. Terwijl we van ons bier genoten, keken we naar het uitzicht over de groene velden, live gestreamd op een groot scherm in het restaurant, wat bijdroeg aan de serene en gezellige sfeer.

Een Dag om te Koesteren

Gisteren was een dag vol nieuwe ontdekkingen, prachtige muziek en heerlijk eten en drinken. Het was een dag waarop we echt konden ontspannen en genieten van al het moois dat deze omgeving te bieden heeft. We kijken er al naar uit om snel weer zulke bijzondere momenten te beleven en nieuwe plekken te ontdekken.

Op naar meer avonturen en heerlijke dagen!

Home Again: Embracing the Beauty of Everyday Life

::Dutch translation below 🌷::

Hello lovely people! I hope you’re all doing well. We’ve just returned from our enchanting road trip through Scandinavia, and I’m thrilled to share a bit about our return home and the joy it has brought us.

A rose explosion in front of my house

Stepping through our front door, Siem and Ming, our Siamese cats, were over the moon to see us. Their purrs and affectionate rubs were the warmest welcome we could have asked for.

Tiny little Siem, my spirit animal

There’s something incredibly heartwarming about being home, surrounded by the familiar comforts and the love of our furry companions.

Siem, Ming, and Amna the Sheltie

As I settled back in, my heart swelled with gratitude. Our little corner of the world, on the edge of Delft and The Hague in South Holland, felt even more special after our travels. I couldn’t wait to get back into my pottery studio, fondly known as “The Dirty Potter.” Nestled in our back garden, this studio is my sanctuary. The inspiration from our Scandinavian adventure had my fingers itching to shape clay into new, exciting pieces.

Mister Hare is now in the oven at 1100 Celsius hopefully he will survive without any cracks. More about that in the next post.

Yesterday, we decided to make the most of the beautiful day and took our new bikes out for a spin. We cycled through the Driemanspolder and the picturesque Dutch landscape. The area around us is truly a gem—fields stretching as far as the eye can see, dotted with charming windmills and crisscrossed by serene canals. The tranquility of the countryside, with its vibrant greenery and open skies, makes every ride a peaceful escape.

His and hers, so happy with our new bikes

Being back home almost feels like an extension of our holiday. The beauty that surrounds us here in South Holland is a constant source of inspiration and joy. Whether it’s the charming streets of Delft, with their historic buildings and quaint cafes, or the bustling yet elegant atmosphere of The Hague, I feel incredibly fortunate to call this place home.

Driemanspolder with a view on The Hague skyline

The Driemanspolder, in particular, is a cyclist’s dream. The well-maintained paths meander through stunning natural scenery, offering breathtaking views at every turn. It’s a haven for wildlife, and there’s always something new to discover. The fresh air and the gentle sound of the wind rustling through the trees make it a perfect retreat, right on our doorstep.

The typical Dutch Molens

As I embrace the beauty of everyday life here, I’m reminded of how travel broadens our perspectives and deepens our appreciation for home. Our Scandinavian adventure has filled me with creative energy, and I can’t wait to channel that into my pottery. Each piece I create will carry a bit of the magic from our journey, infused with the warmth and familiarity of home.

A little botanical tree pot that I created yesterday
Can’t wait to so it after it’s all done. Let me know if you want to follow a long the whole process

Thank you for sharing in this little slice of our lives. Until next time, happy days and creative journeys!

🌷

Weer Thuis: De Schoonheid van het Dagelijkse Leven Omarmen

Hallo lieve mensen! Ik hoop dat het goed met jullie gaat. We zijn net terug van onze betoverende roadtrip door Scandinavië, en ik ben blij om een beetje te delen over onze thuiskomst en de vreugde die het ons heeft gebracht.

Toen we door onze voordeur stapten, waren Siem en Ming, onze Siamezen, dolblij om ons te zien. Hun gespin en liefdevolle kopjes gaven ons het warmste welkom dat we ons konden wensen. Er is iets ongelooflijk hartverwarmends aan weer thuis zijn, omringd door vertrouwde gemakken en de liefde van onze harige metgezellen.

Terwijl ik me weer thuis voelde, vulde mijn hart zich met dankbaarheid. Ons hoekje van de wereld, op de rand van Delft en Den Haag in Zuid-Holland, voelde na onze reizen nog specialer. Ik kon niet wachten om weer aan de slag te gaan in mijn pottenbakkerij, liefdevol bekend als “The Dirty Potter.” Gelegen in onze achtertuin, is deze studio mijn toevluchtsoord. De inspiratie van ons Scandinavische avontuur liet mijn vingers jeuken om klei in nieuwe, opwindende stukken te vormen.

Gisteren besloten we om optimaal gebruik te maken van de prachtige dag en gingen we met onze nieuwe fietsen op pad. We fietsten door de Driemanspolder en het schilderachtige Nederlandse landschap. De omgeving om ons heen is echt een juweeltje—velden zover het oog reikt, bezaaid met charmante molens en doorkruist door serene kanalen. De rust van het platteland, met zijn levendige groen en open luchten, maakt elke rit tot een vredige ontsnapping.

Weer thuis zijn voelt bijna als een verlenging van onze vakantie. De schoonheid die ons hier in Zuid-Holland omringt, is een constante bron van inspiratie en vreugde. Of het nu de charmante straten van Delft zijn, met hun historische gebouwen en gezellige cafés, of de bruisende maar elegante sfeer van Den Haag, ik voel me ongelooflijk gelukkig om deze plek mijn thuis te noemen.

De Driemanspolder is in het bijzonder een droom voor fietsers. De goed onderhouden paden slingeren door adembenemende natuurlijke landschappen, met op elke bocht prachtige uitzichten. Het is een toevluchtsoord voor wilde dieren, en er is altijd iets nieuws te ontdekken. De frisse lucht en het zachte geluid van de wind die door de bomen ruist, maken het tot een perfecte retraite, vlakbij huis.

Terwijl ik de schoonheid van het dagelijkse leven hier omarm, word ik eraan herinnerd hoe reizen onze perspectieven verbreedt en onze waardering voor thuis verdiept. Ons Scandinavische avontuur heeft me gevuld met creatieve energie, en ik kan niet wachten om dat in mijn pottenbakken te gieten. Elk stuk dat ik maak, zal een beetje van de magie van onze reis dragen, doordrenkt met de warmte en vertrouwdheid van thuis.

Bedankt dat je deel uitmaakt van dit kleine stukje van ons leven. Tot de volgende keer, fijne dagen en creatieve reizen!